( içinde +25 sahneler vardır, rahatsız olacaklar okumasın.)
ellerimi arkamda bağlayarak beni iyicene köşeye sıkıştırdı. dizleri dizlerimi hapis ederken gözleri gözlerimi çoktan tutsak etmişti.
tıpkı hayatımı ettiği gibi. " bu mal iyi, bunu kiralıyo...
Bende iyiyim, saolun. Size sormak istediğim bir şey yada iki şey var. Bölümün sonunda👇
Iyi okumalar...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Donmuştum. Anca yarım saat sonra kendime gelip odama çıkmıştım. Magazinde gösterdikleri adam benim kocamla aynı adamdı. Az önce gördüklerim sıradan bir magazin haberiymiş gibi yatağıma uzanarak kocamı bekledim.
Tam 1 gün boyunca...
Doğradığım salata kabuklarını çöpe atarak tabağı elime aldım. Çok güzel yemekler yapmış çok güzel bi sofra hazırlamıştım. "Lily hadisene kızım sofra hazır."
Uzaktan gelen ayak seslerine kendi seside eklendi. "Annemin telefonu kapalı kalmış babacığım... Asıl sen neredeydin?... başına birşey geldi sandık... tamam baba... annem şimdi sofrayı kurdu yetişirsen sende bu güzel yemeklerden tadabilirsin... valla sana yemek memek ayıraram babacım zamanında gelirsen sende yersin, yoksa yemeğin hepsini ben yiyeceğim." Daha fazla uzamasını istemediğim telefon konuşmasını bölmek için telefonu aldım.
"Yemeğini ye tatlım." Lily kafasını sallayarak önüne döndü. Sırtımı mutfak camına vererek telefonu kulağıma koydum. "Neredesin bebeğim, bir gündür ortalarda yoksun?"
Nico derin bir nefes vererek, "özür dilerim meleğim. Bi operasyon çıktı o yüzden gelemedim. Ama şimdi yoldayım birazdan evde olurum." Dedi.
"Tamam aşkım bekliyorum," gülerek, "söyle o canavara banada ayırsın." Dediģinde bende sinirle gülerek "söylerim," dedim ve kapattım.
"Lily arthur amcan seni çok özlemiş yemekten sonra ona gitmek ister misin?"
"Anne arthur amca çok sıkıcı ben çok sıkılıyorum, beraber gidelim?"
"Olmaz kızım bizim babanla bi işimiz var," gülümseyerek yanına oturdum. "Anlasana işte."
"Haaa." Yeni düşen jetonla " ıyg, Ög" aklına gelen tüm öğürme şekillerini yaparken yerimden kalkarak kendi yerime geçtim. "Öyle söylesene anneciğim yaa, neyse tamam tamam giderim, siz rahat rahat yaparsınız işinizi."
"Benim akıllı kızım."
"Akıllı olmayıp ne yapacağım acaba? Sizin garip garip seslerinizi dinlemektense gider arthur amcanın o cırtlak sesini çekerim."
"Çok ayıp ama, arthur amcanın yanında da bu şekilde konuşursan çok üzülür." Gözlerini devirerek yemeğini yemeğe devam etti. Elimi yanağına koyarak okşadım. "Iyiki sen benim kızımsın, seninle birşeyleri üstünü örtmeden konuşmak bana gerçekten iyi geliyor."
"Iyiki sende benim annemsin." Omuzlarını silkti. "Devam edecek birşey bulamadım. İyiki annemsin işte." Elimi çekerek yüzümü astım. "Insan bir şey uydurur en azından o kadar akıllıyım diye dolaşıyon etrafta. Ne olacak babası kılıklı."
