Chapter 26.

67 3 2
                                    

I was shocked!

I cant even talk! I cant find a words to say. I cant even open my mouth .. este i cant close it pala. Coz my mouth is wide open right now! Literally!

Anong sabi nya? Mahal nya daw ako?! As in ...

MAHAL?!

WEH? DI NGA?!

Baka naman nakadrugs sya? Is he really serious? As in fvking serious?! Damn!

Natatakot akong lumingon sa kanya baka kasi hindi ko magustuhan ang facial expression nya. Malay mo nakangiti sya kasi jinojoke time lang pala nya ako dba?!

Pero ...

Dahan dahan akong lumingon sa pwesto nya. Kung saan seryoso syang nakatayo at nakatingin sakin. Kaya mas lalo pa akong kinabahan.

Ano bang dapat kung itanung or sabihin sa kanya?!

Mas kinabahan pa ako nang lumapit pa sya sakin at hinawakan nya ang kamay ko.

"A-anong sabi mo? A-are you on drugs?!"

"No im not Trishia! Im very okay. Mahal kita .. totoo yun. Totoo ang sinasabi ko sayo. I ... I cant afford to loose you again.!"

Binawi ko ang kamay ko sa kanya at lumayo ng kunti. Then suddenly, a tear fell. Again .. and again.

"M-mahal mo a-ako? K-kelan pa? Kelan pa Ken? Ngayon? Kahapon? Or last week? Tell me! Kelan pa Ken?!"

Tuluyan na akong naiyak sa pagsigaw ko sa kanya. Mahal nya ako?! Wow! As in WOW!

Pagkatapos ng mga ginawa nya sakin 3 years ago, sasabihin nyang mahal nya ako?!

"Hindi ko alam kung kelan Trishia! But beleive it or not, nasaktan ako nung panahon na iniwan kita. Nung panahong um--

"Nung panahon na umalis ka at sinabi mo saking hindi mo ako kayang mahalin higit pa sa kaibigan! Diba yun ang sabi mo?! Then, bakit ganto ngayon?!"

"Please listen .. i was hurt that time. Trishia .. mahal na kita kahit nung hindi ka pa nag confess sakin."

O.O

Really?! Haha. Nakakatawa naman. Kaya pala nya ako iniwasan kasi mahal DAW nya ako?! Damn!

"Eat your words Ken. Im tired." Tumlikod ako pero hinila nya ako pabalik sa kanya.

"Please let me explain Trishia. Please ... just this time."

"Okay. Go on." Tumingin ako sa kawalan at nanahimik. Pakikinggan ko sya.

"Kaya ako umiwas sayo nung sinabi mo saking mahal mo ako kasi .. natatakot ako. Natatakot ako kasi alam kung gusto na rin kita that time."

Huminto sya saglit kaya napatingin ako sa kanya. He look sincere .. i-i dont know.

"Hindi ka mahirap gustuhin Trishia. Kaya nagustuhan kita agad. No! I loved you that time. Pero mas pinili ko ang dream ko."

Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko habang nakikinig sa kanya. Parang bumalik lahat ng naipong sakit. Sobrang sakit .. T_____T

"Mas pinili kung magtrabaho kesa sa ipakita at ipadama sayo na mahal din kita. Ayokong aminin sayo ang totoo kasi aalis din naman ako eh. Trishia I took you for granted, I know it! Im so sorry."

Hinawakan nya ang mukha ko at pinaharap sa kanya. Pero Lumayo ako sa kanya at nagpunas ng luha.

"So that's it? Okay. Do you want me to believe your excuse? Well, its okay." Ngumiti alo sa kanya. Ngiti na halong sakit.

I wont give up...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon