"Ay Tenlim"

11.1K 693 337
                                    

Bölüm Başı Notu: Soft bölüm yazdığım için tepkilerinizi bana söylemezseniz (yorum yapmazsanız) bundan sonra hep kaos yazarım nefes alamazsınız ha. Ama zoraki yorum yapmayın aşklarım. İçinizden geldiği gibi yazın. Ama yazın gkshfsvjshfjsg

Eftal'den

Daha önce ölmeyi dilememiştim. Ölüm benim için sıradandı. Onu ne istiyordum ne de korkuyordum. Sadece zamanımın dolmasını bekliyordum.

Belki insanlara kıyasla hayatım normal değildi ama sıradandı. Her gün aynı şeyleri yapardım. Tek farkındalığım ayda bir gerçekleşen dolunayda oluyordu.

Tabii kanlı ay dönemlerim de farklı geçiyordu. Fakat bundan memnun olduğum söylenemezdi.

O zamanlar yaşadığıma pişman oluyordum.

Kurda dönüştüğümde kontrolümü kaybediyordum. Benim lanetim burada başlıyordu.

Benim lanetim, insanların ölümüne sebep oluyordu.

Öncesinde dolunayları ormanda geçiriyorduk. Her dolunayın sabahında, kendimi onlarca cesedin önünde buluyordum. Hepsinin katili bendim. Ve hiçbir şey hatırlamıyordum.

Geceleri bu yüzden uyuyamıyordum.  Dolunaylardan bu yüzden nefret ediyordum.

Bu yüzden kendimden tiksiniyordum.

O hayatıma girdiğinde bunlar değişmişti.

Benim güzeller güzeli meleğim, beni sevdiğinde değişmişti. O, benim kalbime girdiğinde gülümseyerek uyuyakalıyordum. Sadece onu düşünüyordum.

Şimdi ise yanıbaşımdaydı ve artık onu izlerken uyuyakalıyordum.

Yaklaşık bir saat önce uyanmıştım ve uyandığımdan beri elimi yanağıma dayamış, kalbimi izliyordum.

Birden yerinde kıpırdanmaya başladı. Bana arkasını döndü ve hareket etmeyi kesti. Daha sonra rahatsız olmuş olacakki bana doğru döndü ve bedenime sokuldu.

Bu pozisyonu sevmiş gibi ağzından birkaç mırıltı döküldü ve kafasını boynuma bastırdı. Ellerimi beline dolayıp, iyice bana yaslanmasını sağladım.

Ve her gece olduğu gibi  yine içimi eriten o hareketi yaptı. Dudaklarını boynuma bastırdı.

Güzel kokusunu içime çekerken, saçlarına küçük bir öpücük kondurdum. Biraz daha aşağıya inerek şakağını öptüm. Yanaklarını da öptükten sonra boynuna doğru yol aldım.

Sakallarım boynuna battığında ağzından bir kaç mırıltı döküldü. Kafasını göğsüme bastırdı ve sıcak nefesini hissetmemi sağladı.

Bu sırada bakışlarım, çalışma masasının üzerinde duran deftere takılmıştı. Defteri doldurmamıştım ve bugünü de eklemem gerekiyordu.

Dikkatli bir şekilde bedenini kendimden uzaklaştırdım ve yataktan kalktım. Bir şeyler sayıklamaya başladı fakat bunlar anlamsız kelimelerdi. Ne dediğini anlamıyordum.

Çalışma masasına doğru bir adım atacağım sırada, sıcak bir el bileğimi kavradı. "Gitme." diye fısıldadı. Uyanık değildi, hâlâ uyuyordu.

Kanlı Ay (TAMAMLANDI)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora