လိပ်ပြာ ( ၁၀ )
ညဏ်သာသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့သောခံစားချက်နှင့်အတူ နံနက်စောစောမှာ အိပ်ယာကနိုးလာပါသည်။ သူသည် ဘေးတစောင်းလေးကွေးနေပြီး စောင်အောက်မှာမြုတ်နေသည်ဟု ပထမကထင်သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင်မူ စောင်အောက်မှာ အလင်းက သူ့ကို အနောက်ကနေ ဖက်ထားပြီးအိပ်နေတာဖြစ်သည်။ ဖုန်းကနာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ နံနက်ငါးနာရီထိုးပြီးကာစပဲရှိသေးသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် နံနက်ခုနှစ်နာရီ အိပ်ယာနိုးလေ့ရှိသော်လည်း ညက စောစောအိပ်ပျော်သွားခဲ့တာကြောင့်ထင်သည် အစောကြီးနိုးလာသည်။ သူသည် အလင်းဘက်ကို မျက်နှာမူလှည့်လိုက်သည်။ အလင်းနှင့်မျက်နှာချင်းထိလုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။ အလင်းက အပြစ်ကင်းစင်သောကလေးလေးတစ်ယောက်လို အိပ်ပျော်နေသည်။ ဝင်လေထွက်လေတွေက သူ့မျက်နှာကို ကလူကျီစားသလိုဖြစ်နေသည်။ အလင်းရဲ့မျက်နှာလေးကို တစ်ခုချင်းငေးကြည့်နေမိပြန်သည်။ အလင်းရဲ့ ဆံပင်လေးတွေ ပြီးတော့ နှဖူး မျက်ခုံး နှာတံ နုတ်ခမ်း ။ နုတ်ခမ်းက နီထွေးထွေးလေး။ ညတုန်းက ဒီနုတ်ခမ်းလေးနဲ့နမ်းခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြန်စဉ်းစားမိတော့ ကိုယ်ကိုကိုယ်မယုံနိုင်သလိုခံစားရသည်။ သူ၏ ဆယ့်ခွန်နှစ်နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ရက်စွဲလေးသည် ဘဝမှာ မေ့ရက်စရာမရှိအောင် ထာဝရ သတိရနေမည်သာဖြစ်သည်။
သူသည် အလင်း၏ ကိုယ်လေးကို ပြန်လည်ဖက်ထားလိုက်သည်။ အဝတ်မပါသော ခန္ဓာကိုယ်နစ်ခု၏ အထိအတွေ့က သွေးကြောလေးတွေအထိ ပူနွေးစီးဆင်းသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က အလင်း၏ညီလေးကို စမ်းလိုက်သည်။ အလင်းသည် အတွင်းခံဘောင်ဘီ ပြန်ဝတ်ထားပြီး ညီလေးကအထဲမှာငြိမ်သက်နေသည်။သူသည် အလင်း၏ညီလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေတော့ ဘောင်ဘီထဲမှာ အလင်း၏ညီလေးက တဖြည်းဖြည်းတောင့်တင်းလာပါသည်။ အလင်း၏ညီလေးကို ဘောင်းဘီအတွင်းထဲကနေလက်ထည့်ပြီးကိုင်နေလိုက်ပါသည်။ ငှက်ပျောဖူးသဏ္ဌန် တောင့်တင်းနေသော အလင်း၏ ညီလေးသည် ညတုန်းက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာတင်ပြီးသွားခဲ့လေသည်။
သူကစားနေလို့လားမသိ အလင်းနိုးလာပါသည်။
"မောနင်း နိုးပြီလား"
"မောနင်း အင်း"
အလင်းက ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း လက်နှစ်ဖက်ဆန့်ကာ အကြောဆန့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ "ဘယ်နှစ်နာရီ ရှိပြီလဲ"ဟု မေးသည်။
"ငါးနာရီ ထိုးပြီးပြီ"
"ဟင် အစောကြီးရှိသေးတယ် ပြန်မအိပ်ဘူးလား"
" အိပ်လို့မရတော့လို့"
အလင်းက တစ်ချက်သန်းဝေကာ " အိပ်ရေးမဝသေးဘူး အိပ်ချင်သေးတယ်" ဟုပြောသည်။
"အိပ်ချင်ပြန်အိပ်လေ "
"မင်းက ဒီလိုဆော့နေတော့ ဘယ်လိုလုပ်အိပ်ရပါတော့မှာလဲ"ဟု ပြောကာ ဒစ်ပေါ်ကသူ့လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။
"ညဏ်သာ ငါတို့တွေ အခုလိုနေတာ မသင့်တော်ဘူး ထင်တယ်နော် "
"အတူတူအိပ်တာကိုပြောတာလား"
"အတူတူအိပ်တာကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး အတူတူအိပ်တာက ညီအစ်ကိုယောက်ျားလေးတွေ အတူတူအိပ်လို့ရတယ်။ သာမန်ထက်လွန်တဲ့ညကလို ကိစ္စဟာလိုမျိုးပြောတာ"
"အေးကွာ ငါလည်းဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ငါ့ရင်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးပဲ တစ်ခုခုခံစားနေရတယ် ဘယ်လိုခံစားချက်လည်းတော့ ငါမပြောတတ်ဘူး အဲ့ဒီခံစားချက်က အရမ်းပဲထူးဆန်းနေတယ်"
ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာသည်။ ဒီလိုဝမ်းနည်းမှုမျိုး သူ့ဘဝမှာတစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးပါ။ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေစို့တက်လာသည်။ သိတတ်ခါစအရွယ် ကတည်းကတည်းက မျက်ရည်ဆိုတာ မကျဖူးတဲ့သူ။ မေမေကြီးရဲ့ "ကလေးကိုငိုအောင်မလုပ်ကြနဲ့"ဟူသော အမိန့်အာဏာကြောင့် သူ့ဘဝမှာ မငိုခဲ့ရ။
"ငါက gay ဖြစ်နေပြီလား မသိပါဘူးအလင်းရာ"
"အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ ညဏ်သာရာ"
အလင်းက သူ့ပါးပေါ်ကျလာတဲ့မျက်ရည်ကိုသုတ်ပေးသည်။ မျက်ရည်သုတ်ပေးမှ ပိုငိုချင်လာသည်။
"ငါမင်းကို သဘောကျတယ်ကွာ မင်းနဲ့အတူရှိနေရင်ငါပျော်တယ် မင်းနဲ့အတူတူရှိနေချင်တယ် မင်းအကြောင်းတွေတွေးရင် စိတ်ချမ်းသာတယ်ကွာ"
"ခဏတာ စိတ်ခံစားမှု ဖြစ်မှာပါ"
သူခေါင်းရမ်းလိုက်သည်။
"ငါ့ခံစားမှုတွေက ခဏတာအတွက်မဟုတ်ဘူး ငါ့ကိုယ်ငါသိနေတယ် အဲ့တာတော့ သေချာတယ် ပြီးတော့ ငါ့နှလုံးသားကမင်းကိုပဲ လိုအပ်နေတာလို့ထင်တယ်"
အလင်းက သူ့ကျောကို အသာပုတ်ပေးကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။ သူ့ နှလုံးသားက အလင်းကို လိုအပ်တာတဲ့လား။ သူ့နှလုံးသားက ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို လိုအပ်တာတဲ့လား။ နှလုံးသားရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ရင်ခုန်လှုပ်ရှားမှု နူးညံ့သိမ်မွေ့သောခံစားချက် ပြီးတော့ တမ်းတမှုတစ်စုံတစ်ရာ ။ ဤအရာတွေသာ အချစ်ဖြစ်လျှင် သေချာပါသည် သူအလင်းကို ချစ်မိသွားတာ။ နှစ်လတာကာလလေးအတွင်းမှာ အလင်းကို သူဘယ်လိုချစ်မိသွားတာလဲ ကိုယ်တိုင်မသိပေမယ့် သူသိလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ အလင်းကို စွဲလမ်းမိနေပြီ။
သူ အလင်းရင်ခွင်ထဲကနေ ခွါလိုက်ပြီး စောင်ကိုဖယ်ကာ ရုတ်တရက် ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်။
"မင်းဘာလုပ်မလို့လဲ အစောကြီးရှိသေးတာကို"
"toilet ဝင်မလို့"
ကုတင်ဘေး floor ပေါ်က ညအိပ်ဘောင်းဘီကို ကောက်ယူဝတ်ပြီး toilet room ထဲဝင်လာခဲ့သည်။ တံခါးကို လော့ချလိုက်ပြီး တံခါးကိုကျောမှီကာ တင်းကြပ်နေတဲ့ရင်ကိုဖွင့်ကာ ငိုချလိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဝမ်းနည်းခြင်းစွာ နားမလည်ခြင်းများစွာ အံ့ဩတုန်လှုပ်ခြင်းများစွာ အဲ့ဒီနောက်မှာမှ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုများစွာ။ ခံစားမှုပေါင်းများစွာ တစ်ချိန်တည်းမှာ တစ်ပြိုင်တည်းဖြစ်တည်နေပြီး နုနယ်သောနှလုံးသားမှာ ရင်နှင့်မမျှစွာ ခံစားနေရသည်။ တံခါးကို ကျောမှီထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချကာ ကလေးတစ်ယောက်လို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ငိုကြွေးနေမိပြီ။ တော်တော်လေးကြာအောင် ငိုနေမိပြီး အလင်းတံခါးလာခေါက်မှ သတိပြန်ဝင်လာသည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ........ညဏ်သာ မင်းtoilet ထဲဝင်တာကြာနေပြီဘာလုပ်နေတာလဲ"
သူ မျက်ရည်တွေသုတ်ကာ ချက်ချင်းထရပ်လိုက်သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ..........ညဏ်သာ "
သူ ဘောင်းဘီကို အမြန်ချွတ်ကာ showers 🚿 ရေပန်းအောက် အမြန်ဝင်ရင်း " ငါရေချိုးနေတာ "ဟု လှမ်းအော်လိုက်သည်။
"အေး တံခါးဖွင့်ဦး"
"ဘာလုပ်မလို့လဲ ဒီမှာ မပြီးသေးဘူး ရေချိုးနေတာ"
"တံခါးဖွင့်ဦး ငါလည်းရေချိုးမလို့ ........ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်............"
