10.bölüm - Bir Yarışa Var Mısın?

343 30 16
                                    

Gecenin bir yarısıydı ama Gulf'ın gözüne uyku girmiyordu. Karanlığa alışmış gözleriyle yanında uzanan figürü inceliyordu.

Mew yatakta yüz üstü yatıyordu. Bir kolunu yastığının altından geçirmişti. Yüzünün yarısı yastığın içine gömülmüş, ağzı hafif aralık bir şekilde uyuyordu. Gulf da yan yatmış onu seyrediyordu. Bir elini kaldırıp motorcunun yüzüne yapışan saçları düzeltti. Parmakları tüy gibi dokunuşlarla yakışıklı suratın üstünde gezindi. Önceden farkına varmadığı birçok ayrıntı şimdi dikkatini çekiyordu.

Mew'in yüzünde büyüklü küçüklü yara izleri vardı. Bazıları çok dikkatli bakılmadığı sürece anlaşılmazdı ama sonuçta hepsinin yürek burkan bir hatırası vardı.

Mew'in anlattıklarından sonra Gulf'ın zihni durmadan çalışıyordu. Parçaları birleştirdikçe daha çok kahroluyordu.

Ailesi ile ilk kez tanışmaya geldiği gün Mew ile kapının önünde yaptıkları tartışmayı hatırladı. Motorcunun yediği iki tokat öfkesini söndürmüş ve onu hüngür hüngür ağlatmıştı. Ardından birkaç saat önce yine öfkelenen motorcuyu dizginlemek için Gulf onun boğazını sıktığında motorcu yine sakinleşmişti.

Gulf başlarda Mew'in öfkesiyle baş etme yolunu bulduğu için sinsice gurur duyuyordu fakat bugün taşlar yerine oturduğunda yaptığı her şey için pişmanlık duymaya başlamıştı.

Mew bu iki olayda da Gulf'ın düşündüğünün aksine sakinleşmemişti. Korkmuştu.

Hayatı boyunca ailesi tarafından şiddet görmüş bir adamdı Mew. Travmatik şeyler yaşamıştı. Gerçekten sevmenin ve sevilmenin ne demek olduğunu bilmiyordu. Öyle ki yıllarca ailesi bildiği acımasız insanların onu bir gün seveceklerine ve kabul edeceklerine masumca inanmıştı.

Sonra bir gün Gulf ile karşılaşmıştı. İşte ilk kez o zaman sevgi sözcüğü farklı bir anlam kazanmaya başlamıştı. Mew bunu başlarda kabullenemedi. Kendi içinde çok zor zamanlar geçirdi. Bu yeni duyguyu tanımaya çalışırken eski hatıralarla boğuştu.

Sevmek ve sevilmek.  Bu garipti.  Bu yanlıştı.  Bu mantıksızdı.  Bu... Bu çok güzeldi...

Fakat...

Mew Gulf'ı seviyordu. Gulf Mew'i seviyordu. Sonra Gulf Mew'in üstünde zarar verici güç kullanıyordu. Mew boyun eğiyordu. Şiddet bir sevgi göstergesi miydi? Gulf onu sevdiğini söylüyordu ama yine de Mew'e vuruyordu. Yoksa babası ve annesi de mi Mew'i seviyordu? Onu çok sevdikleri için mi her gün dövüyorlardı? Mew'in zarar görmüş ruhu neye inanması gerektiğini bilmiyordu. Yoksa Mew en başından beri hiç sevilmiyor muydu?

Gulf'ın parmak uçları erkek arkadaşının uyuyan bedeninin her yerinde geziniyordu. Yanında sessizce ağlarken motorcuyu rahatsız edip uyandırmamaya çalışıyordu. Gulf Mew'i iyileştirmeye çalışırken aslında en büyük zararı kendisinin verdiğini düşünmeye başlamıştı. Hem her fırsatta motorcuya kendisine güvenmesini söylüyor hem de ona şiddet uygulayıp zaten kırık dökük ruhuna bir çatlak daha ekliyordu.

Minik burun çekme sesleri ile gözlerini aralayan Mew karanlık odada uyku sersemi haliyle sesin nereden geldiğini anlayamadı. Sonra yanı başındaki çocuğun yastığını lekeleyen gözyaşlarını fark etti. Rüyada mı yoksa gerçek hayatta mı olduğunu anlamaya çalışarak birkaç kez gözlerini kırpıştırdı.

"Gulf?" Uyku mahmuru sesi alçak ve hırıltılı çıktı. Gulf irkildi. Yaş dolu gözleri kocaman açıldı. Şok olmuş suratı birkaç saniye içinde ağlamaya başladığı için yeniden buruştu. Hala sersemce ne olup bittiğini anlamaya çalışan adama sıkıca sarıldı.

Take Me For A Ride /MewGulfWhere stories live. Discover now