A Martial's Query (Saint Series #6)

Chapter 10

Chapter 10
Ex

"Martial, alam mo ba, gustong-gusto kita," bulong ni Chano habang nasa likuran ko siya at nakaupo sa angkasan ng bike ko while I'm running it.

He's heavy kaya!

May lakad kami now from school. He waited for me kaya ako na nag-pedal.

"Oo. Paulit-ulit ka kaya," sagot ko. Narinig kong he giggled and hugged me tighter kaya napangiti ako at binilisan ang pagtipa.

"Until when mo kaya ako mala-like?" nakanguso kong tanong matapos kong i-park ang bike sa tabi ng playground.

The chubby Chano smiled at me. My time stopped at that. I feel lang that he's the only one I see. "Until you love me back. And no, Martial... I'll like you everyday."

Matapos sabihin iyon sabihin ni Chano ay ngumiti ulit siya at naupo sa damuhan saka ako tinitigan. "Martial, let's make a deal," he suddenly said.

"What?"

"I'll let you have three queries. No expiration," he replied quick. Tumango ako.

"What for?"

"For staying with me," he smiled again. "Three queries. Kahit ano. Kahit kailan."

I was nine and he's ten. That was the time I felt love and all emotions.

"Grabe ka pala kalandi, ano?"

Natigil ako sa pagala-ala ng mga kaganapan sa amin ni Chano dati. Kunot-noo kong nilingon si Bianca at mabilis na binawi sa kaniya ang aking laptop. She's reading my manuscript!

"You bitch!" irap ko.

"Kailan ba ang release n'yan?" tanong pa niya bago sumandal sa aking balikat. "I've seen your fans hyping it up again."

"Next month yata," I bit my lips and continued my homework.

Kasalukuyan kaming nakaupo rito sa couch ng dorm ni Bianca. Alam kong may problema ang babaeng ito pero hindi sinasabi. Ganito kasi siya kapag may problema, inaaya ako kahit saan.

"Gusto mo talaga si Chano, ano?" tanong ni Bianca makalipas ang ilang saglit.

I heard a song played. 12:45 by Etham.

"Saan mo naman na-imbento 'yan?" tanong ko. Akma kong aalisin ang ulo niya sa aking balikat nang makita kong tumulo ang butil ng luha niya sa aking hita.

Nagulat ako dahil doon at hindi naka-imik. Nanatili akong tahimik at hinayaan siyang tahimik na umiyak. "Sana... sana... kasing tibay mo ako sumugal, Liah," she cried.

Bumuntong hininga ako at inakbayan na siya. I tapped her shoulders while she's crying silently. Hays. The tough Bianca is crying. This is crucial, I must conclude.

"Pagod na pagod na kasi ako, Liah," she whispered. I saw how her hand shakes kaya nalungkot na ako. "Ang sakit-sakit mahalin ni Leandro."

"Ano bang problema?" tanong ko. Muli akong bumuntong hininga, saktong nakita ko naman si Chano na nakasilip sa bintana. Kaagad ko siyang sinenyasan na umalis muna. He nodded and obeyed. Pero bago siya umalis ay nakita kong pumasok siya at nilaksan ang sound bago nagtatakbo paalis. Gago talaga.

"Hindi ko kasi maunawaan, Liah," biglang lumayo sa akin si Bianca. Naupo siya sa aking harapan at doon umiyak nang umiyak. "Wala naman akong problema kung mahirap s'ya, e! Hindi ko maunawaan kung bakit gan'to! Ayos naman na kami, e."

Problemado kong pinanood si Bianca. Hinawakan ko siya sa braso at hinawakan iyon para iparamdam na may kasama s'ya. Nlingon naman niya ang radio na tumutugtog, I saw how the music is slowly breaking her apart. Pakiramdam ko tuloy ay para sa kaniya yung kanta.