CatLix ~hyunlix~ ✓

~26~

Oha ben catlixi unutmusum dmcmcm
Biriniz de yazmıyor ki yeni bölüm gelcek mi diye
Pü size 😭

Felix

Kapının zil sesi ile gözlerimi aralayıp etrafa boş boş baktım. Hyunjin yanımda horul horul uyuduğu için sesi duymamış olmalıydı.

Koltuktan kalkıp üstümdeki geceliğin önünü düzeltip çelik kapıyı araladım.

"Buyrun?"

"Hwang Hyunjin adına bir paket vardı?"

"Sevgilisiyim ben... alabilirim."

"Kurulum gerektiren bir paket... bebek odası sipariş etmiş."

Bebek odası.

Gözlerim yavaşça dolarken başımı sallayıp yatak odamızın yanındaki boş olan odayı onlara gösterdim.

Bebeğimizin odası.

Yarım saat işlerini bitirdiklerinde evden tebrik dileklerini söyleyerek ayrılmıştı adamlar. Kapıyı kapatıp kilitledim ve hala salonda horul horul uyuyan sevgilimin yanına gidip üstüne uzandım.

Biraz kıpırdanıp gözlerini araladı. Buğulu gözlerim ile ona bakarken kaşlarını çatmış ve ellerini yanaklarıma çıkarmıştı.

"Ne oldu güzelim sana? O güzel göz bebeklerin neden buğulu?"

"Bebek... bebek odasını getirmişlerdi.. onları geri çeviremedim... bizim bebeğimiz öldü diyemedim Hyunjin.."

Onunda gözleri benimki gibi dolarken dudaklarını alnıma bastırıp saçlarımı okşadı.
"O her zaman bizimle bebeğim.. bunu biliyorsun. İyi ki adamları geri çevirmemişsin çünkü bizim zaten bebeğimiz var."

Omuzuna yaslanıp başımı boyun girintisine soktum. "Artık kendine gel sevgilim.. bebeğimiz babasını böyle görse üzülürdü."

"Haklısın..."

-

"Yeosangieee ben geldimmm."

Lavabodaki öğürme sesleri ile elimdeki paketleri yere fırlatıp hızla koridora girip açık kapıdan Yeosang'ın yanına eğildim.

Sarı saçlarını arkadan toplayıp alnındaki terleri geriye ittiğimde ağlayarak beni itmeye çalışmıştı. Fakat direnemeyip bir süre daha midesinidekileri boşaltıp tam ayağa kalktığında kucağıma bayılmıştı.

Hamileydi.

Yani sanırım.

Cebimden telefonumu çıkartıp ambulansı aramış ve Yeosang'ı yavaşça salondaki koltuğa sürüklemiştim. Mingi ve Hyunjin'i aramıyordum çünkü Mingi endişelenirdi.
Hyunjin ise işe gittiği için geri dönmesini istememiştim.

Kapı çaldığında koşarak açmış ve görevlilerin Yeosang'a müdahale edip sedyeye yatırmalarının ardından birlikte evden çıkmıştık.

Bir kaç kere telefonum çalmıştı. Dayanamayıp en sonunda açmıştım. "Nerde o telefon Felix?! Ne kadar meraklandım haberin var mı senin!"

Sinirli sesi kulaklarıma dolduğunda başımı ovuşturdum. Kızmakta haklıydı. Hala dikişlerim iyileşmemişti. O da endişeliydi benim için.

"Özür dilerim Mingi Hyunga söyleme ama Yeosang bayıldı. Şuan ambulans ile hast-" dıt dıt dıt

Ah Lanet olsun.

-

"Song Yeosang'ın yakını kim?"
"Benim? İyi mi arkadaşım?"