Ay bugün şarkı bulamadım ama bir tane bırakayım yine de...
#Çağan Şengül - Küçüğüm
Siz de bir tane bırakın bari Mayıs için, belki Caner söyler ona ;)
İyi okumalar^^
***
Bazı kâbuslardan çok etkilenirdim.
Günlerce, hatta haftalarca zihnimde dolanıp dururdu. Uzaklara dalmamı sağlardı ve tüm hayat enerjimi emerdi neredeyse. Bu yüzden kâbus görmekten nefret ederdim ve her gece Allah'a dua ederdim kâbus görmemek için.
Fakat şimdi, bir kâbusun içinde olmayı dilerdim.
"Hadi ama Mayıs, eminim daha önce çok yaşamışsındır böyle şeyleri." Üzerime yürürken, dudaklarından bu iğrenç kelimeler döküldü.
"Eğer hemen çıkmazsan çığlık atıp herkesi buraya toplarım!"
"Tüh," dedi sahte bir üzüntüyle. "Herke spor salonunda, ders çoktan başladı." Dibime kadar girdiğinde elimdeki tişörtü aldı havaya kaldırıp inceledi bir süre.
Korkma Mayıs, sana bir şey yapamaz okuldasınız sonuçta. Sakın korkma.
"Çok çirkin bir tişört." Alayla gülümsedi ve saniyeler içinde tişörtümü ortadan ikiye ayırdı. Kollarımı hızla bedenime siper ederek kendimi bakışlarından korumaya çalıştığımda elini saçlarıma götürdü. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki korkudan, sesini duyduğuna emindim.
"Uzak dur benden!" diye bağırdım. "Kimse yok mu? İmdat!"
Birileri duymalıydı. Birileri gelmeliydi.
Avucunu ağzıma bastırdığında gözlerim endişeyle sonuna kadar açıldı. Göğsünden ittirerek onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştım ama hareket bile etmedi.
Bu kadar güçsüz olmaktan nefret ediyordum.
"Sana bir şey yapmayacağım bağırma!" Dedi sertçe fakat elini de saçlarımdan yanağıma götürdü. Akan gözyaşlarımı silmeye başladığında ona tiksintiyle baktım.
"Ah, Şeyma'dan daha güzelsin. Sana bir sır vereyim mi?" Kulağıma yaklaştı, "O benim eski sevgilimdi. E sen şimdi onun yerine geçtiğine göre, yeni sevgilim de sen olmalısın değil mi?"
Göğsüm korkuyla hızlı hızlı inip çıkmaya başladığında, eş zamanlı olarak nefes almakta da güçlük çekmeye başlamıştım.
Dudaklarını yanağıma bastırdığında ağzıma kadar yükselen safra sıvısını zorlukla yuttum ve tüm gücümü toplayarak bacak arasına sert bir tekme geçirdim.
Acıyla inleyip iki büklüm olduğunda kapıya doğru koştum. Koridora çıktığımda gözyaşlarım görüş açımı kapatıyordu ama bunu umursamadım.
Spor salonunun kapısını sertçe açtığımda ve kapı duvara çarptığında, hocanın etrafında toplanan öğrencilerin bakışları üzerime toplandı.
Nasıl görünüyordum, ne haldeydim bilmiyordum ama Tamay ve Mira koşarak yanıma geldi.
"Ne oldu sana?" dedi Tamay kolumu tutarak. Bedenimi süzdüğünde, hala sütyenle olduğumu yeni yeni idrak etmeye başlamıştım ama önemseyemedim bile. Tamay hızlıca üzerindeki kapüşonlu hırkayı bana giydirip önümü kapattığında, hıçkırıklarıma engel olamadım ve ona sarıldım.
