Chapter 22

5.3K 128 0
                                    

Aira Louriz POV

Kasalukuyan kaming nag aalmusal ngayon ni Liam. Halos mabingi na nga ako sa katahimikan eh.

Hindi ko pa din na kakalimutan yung mga sinabi n'ya kagabi, and as usual umiyak na naman ako.

Akala ko kasi medyo ok na, hindi pa rin pala.

Takot pa din ako sa kanya at alam kong nahahalata n'ya yon. Pero wala lang s'yang pakialaman, gaya ng dati cold at masungit lang s'ya.

Nung mga nag daang gabi naman ay wala na akong nakikitang babae dito. Sa puntong yon ay medyo na buhayan ako ng loob.

Bawas sakit na rin sa puso ko.

"Give me your schedule, now." aniya at sumubo ng bacon.

Nasa kabisera s'ya at sa kanan n'ya naman ako naka upo. Pero may pagitang isa. Yan na yung ayos mula nung tumira ako dito.

"I papasa ko nalang sayo" saad ko bago uminom ng tubig. Tumango naman ito at nag imis ng pinag kainan namin.

"A-ako na Liam." pero s'ya naman ay tinaasan lang ako ng kilay.

"Send me your schedule and change your clothes." aniya.

Tumango ako at tumalikod na. Napa ngiti ako dahil pangatlong araw na s'yang ganito.

Kahit na guilt lang yon kaya n'ya ginagawa ay kinikilig pa rin ako.

Habang nag susuot ako ng necktie ay biglang tumunog ang cell phone ko. Pag ka kita ko ay si Mama ang tumatawag.

"Hello Ma." masayang bati ko, dahil sobrang na miss ko talaga sila.

"Nako anak miss na miss kana namin, tsaka kamusta kana? Ayos ka lang ba dyan?" anito sa nag aalalang boses.

'Hindi ako ayos Ma, dahil ang laki ng kasalanang nagawa ko sa inyo' gusto kong isagot yon, pero mas ayokong mag alala pa s'ya sakin.

"Opo naman Ma, tsaka maganda po ang pa kikitungo nila Mo-Tita hehe."

"Buti naman kung gano'n anak. S'ya nga pala Aira, may sasabihin ako." parang nahihiyang saad ni Mama.

Ako naman ay natawa dahil ngayon ko lang yata narinig na mahiya si Mama.

"Sige po, ano 'yon?"

"Eh kasi anak, balak kong mag patayo ng Bakery sa bayan. Yun bang mag be-bake ako ng cake, tapos cup cake. Yun ba anak, na mimiss ko na kasi gamitin yung baking skills ko eh." mahabang litanya ni Mama, ako naman ay natawa. Dahil ang daming paliwanag.

"Naiinip na kasi ako sa bahay eh, ang kapatid mo nag aaral, ang Papa mo nag de-deliver ng tubig. At yung sasakyan gagamitin ni Adrian para ihatid ako sa bayan. Bago s'ya pumasok, at anak yung pinapadala mo naman ay ay sakto, hahatiin ko nalang para mag kasya sa amin"

Mukhang kailangan ko na talaga mag hanap ng trabaho ah.

Para sakin naman ay ayos yung nga plano ni Mama. Para maka bawas bayarin na rin. Kahit naman maliit lang ayos na.

"Sige po Ma, bilhin n'yo po ang lupa. Ako na po ang bahala sa pera."

"Baka naman mahirapan ka n'yan anak. Maawa din sa katawan ha?"

"Ano ka ba Ma, bata pa ako. Tsaka kaya nga ako nandito para sa inyo 'di ba?"

"Sige po Ma, papasok na ako. Paki sabi rin po kay Adrian na tatawagan ko s'ya mamaya"

"Sige ingat ka ha? We Love you!" ani Mama at pinatay na ang tawag. Napatawa ako dahil hindi manlang ako hinintay sumagot.

Masaya ako dahil masaya si Mama. Bata pa lang kami hilig na n'ya ang pag be-bake, ako naman ay namana sa kanya ang hilig n'yang iyon.

Na isend ko na din kay Liam ang schedule ko kaya ngayon ay pa pasok na kami.

Hindi naman naging awkward sa loob ng sasakyan, dahil nag pa tugtog s'ya. Kaya ako ay medyo na enjoy na din ang mga kanta.

Napansin ko din na yung iba n'yang kanta ay pang Korean, ano kaya ibig sabihin nun?

_____

Naging maganda naman ang performance namin, pero second lang kami at first ang grupo nila Carl.

Kaya eto ako ngayon na ngungulit na ilibre ako.

"Dali na bakla, libre mo na 'ko. Yun ang promise mo' di ba." ani ko at nag puppy eyes pa.

"Hay nako, kung hindi lang talaga kita tunay na kaibigan ay kanina pa kita na batukan." aniya at tumawa, ganun din ako at nag pa tiuna nang mag lakad.

Half day kami ngayon dahil practice ng basketball hindi ko nga alam kung manonood kami.

Kaso hindi naman kasama si Liam doon, kaya wag nalang.

"Bakla, bilang libre samahan mo ako sa store d'yan sa tapat ng school." saad ko.

"Oo na." anito at umirap pa.

Natawa ako at pumasok na sa loob ng store.

Limang Pictures at sticker ng animae ang kinuha ko. Pati tape na hindi na kakatanggal pintura, balak ko kasing i dikit ito sa kwarto ko. Para naman pag malungkot ako may pa papag kalibangan ako.

"Eto lang Carl, salamat" naka ngiting saad ko bago inilagay sa Counter.

Naka one hundred twenty ang total ng pinamili ko bago kami bumili ng kwek-kwek.

_____

Pag ka tapos n'ya akong ilibre ay bumalik na ako sa school, sa parking lot.

Yun ang sabi ni Liam eh.

"What's that?" tanong nito at tumingin sa hawak kong plastic.

"Uhm... Sticker?" patanong kong saad. Kasi naman obvious na stickers ang hawak ko mag tatanong pa. Tsk...

"Yeah I know, Tss..." aniya at inirapan ako.

"Uhm, Liam pwedeng mag tanong?"

"Nag tatanong kana diba?" sarkastikong anito sakin at umirap pa.

Bakit ba ang hilig nitong mang irap, hindi naman bakla

"Ah, w-wala ka bang na aalala nung malasing k-ka?" kinakabahan kong ani.

"Wala, at sure naman ako na wala akong ginawang katangahan."

"Kung may nasabi man ako, lahat yon kasinungalingan lang." pahabol pa nito.

Eh bakit sabi ni Mama, ang mga lasing daw hindi nag sisinungaling

Stupid Aira! Dapat hindi mo na in-open ang topic na yun!

Ayan na saktan ka pa, Gaga!

Another heart break tsk. Kung baga sa libro at napag laruan ng bata ay isa isa itong napupunit.

"Hello Adrian, kamusta na yung mga babies ko? Nako sinasabi ko talaga sayo pag dinrowingan mo ulit yan kakalbuhin kita" pananakot ko, yan ang bungad ko sa kanya ng tawagan ko s'ya.

"Wow Ate ha! Gandang bungad" sarkastikong aniya.

Ang totoo n'yan ka kamustahin ko talaga s'ya pati grades n'ya.

At awa ng Diyos, matataas kaya sasabihin ko kay Mama na dagdagan ang allowance n'ya. Hindi din daw s'ya na kikialam sa mga babies ko, kaya goods yon hehe.

_____

Don't forget to Vote and Comments po, Thank you!💖

Marrying The Playboy Billionaire [COMPLETED] Där berättelser lever. Upptäck nu