🍭2. BÖLÜM🍭

1.1K 91 25
                                    

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

YAZARDAN (Ertesi Gün)
Bugün hafta sonu olduğu için okul yoktu. Jungkook'un annesi ve babası sadece hafta sonları çalışmıyor, Jungkook'la da sadece hafta sonları vakit geçirebiliyorlardı. Bu Jeon ailesini derinden etkiliyordu çünkü bu şekilde aileleri dağılıyordu.

Jungkook sabah yerinden kalkar kalkmaz anne ve babasını aramaya başlamıştı. Aşağıdan sesler gelince anne ve babasının orada olduğunu anlayıp merdivenlerden inmeye başladı.

Odanın kapısına geldiğinde kapının kapalı olduğunu fark etti. Anne ve babası içeride gizli gizli birşeyler konuşuyorlardı. Kapıya yaslanıp anne ve babasını dinlemeye başladı.

"Hayatım ben çocuğumla birlikte olmak istiyorum. Çocuğumun başkasının ellerinde büyümesine izin veremem."

"Ama benimde işim burada. Buradan gidersek benimde başka bir işte çalışmam gerekecek ve ben koskoca şirketi bırakıp gidemem."

"Bak hayatım orası buradan daha büyük ve iş imkanı daha fazla. Orada daha iyi bir iş bulabilirsin. Birde orada kendime bir iş buldum bile. Haftada sadece 2 gün gideceğim. Böylece Jungkook'la vakit geçirebileceğim daha fazla zaman olacak."

"Peki ya Kook? O ne olacak? O buradan ayrılamaz ki. Ya da senin işe gittiğin 2 gün ona kim bakacak?"

"Bakıcı tutarız. Zaten Kook bebek değil hayatım. Ayrıca ona bunları anlatınca eminim pozitif karşılayacaktır."

Jungkook duyduklarına inanamıyordu. Buradan ayrılmak istemiyordu. Özellikle de Jimin'den. Çünkü ona ve yaşadığı yere oldukça alışmıştı. Koşarak odasına çıktı ve yorganın altına girip sessizce ağlamaya başladı. Çünkü bu durumda yapacak hiç bir şeyi yoktu.

.......................................................

"Hey Kookie bu kadar uyunur mu?"

Ağlamaktan yorgun düşmüş, o şekilde uyuyakalmıştı. Saat yaklaşık 2'idi ve Jimin Jungkook'un başında bekliyordu uyanması için. Jungkook'un anne ve babası ise kapının kenarından onları izliyordu. Onların bu halleri Jungkook'un anne ve babasını üzüyordu. Çünkü bu birlikte geçirecekleri son haftaydı.

"Hadi ama Jungkook! Kalk artık!"

"Jiminnie sen misin?"

"Beni tanımıyor musun Jungkook? Bayan Jeon! Oğlunuz hafızasını mı kaybetti? Beni niye tanımıyor?"

Jungkook'un anne ve babası onların bu haline gülerken, Jungkook ise Jimin'i kendine çekip sarılmıştı. Sarılmak ona iyi geliyordu. Jimin'in ise onların taşınacağından haberi yoktu. Bu yüzden sadece kendisini sevdiği için sarıldığını düşünüyordu.

"Neyse çocuklar siz güzel güzel oynayın. Bir isteğiniz olursa biz aşağıdayız."

Bayan Jeon bunu dedikten sonra aşağı inmişti. Bay Jeon Jimin'e bakıyordu. Jimin ise kafasını aşağı eğmiş bir şekilde öylece ayakta bekliyordu.

"Çekinmene gerek yok Jimin. Bizde senin ailen sayılırız değil mi?"

"Evet Bay Jeon. Herşey için teşekkürler."

Bay Jeon'da gittikten sonra Jimin Jungkook'un yatağına oturmuş, Jungkook'un birşey söylemesini bekliyordu. Fakat aradan beş dakika geçmişti ve Jungkook tek kelime etmemişti.

"Jeon Jungkook! Neler oluyor? Neden üzgünsün?"

"Bir şey yok Jimin. Eee neler yapıyorsun görüşmeyeli?"

"Görüşmeyeli çok olmadı ama neyse. Dün düşündüm de..."

"Ne düşündün Chim?"

"Jungkook biz arkadaştan daha öteyiz. Yaa acaba biz kardeş olarak mı doğduk? Ya da aramızda bizi birbirimize bağlayan gizli bir ip mi var?"

"Bilmem. Bu çok saçma."

"Neden ki?"

"Eğer kardeş olsaydık soy adlarımız ve ailelerimiz aynı olurdu. Eğer bizi bağlayan bir ip olsaydı sen nereye gidersen bende oraya gitmek zorunda kalırdım."

Jimin gülünce o da güldü. Ama bu gülüş kesinlikle gerçek değildi. Biraz durduktan sonra imalı bir şekilde konuşmaya başladı.

"Çok zekiyim değil mi?"

"Ooo hemde nasıl??? Şey ama birşey söyleyeceğim. Sen neden bu kadar durgunsun? Moralin bozuk gibi duruyor. Seni kim üzdü söyle gidip döveyim."

Jungkook Jimin'in bu söylediğine sesli bir şekilde gülmüştü. Jungkook'un gülmesi Jimin'i de güldürmüştü fakat bir süre sonra Jungkook eski suratsız haline geri döndü.

"Yeter artık Jungkook! Neler oluyor çabuk söyle!"

"Söylemezsem???"

"Küserim ve bir daha da asla barışmam."

"Tamam senin üzülmeni istemiyorum ama küsmemen için söyleyeceğim."

"Evet dinliyorum"

"Jimin... Biz taşınacağız."

"Ne???"

💞 BÖLÜM SONU💞

AFTER THE YEARS  ◔JİKOOK◕Where stories live. Discover now