AFTER THE YEARS ◔JİKOOK◕

🍭13. BÖLÜM🍭

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

JİMİN'DEN (Önceki Bölümün Devamı)
Yol boyunca konuşup daha yakından tanışmıştık. Yaklaşık yarım saat sonra ise Yongsan-gu'ya varmıştık.

"Seni tanıdığıma çok sevindim Namjoon. Gerçekten iyi kalpli bir insansın. Herşey için çok teşekkür ederim."

"Bende seni tanıdığıma memnun oldum Jimin. Sende kötü birine benzemiyorsun ve gerçekten seninle konuşmak insana keyif veriyor. Mutlaka görüşelim. Al buda numaram. Haberleşiriz"

"Teşekkür ederim. Seni ararım sende kaydedersin"

"Peki görüşürüz"

"Görüşürüz Namjoon~ah"

Namjoon'la vedalaşıp inmiştim arabadan. Burası da çok kalabalıktı. Adım attığım her yer insan kaynıyordu. Jungkook burada yaşıyordu ama tam olarak adres vermemişti. Vermiş olsa bile dediği onca şeyden sonra onun evinde kalmayı düşünmüyordum. Ayrıca artık küçüklüğümdeki gibi değildim. Başkasının evinde kalınca fazlalık oluşturduğumu ve fakir gibi göründüğümü düşünüyordum.

Saat 11.30 civarıydı. Nereye gideceğimi kesinlikle bilmiyordum. Olduğum yerde beklemenin bir anlamının olmadığını düşünerek  hiç bilmediğim dar, bir kaç mafya tipli adam ve bir kedi dışında kimsenin olmadığı bir sokağa girmiştim. Yaklaşık yarım saat boyunca sokağı turlamıştım belki şehir merkezine çıkarım diye. Ama dönüp dolaşıp en baştaki yere geri dönüyordum. Mantık olarak Jungkook'a nerede olduğumu sormak için mesaj atacaktım ki o benden önce davranmıştı bile.

Kookiem
Jimin
Geldin mi?

ChimChim
Umrunda mı sanki?

Kookiem
Jimin!
Neredesin?

ChimChim
Yongsan-gu'nun içindeki bir sokakta

Kookiem
Hangi sokak?

ChimChim
Nerede olduğumu bilmiyorum

Kookiem
O ne demek? Şimdi seni nasıl bulacağım?

ChimChim
Beni bulup ne yapacaksın ki?
Az önce istemiyordun

Kookiem
Şehir merkezine gel

(Görüldü✔️)

Yok ya bu çocuk beni anlamıyor. Nerede olduğumu bilmiyorum diyorum şehir merkezine gel diyor. Bir insan nasıl bu kadar umursamaz olabilir?

ChimChim
Jungkook anlamıyor musun?
Nerede olduğumu bilmiyorum!

Kookiem
Tamam konum at Jimin~ah
Birde nasıl bir yerdesin onu da söyle

ChimChim
*Konum*
Büyük siyah bir ev var çatısı uzun
Değişik tipli adamlar var bir tane de kedi gördüm

Kookiem
TMಠ_ಠ

(Görüldü✔️)

Tanrııııım!!! Acayip şekilde heyecanlandım! Zaman geçtikçe heyecanım daha da artıyordu. Fakat şu adamların bana yiyecekmişcesine bakmasından da rahatsız oluyordum. Bu yüzden onlardan biraz daha uzaklaşıp Jungkook'u büyük bir binanın köşesinde durup beklemeye başladım.

ChimChim
Hadi amaaa neredesin Kook?
Yoksa gelmeyecek misin?

O kadar ayakta beklemiştim ki dayanacak gücüm kalmamıştı. Bavulumu yan bir şekilde yere koyup üstüne oturdum. Biliyordum komik göründüğümü ama yorgunluktan bunu düşünecek halim bile yoktu. Hala beklemeye devam ederken o adamlardan birini gördüm. Beni takip mi ediyordu bunlar? Ayağa kalkıp daha da uzaklaşmaya başlamıştım. Uzaklaştıkça farklı farklı yerlere geliyordum.

Bir süre sonra o kadar uzaklaşmıştım ki geldiğim yeri bile hatırlamıyordum. Kaldırımda öylece dikiliyordum ki arkamdan birinin bana sarılmasıyla ufak bir çığlık atmıştım. Ama kim olduğunu gördüğümde resmen dilim tutulmuştu.

"Jimin~ah!"

"J-Jungkook!"

O kadar heyecanlı ve mutluydum ki üstüne atlamıştım resmen. Nedenini bilmiyordum ama duygulanmıştım. Gözyaşlarım omzunu ıslatırken o ise bir yandan saçlarımı okşuyor bir yandan da kokumu içine çekiyordu. Eminim o da ağlamamak için kendini zor tutuyordu.

"Seni çok özledim!"

"Bende seni ChimChim!"

Hala sarılıyorduk. Ayrıca küçüklüğümüzdeki gibi hissetmiştim bir an. Aklıma anılarımız gelmişti ve ister istemez tebessüm oluşmuştu yüzümde.

"Sen ne kadar değişmişsin Chim"

"Öyle mi? Sen de fazla değişmişsin Kookie"

Elleri hala belimdeyken söylediği o cümleyle karnımda kelebekler uçuşmaya başlamıştı. Fazla romantikti.

"Belki yaşımız artmış, tipimiz değişmiş olabilir ama benim sana olan sevgim hiçbir zaman değişmedi Jimin~ah..."

💞BÖLÜM SONU💞