"Tüm ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
James Potter, Peter Pettigrew, Remus Lupin ve Sirius Black...
Çapulcu Haritası'nın mucitleri...
Onlar, hiç şüphesiz ki Hogwarts'ın gördüğü en efsanevi öğrencilerdi.
Adları destansılaş...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
11. Bölüm - "Peter pelerinimi almış ve ortada yok." | PART 2
"Asla o olmasına ihtimal vermediğim birisi..." diye mırıldandı Sirius. Delisha ise hâlâ daha korkudan titriyor, gözlerini sımsıkı kapalı tutuyordu.
Gözlerini kıstı Remus, Sirius'un bu tepkiyi kime verebileceğini düşünmeye çalıştı - ve bir anda o da anladı. James'e döndürdü bakışlarını, fıstık yeşili gözleri ışıl ışıldı. "James!" dedi heyecanla, "ikinci sınıfı hatırla!"
"İkinci... sınıf mı?" diye mırıldandı James ve hatırlamaya çalıştı.
~*~
1972, Kasım...
Kasım ayının ilk günüydü, o dönemki ikinci sınıf öğrencileri Profesör Slughorn'un İksir dersi için mahzenlerdeki derslikteydiler.
"Bugün öğreneceğiniz Kaynakgücü İksiri, yaraları iyileştirme gücüne sahip iyileştirici bir iksirdir ve Uyku Sıvısı ve Yaşayan Ölüm İksiri'nin panzehiridir." diye derse başladı Slughorn. "Ve bana sorarsanız bu iksirin oldukça enteresan bir tarihi var. Bilen var mı?"
Profesörün meraklı bakışları sınıfta dolaştı. Genç Lily Evans, sınıfta büyük bir heyecanla söz istemek üzere elini kaldıran tek kişiydi.
"Ah, lütfen siz söyleyin, Miss. Evans!" dedi Profesör Slughorn keyifle, bu küçük çalışkan cadı onun favori öğrencisiydi.
"Aslında bakarsanız profesör, bu iksiri özel yapan şey bir muggle masalı," diye lafa başladı zümrüt yeşili gözleri ışıl ışıl parlarken Lily - hemen yanında oturan Snape, onu büyük bir hayranlıkla izlemekteydi. "Muggle masalına göre, kötü yürekli bir cadı prensesi sadece gerçek aşkın uyandırabileceği bir büyüyle uyutmuş. Yüz yıllar boyunca kimse prensesi uyandıramamış - ta ki yüz yıl sonra çok yakışıklı bir prens gelinceye dek. Ancak işin aslı böyle değil ve muggle'lar şimdi diyeceğim şeyleri bilmiyor. O prens - yani prensesi uyandıran prens - aslında bir büyücüydü ve bir zamanlar bu iksiri, Cadı Leticia Somnolens tarafından 'Yaşayan Ölüm İksiri' verilen adını bilmediğimiz, gizemli bir muggle prensesi uyandırmak için kullanmıştır - masalın artık bir Fransız halk masalı olmasından yola çıkarak, olayın muhtemelen Paris'te yaşandığını söyleyebiliriz. Prens önce iksirin bir kısmını dudaklarına sürmüş, sonra prensesi öpüp onu uykusundan uyandırmıştır. Ve elbette ki muggle'lar büyülü dünyamızı pek bilmediğinden bu olayı, gerçek aşkın öpücüğü sanmış - oysaki uyuyan biri, hiç görmediği birine nasıl aşık olabilir ki? Ayrıca prensesin muggle'ların hikayesindekinin aksine yüz yıl değil, yüz gün uyumuştur - yani uykusu bir yıl bile sürmemiştir."
"Harika, Miss. Evans!" dedi coşkuyla Profesör Slughorn. "Gryffindor'a yirmi puan!"
"En azından bizim kaybettirdiğimiz puanları binamıza geri kazandıran biri var," diye fısıldadı James, hemen yanında oturan Sirius'a. Sirius ise onu pek duymamış gibiydi, hararetle defterine bir şeyler çiziyordu.
