CatLix ~hyunlix~ ✓

~24~

Çok çok çok yorum yaparsanız yeni bölümü yarın salarım! 👯‍♀️

Felix

Köpüklü suya önce sol ayağımı sokup ardından suya tamamen girdim.

Başımı küvetin baş kısmına koyup gözlerimi tavana diktim. Beş gün olmuştu. Kos koca beş gün.

Beş gündür bebeğim yoktu, gitmişti.

Aynı zamanda sanki Hyunjin'i de kaybetmiştim. Beş gündür eve gelmiyordu. Gelirse de ben yokken gelip üzerini değiştirip evden ayrılıyordu.

Neden bilmiyordum. Beni suçlamıyordu, yani umarım beni suçlamıyordu.

"Felix yemek hazır."
Yeosang kapıya tıklatıp konuştuğunda gözlerimi kapıya diktim. "Tamam."

Bir kaç dakika sessizliğin ardından yatak odasının kapısı kapanınca derin bir nefes verdim.

Beş gündür Yeosang yanımda kalıyordu ve Yunho hyung. Onlar olmasa ne yapacaktım bilmiyorum kendimi boşlukta gibi hissediyordum.

Araftaydım.

Hyunjin'e ihtiyacım vardı.

"Felix on dakika oldu. Nerdesin yemekler soğuyacak."

Ne ara o kadar vakit geçmişti? Ben duvara boş boş bakarken mi? Başımı iki yana sallayıp ayağa kalktım ve tıpayı açıp duşakabine girdim.
Sıcak su ile üstümdeki köpüklerden arınıp saçımı da yıkadıktan sonra bornozuma sarılıp odaya girdim.

Yatağın üstünde uzanmış beden ile gözlerimi tekrar dolmuştu. Bakışları beni bulduğunda içindeki hüzünü görmek beni yıkmıştı.

Dudaklarımdan kaçan hıçkırığa engel olmayıp yanına ilerledim. "H-hyunjin?"
Yattığı yerden doğrulup sırtını başlığa yaslamış ve beni kucağına çekip sıkıca sarılmıştı.

"B-bana kızgın mısın? Lütfen artık gitme kızgın olsan bile bende ayrı kalma seni çok özlüyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen gitme."

Alınlarımızı birleştirip ikimizde ağlamaya başlamıştık. Burnumu çekip boynuna gömülürken saçlarıma binlerce öpücük bıraktı.

"Sana kızgın değilim kendime kızgınım... seni asla bırakmam bebeğim, sadece ufak bir işim vardı."

Burnumu çekip başımı boynundan kaldırdım ve ona baktım. "Ne işi?"

"Önemsiz bir şey bebeğim, hadi üstünü giyindireyim sonrada kahvaltını yap ve güzelce dinlen."

Başımı salladığımda beni elimden tutup odadan çıkarmıştı. Birlikte mutfağa girdiğimizde Yeosang masaya başını yaslamış bizi beklediğini görmüştüm.

Onu çok yormuştum bu bir kaç günde, her ağladığımda yanıma koşmuştu.

"Yeo iyi misin?" Başını hızla kaldırıp beni onaylarken bir anda sendelemesi ile hızla koluna girdim. "Yeosang?!"

"İyiyim şey bi anda kalkınca başım döndü sadece." İnanmasamda zorla kolumdan çıkmış ve tabaklara çorbaları koyup beni masaya oturtmuştu.

"Teşekkür ederim."
Gülümseyip o da masaya yanıma oturduğunda Hyunjin, Yeosang ve ben birlikte sessiz bir şekilde yemeklerimizi yemeye başlamıştık.

"Şey size bu zamanda söylemek istemezdim ama, biz Mingi ile düğün tarihi aldık."

"Oh gerçekten mi?"