Chapter 6

62 38 0
                                    

"Raven?" I nervously knocked outside his room while waiting for him to come out.

No response.

I knocked again. "It's Heather." I swallowed the lump on my throat and tried to gather more strength. "I have something for you."

Still no response.

Is he sleeping right now? Hindi ko maiwasang isipin na baka naiistorbo ko lang sya ngayon. Sana nga lang ay hindi nya ako bulyawan o itaboy.

I knocked again for the third time. That's when I heard a grunt. Mahina lang iyon pero narinig ko parin. I bit my lower lip as I heard footsteps coming.

Siguro nga nagising ko sya. I hope he wouldn't mind.

Silly me! Of course he would. Ni-ayaw nga ako 'non dito sa mansyon at halos kamuhian kami ni Mom.

But it's okay. I hope these cupcakes would calm his anger and hatred towards us. Yup. I baked these with all of my heart, kaya sana nga ay magustuhan nya.

Mariing ipinikit ko ang mga mata. Sakto, pagmulat ko ay binuksan nya na ang pinto.

He's wearing a Black sleeveless shirt and Gray trousers.

Agad na sinalubong ko sya ng mga ngiti. "Hi-"

"What are you doing here?" Supladong bungad nito sa'kin. His eyes were still sleepy and his hair...

It was very messy as always. I could even compare it to a bird nest. A Raven's nest to be exact.

Sinalubong ko ang mga tingin nito saka nagsalita. "I baked cupcakes." Binalewala ko lang ang nakakunot nitong noo at iritableng mukha. "Naisipan kong dalhan ka." Ipinakita ko ang dala-dala kong tray rito. "Eto oh."

Nagpabalik-balik ito ng tingin sa'kin at sa mga cupcakes ko na para bang may ginawa akong kasalanan.

Nakita ko kung paano pa mas kumunot ang noo nito.

Daig pa yata ang nakakain ng ampalaya.

"No, thanks." He immediately rejected. At walang sabi-sabing pinagsarhan ako ng pinto.

What a rude guy... plus, suplado pa.

Bumagsak ang balikat ko dahil sa samu't-saring emosyon. Hindi ko maiwasang mapangiwi sa inasal nito.

I also felt a little pang in my chest. Sayang, pinaghirapan ko pa namang gawin 'to, tapos tatanggihan nya ng ganun-ganun lang?

Naiwan akong nakatayo pa'rin sa harap ng kwarto nya. I stayed still.

Hindi ako umalis.

And then I heard a squeaking sound from his bed. Siguro humiga na.

If I really want to befriend him, I should be more persistent.

Yes, Heather. Tama! Ganu'n na nga!

Patience is a must.

"C'mon! I know how much you hate me, Raven. Pero sana naman tanggapin mo 'tong mga cupcakes ko." I just hope he wouldn't get angry at me now. "I made them with all my heart." Mahinang pagkakasabi ko pero sapat na para marinig ng nasa kabilang pinto.

"I don't want that. Just leave." He said irritatedly.

Bumuntong-hininga ako. "Sayang naman ang effort ko sa pagba-bake ng mga 'to." He really doesn't want to eat... "Just give them a try, malay mo magustuhan mo. You can even rate my baking skills, I won't mind. Basta... basta tikman mo lang."

Hindi na ito sumagot.

"Aren't you gonna feel pity for this cupcakes?"

Wala paring imik.

Countless Mistakes Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon