A Martial's Query (Saint Series #6)

Chapter 7

Chapter 7
Wake

"Wake me up before you go-go..."

Chano sing along with the old song as he dances in front of me. Nasa room kami ni Rom ngayon at heto si Chano, nakialam ng cassette ni Tita Paige. Pauwi na sana kaming dalawa nang marinig niya iyong tumutugtog. Katatapos lang ng 8th birthday party ni Raciela, kapatid ni Rom.

"Yeah, yeah, yeah, baby!" Pasigaw na kanta ni Chano. Hawak pa niya ang suklay ni Rom para gawing mic.

"Are we serious that he's part of us?" tanong ko kay Rom nang pumasok siya sa kwarto.

"'Cause you're my lady
I'm your fool
It makes me crazy when you act so cruel
Come on, baby , let's not fight,
we'll go dancing and everything will be alright!" patuloy ni Chano. "Wake me up before you go-go, don't leave me hanging on like a yo-yo..."

"Oh my God!" napapahiya kong usal at nagtaklob na ng tenga. Narinig ko naman ang tawa ni Rom na ngayo'y kinukuhanan na ng vid si Chano.

"Wake me up before you go-go 'cause I'm not planning on going solo..." kanta niya habang palapit sa akin. Nanlaki ang mata ko when he pulled me for a dance. Wala akong nagawa nang hawakan niya ako sa kamay para iikot.

"You stupid talaga!" tumatawa kong sabi at sinabayan na siya sa pagsayaw nang i-sway niya ako.

"Woooh!" huling sigaw niya.

Nang matapos sa pagiging crazy si Chano umalis na rin kami sa bahay nila Rom. Bike ko ang gamit namin habang siya ang nagmamaneho, naka-angkas lang ako habang dinadama ang patak ng snow at malamig na simoy ng hangin.

The party was funny. But it was funnier when Chano danced with me. He's epic! He was so happy so I let him be, even though he looked stupid.

"What's your plan this Christmas? It's coming!" masaya kong sabi habang nakasuot sa bulsa ng winter coat niya ang aking kamay. Nasa likuran ako ng bike.

"Home... alone?" he replied plainly.

"Huh? No family dinner or anything?" tanong ko. Tumigil ang bike dahil nasa harapan na kami ng napakalaki nilang bahay. Parang palasyo sa laki pero... parang wala tao always? Why kaya?

"Wala-"

"Oh come on, honey!"

Natigil ang sasabihin ni Chano nang may lumabas sa bahay nila. I saw a lady and a man going out of the house. They're magka-akbay at nagtatawanan dahil sa usapan nila.

Are they Chano's parents?

"Anak..." said by the man when he saw us. He looked so shocked. He looked like Chano! Matandang version at mas seryoso ang figure ng face.

"Are you two his parents? I'm Liah po-"

"Martial, halika na!" pigil sa akin ni Chano. Nagulat ako nang higitin niya ako pabalik sa angkasan at mabilis iyong pinaandar.

"Hey! What's the problem ba?" usisa ko dahil ang bilis ng pedal niya sa bike. "Can you please stop the bike? We're far from them na!" angal ko.

Sinunod naman ni Chano ang aking utos. Nang makababa ako sa bike ay mabilis din siyang bumaba. Dumiretso siya ng upo sa sidewalk at isinubsob ang face niya sa kaniyang knees.

"Hey! What's the problem? You can't just sleep here..." usal ko. Natigilan ako nang marinig ko ang iyak niya. Hindi ko alam ang ire-react kaya nanlalaki ang mata ko na pinanood siya na nakayuko habang iyak nang iyak.

Nang hindi ko talaga ma-figure out ang aking gagawin ay tumabi na lang ako sa kaniya. I was so nervous when I let my hand tap his back slowly as he cries.