Marrying The Playboy Billionaire [COMPLETED]

Chapter 21

Liam John POV

Simula ng gabing nasampal ko s'ya ay lagi ko s'yang nakikitang umiiyak pag pumipikit ako.

And i don't want to see her crying because of me.

I'm guilty, i didn't mean to slap her. It's her fault because she's so nosy.

But Damn This guilt!

She doesn't know that I'm always watching her when she's cooking.

Yes, i said that her cooked is not healthy. Pero sabi ko sa sarili ko na wala namang mangyayaring masama kung titikim ako.

So i decided to taste it. And it's delicious.

It's different, iba s'ya sa luto ng Hotel na 'to.

I lied when she ask na bakit hindi ako kumain ng luto nang Hotel.

I just wanted to taste it ok?

Babawi nalang ako dahil nasampal ko s'ya, yeah wala lang yung pag titig ko sa kanya every time.

Tsk Guilt lang yon.

Scared. Yeah she's scared at me. Tangina!

Aira Louriz POV

Nag gagawa na ako ng mga props namin para bukas, gaganap kasi kami na mag pe-plane crash. Kaya kailangan maganda ang gawa namin.

9:16 na at kukuha ako ng snaks sa kusina. Chocolate ang kukuhanin ko para hindi ako antukin agad. Tsaka tsitsirya, ganun kasi ako. Pero syempre umiinom ako ng maraming tubig.

Nag bubukas na ako ng ref ng may biglang may yumakap mula sa likuran ko.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at kinilabutan ng mag salita s'ya.

"A-re you s-cared at me?" boses ni Liam mula likuran ko. Lasing s'ya at ganito ba talaga s'ya pag lasing?

"Liam, lasing ka na. Tara ihahatid na kita sa kwarto mo." ani ko at inakbayan s'ya.

"N-no, let's talk" aniya at hinawakan ang kamay ko.

Ayun na naman ang kuryenteng dumadaloy sa katawan ko, Agad kong hinila ang kamay ko pero kinuha n'ya ulit at hinigpitan ang kapit doon.

"Yeah you're scared at me tsk..." aniya at umupo, kaya ngayon ay naka tayo ako sa harap n'ya habang hawak ang kamay ko.

Yung puso ko naman ay mabilis pa din ang tibok, Shet pano ko ito mapapatigil?

"B-but i didn't m-mean to s-slap you t-twise. I'm really s-sorry. C-can you forgive m-me?" tanong nito at mas hinila pa ako palapit sa kanya at...at...niyakap ako.

"Louriz, speak please."

"L-liam, lasing ka lang ok? B-bukas makaka limutan mo din y-yan" medyo nasaktan pa ako sa sinabi Kong makaka limutan n'ya din ang mga sinabi n'ya pero, 'yon kasi ang totoo.

"No, I'm not drunk." aniya at hinigpitan pa lalo ang yakap sakin.

So cute!!

"Ang liit pala." tumawa s'ya at ako naman ay pinamulahan ng pisngi nang makuha ang ibig n'yang sabihin.

"Aba't bastos-" he caught me off by kissing my right cheek.

"I'm sorry, I'm really really sorry for the slap, for pushing you, and the words that makes you hurt." aniya at yumuko.

Ako naman ay Speechless pa din, dahil sa mga akto n'ya at salita n'ya.

Ibang Liam yata ang kaharap ko eh. Parang gusto kong hilingin nalang na, sana araw-araw s'yang lasing para mabait s'ya.

Pero masama naman yun sa kalusugan, tsk.

"Forgive me please." aniya at tumunghay bago ngumuso.

Ang cute talaga...

"O-oo na, s-sige na. Napatawad na kita. Tara na sa kwarto mo." aniko at inakbayan ulit s'ya.

Nang maka rating kami sa kwarto ay agad ko s'yang inihiga at inayusan ng damit.

Maganda ang kwarto n'ya, malinis din. Black and white ang pintura at malaki ang kama. Napa 'O' pa ang bibig ko dahil malaki din ang closet n'ya.

"Thank you for Forgiving me Love." bulong nito at natulog na, yumakap sa unan.

Bumilis na naman ang puso ko sa mga katagang iyon.

Balak ko din sanang bihisan s'ya pero, wag nalang. Masisira ko pa ang tulog n'ya.

Hindi naman siguro n'ya makaka limutan yun bukas no? Sana...

May ngiti akong bumalik sa kusina para kuhanin ang mga kinuha ko kanina bago pumasok ng kwarto.

Hay... Kailan mong mag focus Aira.

Mga bandang eleven na nang maka tapos ako. At hindi ko na, na ayos ang mga gamit ko dahil antok na antok na ako.

BUTI nalang lagi akong maagang mag alarm, kaya kahit puyat ako ay nagigising ako.

Nang tumunog ang alarm ko ay agad akong napa bangon at nag ayos.

Pag katapos ko mag morning routine ay lumabas na ako para mag luto.

Mamaya ko na aayusin ang kalat ko, may oras pa naman eh.

Nang maka rinig ako ng yabag mula sa likuran ko ay inayos ko ang itsura ko pati ang damit ko.

Medyo dinamihan ko din ang luto ko dahil baka kumain ulit si Liam kasabay ko.

Pero kung hindi naman ay ayos lang, sanay na 'ko. Edi ilalagay ko nalang ulit sa ref.

Nang makarating si Liam ay medyo ngumiti ako sa kanya.

Pero isang malamig na tingin lang ang natanggap ko galing sa kanya.

Oo nga pala, lasing s'ya at wala s'yang maalala.

"What happened last night?" cold na anito sakin.

"A-ahh na lasing ka at hinatid kita sa kwarto mo"

"Did you know that you're not allowed to enter my room?" aniya at tinitigan ako ng mariin.

Lagot!

"S-sorry, k-kasi sobrang lasing kan-"

"Tsk, whatever. Let's eat" aniya at umupo. "Where's my plate?" tanong nito.

Agad naman akong kumuha at inilapag sa tapat n'ya.

Umupo narin ako kahit gulat sa mga inaakto n'ya.

Buti nalang din hindi n'ya ako sinigawan dahil sa pag pasok ko sa kwarto n'ya ng walang pahintulot.

Nag luto lang ako ng pritong itlog at hotdog, para naman madali lang. Dahil maliligo pa ako at mag iimis ng kalat ko.

"And by the way, lagi na akong sasabay sayo kumain. Kaya mag luto ka ng marami. And don't you dare to eat a noodles again." aniya habang ngumunguya.

Ako naman ay tumango lang.

Tanging tunog lamang ng mga kutsara at aircon ang naririnig ko dahil sa sobrang tahimik.

"Also give me your schedule, ihahatid at sabay na tayo pauwi" basag nito sa katahimikan.

"Ok" tumatango kong saad.

"Don't assume huh? Im doing all of this shit because I'm guilty for slapping you" aniya at tumayo na.

Yeah, sabi sayo Aira eh Guilty lang s'ya.

Ang sakit, promise.

_____

Vote and Comment po! Thank you😘

Maganda pa po ba yung flow ng story
ko?

Hi! bLaNkzEr and JoeannTapang thank you sa pag comment and na a-appreciate ko po yon:>thank you po! Ily❤️