Her First Love

Chapter Six

Galaxy

I'm nervous! Nagda-drive kasi ako ngayon habang nasa tabi ko si Jirin.

Hiningi ko pa nga kay Hydra 'yong address nito kasi nakalimutan ko naman na itanong sa kaniya bago ako nagpaalam sa kaniya.

Seriously, hindi ko rin naman alam kong anong pumasok sa isip ko at ayain na naman siya ng dinner. The last I invited her for lunch is when Third was late to her class and Jirin declined my invite.

I feel like I need to do this kasi e. Something is odd that I can't get what is it or maybe I am getting crazy na. Don't ask me na rin kung bakit ko siya kinukulit. She's so masungit kasi at mas maganda siya pag iniinis.

Mula kanina ay sinusungitan na ako nito. As in, parang mas naging mas masungit pa nga siya sa akin ngayon e.

My phone ring and saw Lian calling at me. I connected it to my car before answering it, without minding if Jirin can hear what we are going to talk about.

[Hey, bitch! Miss me?] I chuckled at her. I can hear some noises at the background. Baka nasa work pa rin siya pero here she is, calling me para lang istorbohin.

[Hey, how's New York?]

[What the fuck Gal? Ako dapat ang kinukumusta mo, not the New York!] I laugh at her craziness. [Anyway, where are you rn bitch]

I look at Jirin feeling sorry for those foul words that she's hearing right now. But she just rolled her eyes at me and looked at the window of my car. Nailing naman ako.

[You're in a wrong timing rn, Lian. I have a date.] I heard Jirin hissed. Pero di ko pinansin iyon. Oo na, hindi na date. Sabi ko nga dinner lang di ba? E di dinner lang.

[What the fuck Gal? Who's the lucky woman tonight, ha?] Tinawanan ko naman ito. [You know what, alright. Utang mo sa akin 'yan. I have other photoshoot pa na kailangan tapusin. Call you some other time. Ciao.]

She ended the call. Lian is in New York kasi 'cause she has contract there to fulfill pero sabi niya uuwi siya dito sa concert ko. Umalis nga siya nang Pinas the night before Hydra's birthday end.

Sakto naman na nakarating na kami sa lugar kung saan kami magdi-dinner ni Jirin.

I rent the whole place for the two of us. The place is too cozy, and soothing. I stare at Jirin who is now looking everywhere. I saw the amazement in her eyes. Damn, sapat na iyon.

Pinaghila ko siya ng upuan at sakto ring dumating ang mga waiter to serve the food that I request for our dinner.

"Can I ask you something?" She started. Tumango ako habang sumusubo ng caesar salad na nasa harapan ko. Siya naman ay kumakain ng hot wings. It's her favorite daw sabi ni Hydra. Ang dami pa ngang hot sauce sa plate niya e.

Tsaka gusto ko naman na magustuhan niya ang kakainin namin this night. Inaya ko siya e, kaya dapat mag enjoy siya.

"You are famous, right?" Naguguluhan akong tumango na naman dito. "Then what's wrong with people? Mga nakakakita sayo? Buti hindi ka nila nilalapitan?" Takang tanong rin nito sa akin. Siguro kasi napansin na rin niya.

"It's my dad's idea. Nung nasa Canada kasi ako, some people harass me even if they are my fan 'daw'" I qoute the word 'daw'.

Tumango tango naman ito.

"You? You didn't know me as Galaxy Meyer 'no? You don't even know that I'm a singer 'no?" Natatawa ako nung maalala ko yung araw na nameet ko sila ng mga kaibigan nila ni ate Hydra.

Talagang hindi niya ako kilala and I think 'til now hindi niya pa rin ako kinikilala as Galaxy Meyer na sikat e

"I don't have time to watch television. I'm not into socmed, so I don't have also time to know you." Nailing na lang ulit ako. Ngayon lang din kasi ako nakakilala ng babaeng hindi mahilig manood ng tv o magbabad sa social media. Nowadays kasi e halos lahat laging tutok sa cellphone. Laging babad sa social media at sa Television. Pero siya? Weird.

"Your are weird. You should try it. Makikita mo ang magagandang mukha ng Galaxy Meyer sa tv." Umirap na naman ito sa akin. Ang hilig niyang umirap. Ganito ba lagi pag may name-meet na masungit? Panay ang irap?

"Uh, Miss?" She looked up at me. "Sorry for being so makulit for inviting you to this dinner. I won't disturb you naman right? Kasi you said yes naman." Ako yung naiiling sa pagsasalita ko. Ang conyo ko talaga. Hindi ko na mabago e. Ang hirap kaya!

Sandali ding natahimik kaming dalawa hanggang sa matapos kaming kumain ay hindi na ulit ito nagsalita pa. Balak ko sana makipag kuwentuhan ng kung ano ano sa kaniya kaso biglang naging awkward. Tsaka parang nawalan na rin siya ng gana.

Hindi ko tuloy alam if may nasabi ba akong mali or nagawa e. Pagod kaya siya?

"Halika na ma'am. May pupuntahan pa tayo." Hinila ko siya papasok ng sasakyan pagkatapos naming kumain. Dadalhin ko siya sa lugar na gustong gusto ko.

"Where are we going?" I smiled at her.

"Basta!"

"Saan tayo pupunta?" Napasimangot akong lumingon sa kaniya. Nagtatanong na naman kasi ito e sinabi ko naman na basta di ba?

"Nandito na tayo." Bumaba ako ng sasakyan at pinagbuksan ko din ito ng pintuan. Hindi ko pinatay ang makina ng sasakyan para manatili lang 'yong ilaw ng sasakyan at para magkaroon kami ng ilaw at makita ang place na pinagdalhan ko sa kaniya.

"This place.." bumulong ito pero hindi ko man lang narinig ang sinabi niya.

Inalalayan ko siya paakyat sa may cliff, where the city lights are visible.

"Wow, how do you know this place?" Namamangha man siyang tignan ay umiwas ako ng tingin dahil lumingon ito sa akin.

"Kahapon ata." Balewala kong saad. Actually, no. Matagal ko ng alam ang lugar na ito. Binabalik balikan ko nga noong makauwi ako dito sa Pilipinas e.

Marami akong memories dito sa lugar na 'to. Puro happy memories ang meron ako dito kaya ang hirap kalimutan e.

I don't know lang ha? Pero kasi gusto ko talaga siyang dalhin dito e.

"I know this place..." I stiffened. "The place where I found my first love."