Ch.11

5.7K 315 9
                                    

Unicode

"အားကျလား"

"ဟမ်"

ယွမ်အနားကပ်ပြောလိုက်တာကြောင့်
ဆက်ပိုင်ကြက်သိမ်း‌မွေးညင်းထသွားသည်။

*ယွမ်ကတော်တော် ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့
ကပြားကောင် နဲ့ဝေးဝေးနေပါတယ်ဆိုမှ
mrရေကိုယ့်တပည့်လေးကိုကျားခံတွင်းဝမှာထားခဲ့တယ်ပေါ့*

ဆက်ပိုင်တွေးရင်းနဲ့ ရေမရှိတဲ့ ချောင်းထဲ
နှာခေါင်းဖော်ပြီသာသေလိုက်ချင်တော့သည်

"ဆက်လေးမေးနေတယ်လေ"

"ဟျောင့် မင်ပြောမယ်ဆိုရိုးရိုးပြော
အနားနားကပ်မလာနဲ့"

"ကြောက်လို့လား"

"မကြောက်ဘူး"

"တကယ်လား"

ပြောရင်းဆိုရင်း အနားတစ်လှမ်းချင်းလှမ်းလာတဲ့ယွမ်ကြောင့် ဆက်ပိုင်တဖြည်းဖြည်းနောက်ဆုတ်သွားသည်။

"ဟျောင့်မင်းမင်းးးရှေ့ရှေ့ကိုတိုးမလာနဲ့နော်"

"ဟုတ်ပါပြီ ဆက်လေး အလိုတော်တိုင်းပါ"

ယွမ်အနားကခွာ သွားတော့မှ ဆက်ပိုင်အသက်ဝဝရူနိုင်တော့သည်။

**********

အခန်းထဲတွင် ကလေးကိုကုတင်ပေါ်ကိုအသာအယာချပေးလိုက်ပြီး အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်တော့ အောက်ကအကောင်ပေါက်လေးက အလန့်တကြားထအော်တော့သည်။

"ခင်ဗျားကြီးဘာထပ်လုပ်ဦးမလဲကျုပ်ကို"

"ဘာလုပ်မယ်ထင်လဲ"

ကုတင်ပေါ် တက်လာတဲ့ဩရဿကြောင့်
Tomတဖြည်းဖြည်းနောက်ဆုတ်ရင်းနဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုရောက်သွာသည်။

"ဘာဘာလုပ်မလို့လဲရှေ့မတို့းနဲ့နော်"

ထိုလူသားငယ်က တစ်ခါတစ်ရံ သူကိုယ်သူ ကျုပ်လို့လဲသုံးနူန်းတတ်သေးသည်

"ကိုယ့်ကို ကြယ်သီလာတတ်ပေး"

" ကိုယ်သာ တတ်ပါ့လား "

" မင်းလေး မတတ်ပေးရင် ကိုယ်မသွားဘူး "

အချိန်ခဏအထိ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့လူကြီးက သူမှ ကြယ်သီးမတတ်ပေးရင် တကယ် ဆက်ပြီးမတ်တပ်‌ရပ်နေလောက်မည် ။ ကြည့်ရတာ အဆင်မပြေလှ ။ထိုကြောင့်

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Where stories live. Discover now