CatLix ~hyunlix~ ✓

~17~

Selam bebeklerim! Nasılsınız?

Uzun süre bölümleri atmıyorum çünkü hem iş hem ders derken vaktim kalmıyor, daha sık girmeye çalışacağım. Satır arası minik yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin. (Yorumlar yazmama çok etken oluyor :) )

Felix

"Keşke daha önceden gelseydiniz, kuyruğun baya kötü olmuş." Doktor kuyruğuma bakarken ben Hyunjin'in kucağına çıkmıştım.

Kollarımı ona sarıp başımı göğüsüne gömmüş ve genç çocuğun sadece sesini duyuyordum.

"Peki ne yapmalıyız? Yani bu şişliği inecek mi?"
"Elbette ama önce röntgen çektirin kırk varsa biraz sıkıntı yaşarız, umarım kırık yoktur."

Duyduklarım ile dudağım büzülürken bir hıçkırık kaçmıştı dudaklarımdan.
"Şişh.. bebeğim ağlama sakın."
Omuz silkip daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlamıştım. Bir kol beni Hyunjin'den uzaklaştırıp yüzümü tutmuştu.

"Ufaklık ağlamana gerek yok, hem böyle yaparak babanı da endişelendiriyorsun."

Burnumu çekip çatık kaşlarla adama baktım.
"O benim babam değil bir kere tamam mı?"

Adam gülümseyip başını sallamıştı. "Peki o zaman sahibini endişelendirme ve elimi tut ki seni röntgen odasına götürebileyim. Siz burada bekleyin on dakika içersinde geleceğiz."

Hyunjin'in elini bırakıp adamın elini tuttum ve birlikte yavaş adımlar ile oradan ayrıldık.

Beni bir odaya getirip kapıyı kapattıktan sonra sedyeye oturmamı sağladı. "Bak şimdi Felix, hiç hareket etmeyeceksin tamam mı?"

"Tamamm." Bir kaç şey yapıp büyük bir kaç ses geldikten sonra beni kucağına alıp yere indirdi.
"Ben bebek değilim!"

Kollarımı omuzumda bağlayıp ona göz devirdim ve odadan çıktım. Hyunjin'in olduğu odaya ilerleyip kapıyı açtım ve hızla kucağına oturup kollarımı boynuna sardım.

"Ne oldu bebeğim?"
"Uykum geldi~"

Kıkırdama sesinin ardından elini belimde hissettim. Belimi okşayıp saçlarıma öpücük bıraktığında gözlerim kapanmaya başlamıştı.

"Uyuma, birazdan seni eve bırakırım orada uyursun olur mu? Bende işe geçerim."

"Hayır bende seninle gelicem~"
"Gelmeyeceksin uykun var!"
Omuz silkip boynuna daha çok gömüldüm.

Kapı açılıp içeriye doktor girdiğinde başımı kaldırdım. "Evet Felix, kırık yok fakat büyük bir zedelenme olmuş, doğru zamanda müdahale edilmediği için biraz sargılı gezmek zorundasın."

"Ne kadar sürer?"

"Bir- iki hafta. Verdiğim kremi sabah akşam sürün ve verdiğim ilaçları kullansın."

Hyunjin başını sallayıp ayağa kalkmıştı. Onun kalkması ile bende kalkmak zorunda kalmıştım.

Hyunjin doktorla konuşmaya devam ederken odadan çıkıp bahçeye indiğim sırada arka tarafta bir silüet görmüştüm.

O tarafa doğru adımlarımı çevirdim. "Felix! Nereye gidiyorsun?" Hyunjin'in sesi ile hızla arkamı döndüm. "Hiç, bir şey gördüm gibi geldi de."

Adımlarımı tekrar Hyunjin'e çevirdim. Beni belimden kavrayıp çıkışa sürükledi.

"Eve geçmek ister misin?"
Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı iki yana salladım. "Hayır, bende seninle gelmek istiyorum."