Marrying The Playboy Billionaire [COMPLETED]

Chapter 24

Liam John POV

Sa mga nag daang linggo ay tuloy pa rin ako sa pang bababae ko, at hindi ko alam kung bakit habang nag tatalik kami ay si Louriz ang nakikita ko.

Kaya pareho kaming nabibitin at kahit mag pumilit s'ya ay hindi ko na hinahayaang lumapit o kumapit sakin.

(nae eongmang!)
Ang gulo ko!

Na andito ako ngayon sa room at nag susulat, mamaya ay may practice kami. Ewan ko ba kung bakit yung lintik kong puso ay hindi pa din natigil sa mabilis na tibok.

Basta ang alam ko lang ay nung mag simula ang klase ay si Louriz agad ang pumasok sa isip ko.

Ayoko namang puntahan s'ya sa room nila dahil baka umasa na naman s'ya.

Natapos na kami't lahat sa klase, practice ng basketball, at mag miryenda ay mas tumitindi ang kabog ng puso ko.

"Eyy Captain!" tawag sakin ni Samuel, kaibigan ko or for short childhood friend ko. Childhood friend din ni Dad yung Daddy n'ya, kaya ganun din ang nangyari samin.

Captain, yeah because I'm their captain in basketball since Grade eleven.

In the beginning, i was isolated. But eventually i got used to it too.

"Hmm?"

"Tara sa Field, may idol ako dun eh. Badminton player.

Wala akong kilala ni isa sa mga badminton player ng school, dahil pag katapos kong mag practice ay dumadaan pa ako sa music room. Syempre pahinga ng kaunti.

Maski si Louriz ay wala akong alam kung saan sumali, Pero paki ko ba.

"Sino naman, pakilala mo naman ako pre." ani ko at tumawa.

Mula pag ka bata namin ay nag promise na kami na walang talo talo, dahil dun mawawasak ang pag kakaibigan namin.

"Wag na pre, hindi 'yon ang tipo mo, masyadong anghel." aniya din nang natatawa.

Tama s'ya, dahil ayoko ng masyadong inosente.

Umiling nalang ako at nag paalam na mag c-cr muna.

Habang nag lalakad ako sa hallway ay may narinig akong humihingi ng tulong.

Inilibot ko ang tingin ko at doon ko nakita ang pamilyar na babae na naka handusay sa may pinto ng cr at duguan.

"Louriz!" sigaw ko at patakbong nilapitan s'ya.

Tangina mapapatay ko kung sinong gumawa sa kanya nito!

Binuhat ko s'ya at tumakbo, pero ang takbong iyon ay napalitan ng dali daling pag lalakad.

Hindi ko inalintana ang mabahong amoy at basa n'yang katawan, ang mahalaga ay madala ko agad s'ya sa ospital.

Ang noo n'ya ay putok at sigurado akong iyon ang dahilan kung bakit puro dugo ang uniform n'ya. Ang mga braso naman n'ya at ang mukha naman n'ya ay pulang pula. Ang buhok din n'ya ay magulo.

"Anong nangyari sayo?" nag aalala kong tanong, normal lang naman ang mag alala diba? Tss...

"Shit wag kang pipikit, please Louriz! Please!" nag mamakawa kong saad dahil ang mga mata n'ya ay pa pikit pikit na.

("Jebal! ")
Please

Aniko dahil hinang hina na s'yang pumikit. At halatang may iniindang sakit sa katawan.

"Fuck! Tumawag kayo ng ambulansya!" gigil kong sigaw at lahat ng estudyanteng nag lalakad ay napatingin kay Louriz at ang mga mata nila ay may pag aalala.

Nang maka rating ako ng parking lot ay nilapitan ako ng isang security guard.

"Sir may ambulansya na po sa labas" aniya at tumango naman ako.

Sir ang tawag nila sakin dahil isa ang Daddy ko sa may malaking share sa pag papagawa ng schools na ito.

Pag kalapit ko sa may abulansya ay inilagay agad doon si Louriz. Pumasok ako at sinabi sa isang gwardiya na isunod ang sasakyan ko at ibinigay ang susi sa kanya.

Nag sisimula nang umandar ang ambulansya at ako naman ay naka hawak sa kamay ni Louriz na sobrang lamig na, ang labi naman n'ya ay sobrang putla na din.

May mga naka kabit din sa kanyang kung ano-ano pero kaunti lang iyon hindi gaya ng mga nakikita ko.

"Lumaban ka please." bulong ko habang hinahaplos ang buhok n'ya

"L-liam.. " nang hihina n'yang saad.

Hindi ko alam kung bakit na nunubig ang mata ko, pero agad ko iyong pinunasan.

'ang bakla mo Liam!'

"Lumaban ka Louriz, ku'ndi isusumbong kita kay Mommy"

Tumawa lang naman s'ya ng mahina bago pumikit.

_____

Nang makarating kami sa ospital ay agad nilang inasikaso si Louriz at ako naman ay nag hintay lang sa labas at nag dasal ng paulit ulit.

Makalipas ang dalawang oras ay lumabas na ang Doctor galing sa O.R

"Ikaw ba ang kasama ng pasyente?" tanong nito. Agad naman akong tumango bago nag tanong.

"A-ayos lang po ba s'ya?"

"Ayos lang naman s'ya hijo, natahi na namin ang kanyang putok sa noo. Maliit lang iyon pero madami pa ring dugo ang nawala. Buti na lamang at ang isa sa aking mga nurse ay handang tumulong. Ngayon ay ililipat na s'ya sa private room tulad ng sinabi mo. Nasa room 219 s'ya." saad nito at tinapik ang balikat ko bago umalis.

Nung dinala kasi nila si Louriz sa O.R ay inayos ko na agad ang kwarto n'ya.

Parang naka hinga naman ako ng maluwag dahil sa balitang iyon ng Doctor.

Agad akong pumunta sa 219 at tiningnan ang lagay n'ya.

Isa lang ang masasabi ko sa lagay n'ya ngayon.

Awa. Ang salitang hindi ko binibitawan sa mga taong nag hahabol sa akin.

At ang salitang ayokong marinig n'ya mula sa akin, dahil ayoko din na umasa s'ya.

Pinag masdan ko s'ya, may parang band aid ang noo n'ya at ang mga braso n'ya ay mapupula pa din. Ganun din nag pisngi n'ya na parang may bakat pa ng kamay.

Naiyukom ko ang kamao ko dahil sa sinapit n'ya ngayon.

Alam ko ma my taong nang bully sa kanya, at iyon ay papa imbestigahan ko din, lalo na ang nga cctv sa pa punta ng cr na iyon.

Natawagan ko na din sila Mommy at papunta na daw, dadaan daw muna sila sa bilihan ng pagkain at prutas para makain dito.

Maya maya ay may kumatok habang ako ay naka subsob at naka hawak sa kamay n'ya. Bakit masama bang hamawak sa kamay n'ya? Tsk.

Pumasok doon ang Doctor kasama ang isang babae, palagay ko ay lima hanaggang sampu ang tanda nito sa akin.

"Good evening Mr. Hernandez, ito ang nag bigay ng dugo sa pasyente." pakilala nito sa akin.

"Maraming salamat po." aniko at nakipag kamay.

"Wala yon, kasama yun sa trabaho namin. In case na walang mag bigay" ngiting anito sakin.

"Hindi ko pa masasabi kung kailan s'ta magigising, pero ang masisiguro ko lang ay aabutin s'ya ng mga araw"

Yun lamang at lumabas na.

("naleul wihae il-eona Louriz")
Gumising ka para sakin Louriz

_____

Vote and Comment po kayo baVies, thank you!💘