"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black...
Çapulcu Haritası'nın mucitleri...
Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi.
Adları destansılaş...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
4. Bölüm - "James, bu pelerin oldukça önemli bir eşya, ona iyi bakacağına söz ver."
Aralık, 1975...
James, elleri cebinde yürüyordu Hogsmeade sokaklarında bir başına. Üzerinde kış maçlarında giydiği Gryffindor pelerini ve boynunda üzerinde sarı-kırmızı çizgilerin bulunduğu atkı vardı, kar yağıyordu ve genç Gryffindor'un aklı karmakarışıktı.
Hayatı hiçbir zaman durgun olmamış, aksiyon onu hiç terk etmemişti ve açıkçası bu, James'i fazlasıyla mutlu eden bir şeydi. Ancak şimdi bir anda durulan ve birbirlerini tekrarlayan günler başlamıştı garip bir şekilde, üç gündür süregeliyordu bu "normal" vaziyet. 'Kesinlikle hayra alamet değil,' diye düşündü James. Adımları, ayak bileğine kadar saplandığı karın üzerinde güzel bir iz bırakıyordu.
Sirius, bu sene yılbaşında evine gitmek istemiyor, "Gidersem de eşyalarımı alar kaçarım," diyordu. James, onun her zaman arkasındaydı ve Sirius bunun farkındaydı lakin içine kapanmış, sürekli kendi kendisine düşünürken arkadaşından uzaklaşmıştı.
Peter'ın ise bir kız arkadaşı olmuştu: Hufflepuff'lı bir kız. Güzel değildi ancak çok sevimliydi. Sürekli aptal aptal gülüyordu ve James'e göre o -adını bilmediği- kız tam anlamıyla bir geri zekâlıydı.
Remus Lupin bambaşka bir mevzuydu. Derslerden koşar adımlarla çıkıyor ve kütüphaneye gidiyordu. 5 yıllık öğrenci hayatında ilk defa derste kendisine sorulan bir soruyu bilememiş, aşırı öfkelenmişti. Ve James çok iyi biliyordu ki eğer Remus gerçekten öfkelenmişse ondan kesinlikle uzaklaşmak gerekirdi.
Derken tatlı bir 'miyav' sesi duydu James. Uzun süredir dalgın dalgın yaptığı yürüyüş son buldu ve karşısındaki kediye baktı: Crookshans'tı.
"Crooky, gel buraya!" diye bağıran Lily'nin sesi duyuldu. James, aşık olduğu kızın sesiyle sırıttı, ona bakmadan bir anda eğildi ve kuyruğunu dimdik havaya dikip ucunu kıvıran kediyi kollarına alıp okşamaya başladı. Crookshans James'in kollarında huzurluydu ve miyavlayarak nazlanıyordu, sürekli salladığı kuyruğu genç Gryffindor'un kolunu gıdıklıyor, James'in gülümseyen yüzündeki gamzeleri belirginleşiyordu.
"Crooky, o kırmızı pelerinli şeytandan uzak dur! Sırnaşma!" diye haykırarak yaklaştı Lily. Onun adım adım kendisine gelişini görmek üzere başını doğrulttu James ve onun öfkeli yüzünü gördü. Üzerinde kırmız kemerli sarı bir palto vardı, başındaysa kırmızı bir şapka. Boynuna attığı atkı, James'in atkısının aynısıydı: Gryffindor atkısı. Neredeyse her Gryffindor'lu öğrencinin bu aralar taktığı atkıydı bu, lakin James, sanki öyle değilmiş de Lily ile kendisinin tesadüfen bu atkıyı seçmiş olduklarını hayal ederek kendince heveslendi.