တံခါးကိုလည်း အဆက်မပြတ်ခေါက်နေသည်။ သူ ငိုနေတာ အလင်းမသိနိုင်လောက်တော့ပြီ။ သူ ခါးမှာ ကိုယ်သုတ်ပုဝါ ပတ်ပြီးတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ ရေချိုးနေတာရော ဟုတ်ရဲ့လား ဘာသံမှမကြားလို့"
အလင်း toilet room ထဲဝင်လာသည်။ အလင်းရဲ့ ကိုယ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပဲရှိတာမို့ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင် မျက်နှာလွှဲကာ ရေပန်းဆီပြန်လာခဲ့သည်။
"ရေချိုးနေတာပါဆို"
အလင်းက သူ့နောက်ကလိုက်လာသည်။ သူ ခါးကပုဝါကိုပြန်ချွတ်ပြီး ရေပန်းအောက်ပြန်ဝင်တော့ အလင်းကပါ ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံကို ချွတ်ကာ သူနဲ့အတူ ရေပန်းအောက်ဝင်လာသည်။
"မင်း bathtub 🛀 မှာသွားချိုးလေ"
"မင်းနဲ့အတူ ချိုးမလို့"
အလင်းသည် သူနှင့် body ချင်းကပ်ကာ အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးနေတော့သည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အမည်မဖော်တတ်တဲ့စိတ်ခံစားမှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်လို့နေခဲ့သည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ရှားနေသော နှလုံးသားသည် ထိန်းချုပ်လို့မရတော့ပါ ။ အလင်းကို မကြည့်မိအောင် အခြာတစ်ဖက်လှည့်ပြီး ချိုးနေသည်။ အလင်းက သူ့ဘက်ကို ဆွဲလှည့်သည်။
"ဒီဘက်လှည့်ပါဦး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမလို့"
အလင်းက ရေဘားကို ခဏပိတ်ကာ shower cream ယူပြီး လက်ထဲညှစ်ထည့်သည်။ ပြီးလျှင် လက်နှစ်ဖက်ကို အမြှုပ်ထွက်အောင်ပွတ်သည်။ ပြီးမှ သူ့body ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်ပေးနေသည်။
"မွှေးလိုက်တာ ဒါမင်းပြောတဲ့ မက်မွန်သီး ဆပ်ပြာလား အန်ကယ် duty free ကဝယ်လာပေးတယ်ဆိုတာလေ"
သူ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
"ငါလည်းဒီအနံ့ကြိုက်တယ် ဒီတစ်ခေါက်မှာရင် ငါ့အတွက်လည်းပိုမှာပေးလေ"
"towel အပိုတွေတင်တဲ့ စင် shelf မှာ တစ်ဗူးရှိတယ် မင်းယူလိုက်လေ"
"အေး ကျေးဇူးပဲ"
အလင်းသည် ညဏ်သာ့ခန္ဓာကိုယ်ကို သေသေချာချာ ဆပ်ပြာ cream နဲ့ ပွတ်ပေးနေသည်။ ညီလေးတစ်ယောက်ကို လုပ်ပေးနေသလိုမျိုး ကလေးလေးတစ်ယောက်ကိုလုပ်ပေးနေသလိုမျိုး ဂရုတစိုက် စိတ်ပါလက်ပါရှိလှသည်။ သူ့ရဲ့ ဒစ်နေရာတွေရော တင်ပါးတွေရော သေသေချာချာ ပွတ်ပြီးဆေးပေးနေသည်။ body ကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးပြီးသောအခါ shampoo 🧴 နဲ့ ခေါင်းလျှော်ပေးပြန်သည်။ အလင်းက စိတ်ထဲမှာ ဘာမှမခံစားရသလို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖြစ်နေပေမယ် သူကတော့ အလင်းရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုချင်းစီကို စွဲလမ်းလာပါတော့သည်။ သူ့ရဲ့ညီလေးသည်လည်း အလင်း၏ပြုစုမှုအောက်မှာ မနေနိုင်မထိုင်ဖြစ်လာခဲ့ပြီ။ အလင်း ကို မကြည့်မိအောင်ထိန်းနေခဲ့ပြီးမှ မနေနိုင်တော့ပဲ မသိမသာခိုးကြည့်လိုက်သည်။ တကယ်ကို နူးညံ့ပြီးချောမောလှသော အလင်း၏မျက်နှာ။ စွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ bodyလေးနဲ့ ရေစိုကြည်လင်တောက်ပနေတဲ့ အသားအရည်။ သူ့ကို ဂရုတစိုက်လုပ်ပေးနေတဲ့ အမူအယာလေး။ ပြီးတော့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းအလိုက် ယိမ်းနေတဲ့ အလင်း၏ ညီလေး။ ထိုအခိုက်အတန့်လေးမှာပင် သူ့စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အလင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်မိပါတော့သည်။
