AFTER THE YEARS ◔JİKOOK◕

🍭14. BÖLÜM🍭

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

YAZARDAN (Önceki Bölümün Devamı)
"Eee Jimin~ah neler yaptın görüşmeyeli???"

"Ne mi yaptım? Açıkçası ağlamaktan başka birşey yapmadım. Meğer ne kıymetli bir insanmışsın benim için..."

Jimin'in bu dediği Jungkook'un hoşuna gitmişti. Arabaya bindiklerinden beri bıkmadan usanmadan birbirlerine soru soruyorlardı. Fakat ikisi de bundan rahatsız olmuyordu.

"Jungkook sen nasıl araba sürüyorsun? Daha küçük değil misin? Ayrıca neden çok havalısın? Bu kadar kası ne ara yaptın? Araba kimin üstüne?  Ha birde ben nerede kalacağım?"

"Hepsini cevaplarım da arabanın kimin üstene olduğu senin ne işine yarayacak?"

"Sorularımı cevaplar mısın?!"

"Peki. Araba sürüyorum çünkü insanlar araba sürebilir. Küçük değilim 16 yaşındayım. Havalı olmam benim suçum değil. Kas da çalışınca oluyor işte. Son olarak bizde kalacaksın. Huh!"

Sözünü bitirdiğinde zor nefes alıyordu. Jimin ona göre fazla gevezeleşmişti. Ayrıca hem araba kullanıp hem Jimin'in dediklerini dinlemek de çok zordu. Jimin ise cama yaslanıp biraz yola baktıktan sonra Jungkook'a döndü.

"Sizde kalacağımı kim söyledi?"

"Ben"

Yeniden cama yaslandı. Hiç bir şey söylemedi. Belli etmese de şu an dünyanın en mutlu insanı olduğunu düşünüyordu. Onun yanında oturmak bile Jimin'e göre heyecan vericiydi. Jungkook ise arada bir Jimin'e bakıyordu. İkisi de aynı şeyleri yaşamış, hatta yaşıyorlardı. Sadece çekiniyorlardı birbirlerinden. Çünkü daha yeni yeni alışıyorlardı. Birbirlerini yıllardır görmemiş oldukları ve fazlasıyla sevdikleri için bu çok normaldi...

..................................................

Yol boyunca hiç konuşmamışlardı. Eve geldiklerinde Jungkook'un annesi heyecanlı bir şekilde karşılamıştı onları. Önce Jimin'e sonra Jungkook'a sarıldı.

"Hoşgeldin Jiminnieeee! Bebeğim beniiim seni çok özledim!"

İkisi de anlam verememişti Bayan Jeon'un söylediklerine. Çünkü Jimin onun kendisini sevmediğini sanıyordu. Yanılıyordu aslında. Tabi bu kadar tatlı ve masum bir çocuğu kim sevmez ki?

"Hadi Jungkook Jimin'e odasını göster. Ben mutfaktayım. Siz de yukarıda takılın tamam mı? Birşey isterseniz söyleyin."

"Peki Bayan Jeon. Çok teşekkür ederim."

"Ne demek minnoşum. Her zaman!"

Jungkook annesinin Jimin'e bu kadar yakın davranmasından rahatsız olmuştu. Jimin'i kolundan tutup yukarı sürüklemeye başladı. Yukarı çıktıklarında iki tane oda vardı karşı karşıya. Birinde mavi yazıyla "PRENSİM", diğerinde ise sarı yazıyla "CHİMCHİM" yazıyordu. Jimin şaşkın bir şekilde Jungkook'a döndü.

"Jungkook burası benim odam mı?"

"Aynen"

"Peki bu yazılara ne gerek vardı?"

"Çünkü ben öyle istedim."

"Sinir bozucusun."

"Teşekkürler"

Jimin birşey söylemeden yavaşça kapıyı açıp içeri girdi. İçerisi olağanüstüydü. Odanın duvarları Jimin'in saçları gibi sapsarıydı. Yatağı maviydi ve içeriye okyanus havası veriyordu. Jimin odanın her ayrıntısı incelerken Jungkook'da kapının kenarında sırıtarak Jimin'e bakıyordu.

Jimin odanın her ayrıntısını tek tek inceledikten sonra kendini yatağa attı. Fakat yatağın yanındaki küçük dolapta duran çerçeveye gözü takılmıştı. Bu kendisiydi. Diğeri de Jungkook...

"Jungkook bu biz miyiiiiz?!"

"Evet tatlı şey."

Jimin fotoğrafı iyice inceledikten sonra yerine koydu. Jungkook'a yanına gelmesi için işaret etti. Jungkook yanına gelince de kolundan çekip yanına oturttu. Sıkıca sarıldı.

"Gerçekten çok teşekkür ederim Jungkook. Hakkını nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum."

"Yanımda olarak fazlasıyla ödüyorsun zaten."

Onlar sarılırken içeri Bay Jeon girdi. Şaşkındı. Ama onları sarılırken gördüğü için değil -buna sevinmişti bile- Jimin'i görünce şaşırmış, ayrıca fazlasıyla mutlu olmuştu.

"Hoşgeldin minik civcivimiz!"

Jimin'in aklından geçenler part 1: Minik? Civciv? Kim o ya??? What did you say??? *Error*

Bay Jeon'un söyledikleri Jimin'i utandırırken Jungkook'un kahkaha atmasına sebep olmuştu. O güldükçe Jimin daha da utanıyordu. Utançtan kıpkırmızı olan yanaklarını eliyle saklamaya çalışıyordu.

"Neyse çocuklar biz çağırınca aşağı gelin yemek yiyelim."

Baş başa kalmışlardı. Jimin yanaklarını saklamaya çalışıyordu. Jungkook ellerini Jimin'in minik ellerinin üstüne koyup ellerini dizlerinin üstüne koydu. Jimin elleriyle yanaklarını saklamaya çalışırken Jungkook'un hamlesiyle kafasını aşağı eğdi.

"Benden neden utanıyorsun?"

"Alışmaya çalışıyorum işte Kook."

"Peki. Seni yormayacağım. Hem yorulmuşsundur şimdi. Yat biraz dinlen. Bir sorun olursa da yanıma gel tm?"

"Peki iyi geceler"

"Sana da iyi geceler minik civcivimiz kkk"

💞BÖLÜM SONU💞