Countless Mistakes

Chapter 10

'Jusmiyo! M-ma'am? Sir? A-ano 'hong ginagawa ninyo?'

I panicked. Ngayon ko lang napansin na nakahawak pa'rin pala ang mga kamay ni Raven sa beywang ko habang ang dalawang kamay ko naman ay nasa dibdib nya. Bumaba agad ako mula sa pagkakapatong at mabilis na inayos ang sarili.

Tumayo rin si Raven at ipinagpag ang damit.

"It's not what you think, Nanay." Agad na depensa ko. Base kasi sa tingin nito ay alam kong iba ang nasa isip nya. I glanced at Raven and he just smiled at me.

Isang ngiti na sobrang nakakaasar!

"Ah…eh." Nanay looks shocked at the moment. "Yung n-nakita ko…" She stammered.

"Wala kang nakita, okay?" It was my step-brother. Sa tono ng boses nito ay parang nilalagyan nga nya ng malisya ang nakita ni Nanay.

Hindi na ako nagsayang ng oras pa, I immediately spoke.

"Ganito po kasi 'yon, muntik po akong mahulog dahil nasira ang upuan ko tapos nasalo ako ni Raven, pero na-out balance rin sya…" I tried my best to explain everything. Pakiramdam ko tuloy biglang may mga namuong pawis sa noo ko. Nakakatense naman 'to. "…kaya naging ga'non ang posisyon namin."

Hindi agad nakasagot si Nanay.

It took her seconds before doing so. "Hijo, hija?"

"Po?" I answered. Raven just listened.

"Kailan pa ito?" Mahinahong tanong ng matanda.

"Ang ano?" Sabay na wika namin ni Raven. I bet he was also confused by her question.

"Kailan nyo pa ito ginagawa?"

Nagkatinginan kaming dalawa ng kinakapatid ko. I swallowed the lump on my throat and looked at Nanay again.

"Gumagamit ba kayo ng proteksyon?" Sunod na tanong nito na talagang ikinatigil ng mundo ko.

Parehas kaming hindi nakaimik. Those questions literally made us froze.

"Nako, uso pa naman ngayon ang maagang pagbubuntis, marapat lang na lagi kayong handa." She smiled on us, dahilan para manindig ang mga balahibo ko.

Walang halong-biro, nanigas talaga ako sa mga pinagsasasabi nya. She's very straightforward.

Proteksyon?

Buntis?

Ako?

That's insane! Oh God!

I cannot imagine what the maid was thinking! Nakakahiya at sobrang nakakadiri 'non. I won't do that, we won't do that! Never!

And then Raven laughed so hard kaya napunta sakanya agad ang buong atensyon ko.

At nakuha nya pang tumawa sa mga sitwasyon ganito ha?!

Sa lakas ng pagtawa nito ay nag-e-echo iyon sa buong silid. Napahawak pa ito ng kamay sa tiyan na animo'y nakapanood ng isang comedy show.

What's so funny about it? He was supposed to feel nervous after knowing that someone thinks differently about us.

Lumingon ako muli kay Nanay. "H-hindi po! Mali po ang pagkakaintindi nyo. Wala pong nangyayari sa'min at wala rin pong namamagitan sa'min. Nagkamali lang po talaga kayo ng akala…"

Humawak ako sa braso nya, nagsusumamong hindi nya ipagkalat o ipagsabi ang mga namumuong teorya sa isip nya because they were all wrong.

"Alam ko ang nasaksihan ng dalawang mata ko. I was not born yesterday." Matigas ang pagkakabigkas nito ng ingles.