Ch.8

6.4K 356 5
                                    

Unicode

Tomအိမ်နှင့်မလှမ်းမကမ်းကဩရဿ၏ကားကအမှောင်ရိပ်မှာမလို့ tom မမြင်လိုက်

Tomအိမ်ရှေ့ဝန်းတံခါးကိုသော့မခတ်ဖို့မေ့သွားပြီးအိမ်ထဲကိုမူးမူးနှင်ဝင်သွားသည်

ဩရဿtomဝင်သွားပြီးခဏလောက်ကြာမှ နောက်က လိုက်လာလိုက်တော့

ကျွီ..........

ခြံတံခါးကြီးက ဘာမှလုပ်စရာမလိုဘဲအလွယ်တကူပွင့်သွားတယ်။

"အဟက်ငမူးလေး ခြံတံခါးကိုသော့လည်းမခတ်သွားဘူး မသမာသူတွေနဲ့တွေရင် ဒုက္ခ''

အိမ်ထဲ ကို အိမ်ပြတင်းပေါက်က တဆင့်ကျော်တက်လိုက်ပြီးခြေလှမ်းတို့က ကလေးငယ်အခန်ဆီးကိုဦးတည်လျက်။

"တံခါးကလော့မချထားဘူးဘဲ"

ဩရဿအခန်းထဲကိုရောက်‌တော့ကုတင်ပေါ်
ကပို့ကရို့အိပ်နေတဲ့tomရဲ့အလှမှာ ခဏတာ
မိန်မောလျက်။

အင်္ကျီလက်ရှည်ပါးပါးအောက်က ရင်ဘက်ဖြူလျှလျှ ချယ်ရီသီးသေးသေးလေးတွေက သူကို တံတွေးမြိုချစေသည်။

ခါးသေးလေးကိုဆွဲလုပ်လိုက်ရင်တော့ အဟင်းးး
ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေကို မြင်နေရသည်မှာ ရှင်းလင်းစွာ

"ဒီညတော့မင်းက ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်စေရမယ် ကလေး"

ဩရဿ ကုတင်ပေါ်တက်သွားပြီး အပေါ်ကနေအုပ်မိုးကာနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအငမ်းမရ
နမ်းပစ်သည်

အသက်ရူ ကြပ်လာတာကြောင့် နိုးလားပြီးတွေ့လိုက်ရတာကသူ့နူတ်ခမ်းကို အငမ်းနမ်းနေသူသူတစ်ဦးကြောင့်အနည်းငယ်အမူးပြေသွားပြီး ထိုလူကြီးကိုတွနိးထုတ်ပစ်လိုက်သည်

"ခင်ဗျားကြီး ကျနော်အခန်းထဲကိုဘယ်လိုရောက်ရောက်နေ‌တာတုန်း"

"ကိုယ်အပိုင်လေးဆီလာတာလေ"

"ဟင့်အင်းကျွန်‌တော်ကခင်ဗျားအပိုင်မဟုတ်ဘူး"

"အပိုင်မဟုတ်ရင်အပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်ရမှာပေါ့
မဟုတ်ဘူးလား"

"မဟုတ်ဘူး အခန်းထဲကထွက်သွားအခု"

".........."

ဘာမှပြန်ပြောဘဲ‌‌ နောက်တစ် ‌ခြိမ်းကပ်လာသည် ထိုလူကြီးကြောင့် tom ကလေးတစ်ယောက်လို အော်ငိုမိသည်

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Where stories live. Discover now