Kanlı Ay (TAMAMLANDI)

"Duyguların Kitabı"

Karşımda duruyordu. Bana gururlu bir ifade ile bakıyordu. "Öğrendim." diye mırıldandım.

"Öğrendin." diyerek beni tekrar etti. "Benim kızım olduğun çok belli Kelebek. Belki fiziksel açıdan bana benzemiyorsun, belki sen büyürken yanında olamadım. Ama karakterin bana çok benziyor. Efsaneyi sayılı sayıda insan biliyor. Herhangi bir kitapta veya internette yok. Sana bir haftalık bir süre tanımam gerekiyordu. Bu bir haftada efsaneyi öğrenemezsen sana ben anlatacaktım. Ama sen öğrendin."

Boğazımı temizleyerek, "Şimdi ne olacak?" diye sordum.

Yavaşça arkasını döndü. Derin bir nefes alıp, "Ben çok yanlış bir kişiyi sevdim Kelebek. Beni bu konuda suçlarsan sana sonuna kadar hak veririm. Aşkı yüzünden gerçek annenin seni büyütememesine kızıyor olmalısın." dedi.

"Hayır." dedim. Durdu. Bana doğru döndü.

"Hayır?"

"Hayır. Sana kızmıyorum. Sana imreniyorum." diye mırıldandım. Kaşları havalandı. "Dünyanın düzenini kuran dört büyük tanrıçadan birisisin. Aşık oluyorsun. Aşk bu değil midir zaten? Feda etmek. Yanlış olduğunu bile bile ona gidiyorsun. Öleceğini öğrendiğin zaman bile son anını onunla geçiriyorsun. Sen kızılacak bir şey yapmamışsın. Sen aşık olmuşsun."

Gülümsedi. "Onlar ile iyi anlaşacaksın." dedi.

Kaşlarım çatıldı. "Onlar kim?" diye sordum.

Ekrana bir görüntü düştü. O kızdı. Rüyamda gördüğüm. Koyu saçları olan. Kahveleri yeşillerim ile buluştu. O da bana aynı şaşkınlıkla bakıyordu.

Kadına dönüp, "Beni görebiliyor mu?" diye sordum. Kafasını salladı. Tekrar ekrana döndüm. "Seni daha önce gördüm. Ama seni tanımıyorum." diye mırıldandım.

"Bende seni gördüm. Rüyamda gördüm. Ama daha önce bir yerde de gördüğüme eminim." dedi.

"Sizi tanıyorum!" diye farklı bir ses yankılandı.

Bakışlarımı sağ tarafa çevirdiğimde, mavi saçlı kızı gördüm.

"Sanırım ben de tanıyorum." diye kısık bir ses geldi.

Bu sefer de kafamı sol tarafa doğru çevirdim. Bu kızı da tanıyordum. Sarı saçlı, çekingen bir kızdı.

Boğazımı temizleyerek, "Ben Kelebek, isimlerinizi bilmiyorum ama sizi daha önce rüyamda gördüm. Yanıyordunuz." diye mırıldandım.

Mavi saçlı kız konuşmaya atıldı. "Ben Beste. Benim rüyamda da sizin nefesiniz kesiliyordu." dedi.

Karşımdaki kız, "İsmim Mayıs. Benim rüyamda sizi sarmaşıklar sarıyordu." dedi.

Sarışın olan çekingen bir ses ile, "Ben Berçem. Rüyamda boğuluyordunuz." dedi.

"Hepiniz çabuk bir şekilde efsaneyi öğrendiniz çocuklar. Ben Ela, su tanrıçasıyım. Kelebek'in annesi, Defne. Ateş tanrıçası. Beste'nin annesi, İdil. Hava tanrıçası. Mayıs'ın annesi, Kübra. Toprak tanrıçası."

Annem yani Defne, "Hepiniz hangi periler olduğunuzu biliyorsunuz. Bağlı olduklarınızla da buluştunuz ve sizi öldürmek isteyenlerin elinden kurtuldunuz. Fakat bu kalıcı bir çözüm değil. Peşinize düşecekler. Zayıf olduğunuz bir anı kollayacaklar. Sakın, bağlı olduklarınızdan ayrılmayın. Onlar için de aynı şey geçerli. Yan yanayken güvdesiniz." dedi.

İdil, "Hepinizin bir araya gelmesi gerek. Eğitmeninize kavuştuğunuzda, size güçlerinizi kontrol etmeyi öğretecek. İçinizde çok büyük bir güç barındırdığınızı unutmayın." dedi.