Ch.32+33

3.9K 159 3
                                    

Unicode

အနူညံ့ဆုံးအနမ်းတစ်ပွင့်ကို လူသားနှစ်ယောက်တို့ဟာ အလှပဆုံးပုံဖော်ကြလေသည်

ရင်ခုန်သံတွေဟာ ထပ်တူညီလျက်

အချိန်တစ်ခုထိကြာမြင့်သွားသည့်အနမ်းဟာ နှစ်ယောက်စလုံးအသက်ရှုကြပ်လာမှ အဆုံသတ်လိုက်ရသည်။

သူ့လို သက်လုံမကောင်းတဲ့ ကလေးငယ်ဟာ နူတ်ခမ်းလေးဖွင့်ဟကာ အသက်မှန်မှန်ရှုသွင်းနေလေရဲ့

"ကလေး ကိုယ်ကိုခွင်ပြုပေးမလားဒီည"

သူရဲ့တောင်ဆိုသံအဆုံးမှာ အခန်းတစ်ခုလုံးဟာ ညနက်သန်စခေါင်းယံအတိုင်းတိတ်ဆိတ်သွားလျက်

ထိုလူကြီးရဲ့ အမည်မဖော်နိုင်တဲ့  မျက်ဝန်းနက်နက်များဟာ နုညံ့မှု ကြင်နာမှု ချစ်ခြင်းမတ္တာ အလုံးစုံကို လှစ်ဟာ ပြနေသည်

နှလုံးသားဟာ သူ့အလိုလိုတုန့်ပြန်လာပြီးနောက် သူ့အလိုကျ ဦးနှောက်ကို ကြိုးဆွဲစေခိုင်းလေတော့...

အသာခေါင်းညိမ့်ပြလာတဲ့ကလေးငယ်

ဩရဿကတော့လိုချင်တာကိုရသွားတဲ့ကလေးတစ်ယောက်အလား

ပျော်သည်ကလေးသူကိုအရင်လိုမမုန်းတော့တာသေချာသလောက်ရှိသည်။

ညဝတ်ဘောင်ဘီလေးကို
ချွတ်ချလိုက်တော့မွှေညင်းစိမ်းစိမ်းလေးတွေရှက်သွယ်နေတဲ့မုန်လာဉနီလေးကအူယားစရာ

သူ့ပစ္စည်းကိုမျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့်နေတဲ့
လူကြီးကြောင့်

"လူကြီးးးဘာ ကြည့်နေတာလည်း"

လက်သေးသေးမလုံတလုံကာထားသည်။

"အဟက်သေးသေးလေး မုန်လာဉနီလေးကျနေတာဘဲ"

"ဘာ ဘာလို မုန်မုန်လာဉနီဖြစ် ဖြစ်ရမှာလဲ
ကျွန်တော် ဟာ ကမုန်ဉနီမဟုတ်ဘူး"

Tom စကားတွေတောင်ထစ်နေသည် ။

"ဟုတ်ပါပြီ မုန်လာဉနီမဟုတ်ဘူးငှက်ပျောသီးပေါက်စ ဟားဟားဟား"

သဘောကျသွာရယ်ရင်း
ရင်ခွင်ထဲကအကောင်ပေါက်လေးငြိမ် နေတာကို
သတိထားမိ‌တော့

"ဝေ အကောင်ပေါက်စလေး အယ်မဟုတ်သေးဘူးကလေး ကလေးးးး"

"......................"

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Where stories live. Discover now