AFTER THE YEARS ◔JİKOOK◕

🍭8. BÖLÜM🍭

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

JİMİN'DEN (15 Yaşında^-^)
Mektuplaşmamızın arasından 5 yıl geçti. Artık kendimize ait telefonlarımız var ve mektup yerine telefonla haberleşiyoruz. Aramızdaki bağ yıllar geçtikçe daha da güçlendi. Fakat biribirimizle telefon yardımıyla iletişim kurabilsek de birbirimize duyduğumuz özlem hiç bir zaman dinmedi. Özellikle de benim ona duyduğum hasret...

Bu sabah okula gitmek için erken kalkmıştım. Kalkar kalkmaz Jungkook'un da uyandığını düşünerek mesaj attım.

ChimChim
Hey Kook! Neden hiç yazmıyorsun?

Kookiem
Sen neden yazmıyorsun?

ChimChim
Sen yazmadığın için bende yazmadım

Kookiem
Her neyse
Sadece bunun için mi yazdın???

ChimChim
Evet sadece bunun için

Kookiem
Peki okula gideceğim sonra görüşürüz

ChimChim
Dikkat et minik bebek^♡^

(Görüldü✔)

Hey! Neden görüldü attın???
Senin için önemsiz miyim?
Cevap ver şerefsiz Kook!!!

Kookiem
Okula geç kalıyorum*-*

ChimChim
Tatlı bir şeyler yazabilirdin
Bende geç kalıyorum ama seni bırakıp gitmiyorum

Kookiem
Seni triplerinle baş başa bırakıp gidiyorum^-^

ChimChim
Öyle olsun Jungkook

(Görüldü✔)

Her zaman mesajlarıma böyle cevap vermesi beni çok üzüyor. Büyüdükçe beni önemsememeye başladı. Bir de Taehyung ve SeokJin adında yeni arkadaşları olmuş. Oysaki birbirimizden başka çok yakın arkadaşımız olmayacağına söz vermiştik...

...................................................

Okula gelmiştim ve her zamanki gibi kimseye selam verme gereği duymadan sırama oturdum. Ben oturur oturmaz yanıma gelip sorulara başlayan Yoongi ve Hoseok sinirlerimi bozuyorlardı.

"Hey Jimin senin dostunun Tae ile fotoğraflarını gördün mü?"

"Şakalarını kaldıracak gücüm yok Yoongi."

"O yalan söylemiyor. İnternetten hesabını buldum ve Tae ile olan fotoğraflarını gizlememiş bile."

"Yoongi ve Hoseok! Bundan size ne?"

"İyi bee! Gel gidelim Yoongi. Bu lanet olası çocuk da kendi kendine ne yapacağını düşünsün."

Onlar gitmişti. Bense duyduklarımla kendime gelmeye çalışıyordum. Birbirimizden başka yakın arkadaşımızın olmayacağını söylemiştik. Halbuki o beni çoktan unutmuş. Demek ki bu yüzden mesajlarıma öyle cevaplar yazıyordu. Biz bile o kadar yakın olmazken Tae ile nasıl dip dibe olabilirdi ki???

JUNGKOOK'DAN (15 Yaşında^-^)
Zilin çalmasıyla okuldan koşarak çıktık. Taehyung ve Jin ile birlikte eve doğru yürüyorduk ki aklıma Jimin geldi. Sabah kalbini fazla kırmış olmalıydım.

Kookiem
Jimin

ChimChim
Efendim Jungkook

Kookiem
Sabah kalbini kırdığım için özür dilerim:(

ChimChim
Sorun değil

Kookiem
Neden bu kadar durgunsun

ChimChim
Durgun değilim.

Kookiem
Emin misin? Gerçek Jimin bu mu?

ChimChim
Peki sence gerçek Jungkook bu mu?

Kookiem
Ne demeye çalışıyorsun?

ChimChim
Sence yıllar önceki Jungkook'la şimdiki aynı mı?

Aldığım cevapla durmuşum ve öylece telefona bakıyordum. Kafam iyice karışmıştı. Jin ve Tae ise bana bakıyordu.

"Ne oldu Jungkook? Neden durdun?"

"Sorun yok devam edelim."

"Bak Jungkook bu şekilde davranman beni çok üzüyor. Eğer bu şekilde mutlu değilsen bırak şu Jimin'i. O seni yıpratmaktan başka bir şey yapmıyor."

Jin doğru söylüyor olabilir diye düşündüm ilk başta. Ama daha sonra düşündüm de... O olmasa hayat çok sıkıcı ve kötü olurdu.

"Hayır Hyung. O beni yıpratmıyor aksine bana iyi geliyor."

"Peki. Sen öyle diyorsan..."

.....................................................

Bir kafeye gelmiştik. Bir yandan yağan yağmuru izlerken bir yandan da kahvemi yudumluyordum.

"Hyung"

"Efendim Jungkook"

"Hayatından hiç çıkmamasını istediğin, herkesten daha çok sevdiğin, hatta istese canını bile verebileceğin biri var mı?"

Sorduğum soruyla Jin bir süre kafasını masaya gömmüş uyuyan Tae'ye baktı. Daha sonra yüzünde hafif bir tebessümle bana döndü.

"Var"

"Kim?"

"Yanımda uyuyan minik çocuk olabilir mi?"

Yüzümde ister istemez bir tebessüm oluşmuştu. Onları gerçekten çok beğeniyorum. Özellikle de içinde oldukları ilişkiyi...

"Peki senin hayatında böyle biri var mı?"

Cama yaslanıp düşünmeye başladım. Jin ise bir yandan Tae'nin saçlarını okşuyor, bir yandan da benden cevap bekliyordu.

"Var hyung. Öyle biri var ki onu ailemden, kendimden, hatta evrendeki herşeyden daha çok seviyorum..."

💞BÖLÜM SONU💞