Marrying The Playboy Billionaire [COMPLETED]

Chapter 18

Liam John POV

I saw disgust and disappointment in her eyes, but fuck! I don't like that. And i don't fucking know why.

(neoui michin Liam!)
Baliw kana Liam!

But i don't care care right? Tsk.

Damn!

Aira Louriz POV

"Bakla, parang ayoko nang mag palahi kay fafa Liam, kadiri na. Baka may HIV pa yun." bulong ni Carl.

Natawa ako dahil sa itsura n'ya akala mo naka tapak na ng tae.

"Ako din, hindi na." bulong ko pero sa kasamaang palad narinig n'ya.

"OMG bakla! Maawa ka naman, baka mag kasakit ka." anito at kinuha pa ang tubigan n'ya tapos ginawang parang holy water.

Pareho kaming na tawa, dahil sa ka baliwan nya.

Biro lang naman ang sinabi ko at wala pa sa isip ko iyon. Pero itong isa naman ay sineryoso. Tsk...

It's been three days, at bihira ko nang maabutan ang mga babae ni Liam sa Condo. Simula nang hating gabing iyon ay hindi na kami nag pansinan. Naririnig ko lang s'ya na pa tikhim-tikhim pag malapit ako sa kanya.

Hindi ko nga alam kung may ubo s'ya eh. 

Minsan na iisip ko na baka naka takip ang mga bunganga nila para mapigilan ang ungol ng bawat isa.

Sa pag luluto naman ay ganun pa din, kaya araw-araw ay kaunti lang nag niluluto ko dahil ako lang din naman ang uubos.

One time dito sa school na kikita ko s'ya sa Field, canteen, cr, at stock room na may ka make out.

Araw-araw na akong umiiyak kaya mula ngayon bubuuin ko na ulit ang promise ko.

Nung nag titimbangan kami sa school ay nalaman ko na nasa thirty two na yung timabang ko, eh ang normal naman na timbang ko ay 44 to 47.
Nag didiet kasi ako.

Tinimbang kasi kami nung nag practice kami.

Nang maka uwi ako sa Condo ay wala pa si Liam, baka ang pa-practice pa. Ganun din ako eh.

Dumiretso ako sa Kwarto para mag bihis, at pag labas ko para mag luto nang hapunan ko ay biglang tumunog ang landline.

Nag taka ako kasi ngayon lan ulit ito tumunog. Kung sila Mommy naman ito ay sa cellphone ko tatawag, kasi alam nilang nasa school ako.

"Hello baby loves! Nandito na ako sa tapat nang building ng condo mo! Ready na ko!" ani nang babae sa kabilang linya, umuungol pa ito nang parang tanga sa kabilang linya

Nailayo ko tuloy ang cellphone sa tainga ko, nakaka inis kasi.

So may balak pala s'yang mag dala nang babae dito?

Napa ngiti ako nang mapait dahil wala talaga s'yang respeto sakin kahit bilang tao, at wala rin s'yang pakialam sa nararamdaman ko.

'Ano Aira, makikialam ka ba ulit?'

'Sige na nga, wala naman si Liam. Tsaka baka last na tawag  na yan galing sa mga babae n'ya'

Sa huli ay pinili ko itong sagutin,para matigil na.

"Hoy babae, wag na wag mo nang tatawagan ang asawa ko dahil hihilapin ko yang ari mo! Tandaan mo yan!"  pa bagsak kong ibinaba ang cellphone sa lalagyan nito at umupo sa sofa.

"What the fuck Louriz!!? Didn't i tell you that we don't care about each other? But fuck you won't understand! Don't you have a brain huh!?" galit na galit nitong sabi sakin.

Hinila ako nito at hinawakan ng mahigpit sa braso.

"L-liam nasasaktan ako, y-yung tawag ba? Kasi n-naiinis lang ako dun sa babae. Sorry..."

"The hell i care!?" sigaw na naman nito.

Masakit na ang katawan ko sa pag pa-practice kanina tapos pag uwi mo ganito dadanasin ko?

Dapat hindi ko na sinagot yung tawag, tsaka malay ko bang nasa may pinto na s'ya.

"Now tell me what is your reason?" tanong nito. Kalmado pero halatang nag pipigil na saktan ako.

"Mahal kita Liam, yun lang..." ani ko na naiiyak na.

Pero...

Pero... Sinampal lang ako nito ng malakas. Hindi lang isa kun'di dalawa. Napa nupo ako sa sahig dahil mag asawang sampal ang matanggap ko mula sa kanya.

Napahawak ako sa labi ko nang may malasahan akong dugo doon. Napatingin ako sa kanya na may nag tatanong na tingin.

Ang akala ko hindi ko ito mararanasan, pero mali pala ako.

Napa hagulgol ako dahil sa sakit, pero s'ya ay tiningnan lang ako nang mariin.

"Tigilan mo na yang Putang inang pag mamahal na yan, wala kang mapapala sa'kin." aniya at pumasok nang kwarto.

Bakit Liam? Bakit? Dati akala ko hindi mo kayang manakit nang tao pero ngayon napa tunayan ko na may ganyan ka palang side.

Ayos lang sakin yung tulak n'ya nung nakaraan eh, pero yung sampal?

Tangina Hindi ko yan nararanasan sa magulang ko eh.

Pag nagagalit ang mga magulang ko sakin walang halong pisikal. Mga madidiing salita lang.

Kahit si Adrian hindi nila sinasaktan ng pisikal.

Tumayo ako mula sa pag kakaupo at pinunasan ang luha kong walang Tigil sa pag bagsak.

Mag lalakad na sana ako nang tumunog ang cellphone ko.

Napa ngiti ako nang makita kong nag text si Papa.

"Kamusta na aking mahal na prinsesa? Nawa ay maayos ang iyong kalagayan dyan sa siyudad. Salamat nga pala sa iyong mga padala aking mahal na anak. Sa kabutihang palad ay nakakabayad na kami sa mga utang dito sa atin, at si Adrian naman ay nakaka bili na nang mga paborito n'yang sapatos. Mahal kong anak, kung may problema ka ay tawagan mo lang nag Gwapo mong ama, dahil handa ako para makinig sayo aking pinsesa. Tandaan mo nadito lang kami para sayo mahal kong anak. Mahal na mahal ka namin:)"

Napa ngiti ako dahil sa text ni Papa medyo gumaan din ang pakiramdam ko. 'Oo nga pala may kakampi pa ako'

Nung nag ta-trabaho pa kasi ako kila Mommy ay inipon ko ang sweldo ko para makapag padala sa kanila, at para hindi sila mag taka.

Maybe soon, mag pa-partime ako dahil wala na akong ma susweldo.

Pag ka tapos kong mag reply ay Pumunta na akong kwarto para matulog, pero hindi pag tulog ang nagawa ko kundi pag iyak.

KINAUMAGAHAN ay bandang five ako nagising dahil ayokong maabutan si Liam.

Medyo masakit ang ulo ko dahil, napuyat ako ka iiyak. Mamaya ko nalang iiuman ng gamot.

Sariwa pa rin kasi yung sakit sa puso ko na dulot n'ya at yung sampal n'ya.

Pag tingin ko sa salamin ay mugto ang mata ko at namumula ang mag kabila kong pisngi.

Kailangan ko yata nang light makeup para dito.

Pag labas ko nang pinto ay saktong lumabas din si Liam. Mag iwas ako nang tingin at nag patiuna nang mag lakad.

Iwas ako... Dahil baka maulit ulit ang nangyari kagabi.

Wag naman sana...

Trauma is real tsk...

_____

Vote and comment po kayo baVies❤️thank you!