လိပ်ပြာ ( ၁၃ )
နောက်တစ်နေ့မနက် ရှစ်နာရီကျော်မှ အိပ်ယာကနိုးလာကြသည်။ သူ့ဖုန်းရော အလင်းရဲ့ဖုန်းရော မေမေကြီးနဲ့ စုထားရဲ့ miss call ☎️ တွေ ပေါ်နေသည်။ မေမေကြီးဆီ အရင်ဖုန်းဆက်တော့ ဖုန်းမကိုင်လို့ မေမေကြီးကစိတ်ပူနေကြောင်းပြောသည်။
"တကယ်တဲတော် ဖုန်းခေါ်ထားတာ ဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ ပြန်ကြည့်ပါဦး လူကြီးတွေဘယ်လောက်စိတ်ပူနေလဲသိရဲ့လား "
"ဆောရီးမေမေကြီး သားတို့အခုမှနိုးလို့ပါ ညကတော်တော်ညဉ့်နက်မှ အိပ်ပျော်သွားလို့"
တကယ်တော့ ညက သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ခါနီးတစ်ခါ တစ်ရေးနိုးတစ်ခါ နှစ်ခါထပ်ပြီး ချစ်ရည်လူးနေခဲ့ကြတာ ။
"အေး အခုချက်ချင်းပြန်လာခဲ့ကြ"
သူတို့နှစ်ယောက်သုတ်ခြေတင်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ဆယ်နာရီကျော်မှ ကလောဟိုတယ်သို့ သူတို့နှစ်ယောက်ပြန်ရောက်လာသည်။ မေမေကြီးက စိတ်ပူနေပြီး နှစ်ယောက်တည်း ဘယ်မှ မလွှတ်တော့ဘူးဟုပြောသည်။
စုထားဆီ ဖုန်းဆက်တော့ "အေးဟယ် နင်တို့တွေက ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကို သတိတရ ဖုန်းလေးတောင်မဆက်ကြဘူး ငါဖြင့် မနေ့ကညကလည်းဖုန်းခေါ်ထားသေးတယ် နင့်ဆီဆက်တာမကိုင်လို့ အလင်းရောင်ကိုဆက်တာ သူလည်းမကိုင်ဘူး"
"အေးဟာ မနေ့က အလင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပါတီလုပ်နေလို့ ဆောရီး ဖုန်းမဆက်ဖြစ်ပေမယ့် သတိတော့ရပါတယ်"
"အေးနော် နင်တို့နှစ်ယောက်စလုံးငါ့အတွက်လက်ဆောင်ဝယ်ခဲ့ကြ အားရင်ဖုန်းလေးဘာလေးလဲဆက်ပါဦး အလင်းကိုလည်းပြောလိုက်ဦး သတိရတယ်လို့ ဒါပဲ"
အလင်းက မျက်စပစ်ရင်း ဘာတဲ့လဲဟုမေးသည်။
"မင်းကိုသတိရလို့တဲ့ ဖုန်းဆက်တာမကိုင်လို့တဲ့လေ မင်းကိုလက်ဆောင်ဝယ်လာဖို့ မှာနေတယ်"
အလင်းက အခို့တရို့ပြုံးသည်။ အလင်းပြုံးရင် ငေးကြည့်ရလောက်အောင် စွဲဆောင်မှုပိုရှိသည်။
မေမေကြီးက သူတို့နှစ်ယောက်ကို နှစ်ယောက်တည်း အပြင်ပေးမသွားတော့ပါ။ မေမေကြီးသွားတဲ့နေရာတွေကိုသာ သူတို့နှစ်ယောက်အားခေါ်သွားသည်။ မေမေကြီး ဘဏ်သွားရင် ဘဏ်လိုက်ရသည်။ စျေးသွားတော့ နောက်ကနေ စျေးခြင်းလိုက်ဆွဲပေးရသည်။ မေမေကြီးရဲ့အလုပ်သမားတွေနေတဲ့ မြို့စွန်ကရွာတွေသွားရင် လိုက်ရသည်။ စိုက်ခင်တွေဘက်သွားရင် လိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ဦးကတော့ စိုက်ခင်းတွေသွားရင် အပျော်ဆုံးဖြစ်သည်။ လဖက်စိုက်ခင်းတွေကြားထဲ ဓါတ်ပုံတွေရိုက်ပြီး fb ပေါ်တင်ကြသည်။ စားသောက်စရာတွေယူသွားပြီး စိုက်ခင်းတွေကြာထဲ ပျော်ပွဲစားကြသည်။ လဖက်စိုက်ခင်းတွေကြးထဲ ပြေးတမ်းလိုက်တမ်းကစားပြီး မောလာတဲ့အခါ မြေပေါ်မှာ ဒီအတိုင်းလှဲချပြီး အိပ်လိုက်ကြတာပဲ။ ကောင်းကင်ကိုငေးမောကြရင်း သီချင်းတွေအော်ဆိုကြသည်။ သူ့ရဲ့ဘဝက အလင်းရောက်လာပြီးမှ ပိုပြီးအဓိပ္ပယ်ရှိလာသည်ဟု ခံစားရသည်။ စုထားကို ချစ်မိသည်ဟု ထင်သော်လည်း တကယ်အချစ်မဟုတ်မှန်း အလင်းကို ချစ်မှသိလိုက်ရသည်။ အချစ်ဆိုတာ တကယ်တော့ နက်ရှိုင်းလွန်းလှပါသည်။ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကို မျက်လုံးနဲ့လည်း မတွေ့မြင်နိုင်ပါ။ စကားလုံးတွေအဖြစ်နဲ့လည်းပြောပြလို့မရနိုင်ပါ။ အချစ်ဆိုတာ နှလုံးသားမှာ ခံစားမှုတစ်စုံတရာကြောင့် သီးသန့်ဖြစ်တည်နေတဲ့ နူးညံ့လွန်းတဲ့အရာတစ်ခု။
လေယာဉ်လက်မှတ်က အသွားအပြန်လက်မှတ် တစ်ခါတည်းဖြတ်ထားတာမို့ မေမေကြီးက တစ်ပတ်အတွင်း အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြီးအောင် အမြန်လုပ်သည်။ ငွေးကြေးစာရင်းဇယားတွေနဲ့ အလုပ်သမားကိစ္စတွေအများဆုံးသည်။ ကလောကနေ ရန်ကုန်ပြန်လာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကလောမြို့လေးကို မခွဲနိုင်မခွါရက်လို့ပေါ့။ မပြန်ခင်တစ်ရက်အလိုမှာ မေမေကြီးကလောစျေးသွာတော့ သူငယ်ချင်းတွေအတွက် အမှတ်တရ လက်ဆောင် ဒေသထွက် အဝတ်အထည်တွေ လိုက်ဝယ်ကြသည်။ သူတို့ ကလောဘူတာနှင့် ရှုခင်းသာ view point မရောက်ခဲ့ပဲ ရန်ကုန်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ 🥲🥲
ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ မေမေကြီးကအိမ်ခေါင်မိုး ဆလပ်ပြင်မှာ ရေကူးကန်ဆောက်ပေးသည်။ အလျားပေ၂၀ အနံ၁၅ပေရှိသော ရေကူးကန်အသေးလေးဖြစ်သည်။ ရေကူးကန်ဒီဇိုင်းကို သူနဲ့အလင်းက အင်တာနက်ကနေ စိတ်ကြိုက်ရှာကြသည်။ နောက်ဆုံး မေမေကြီးရဲ့ပန်းခြံလေးနဲ့လည်းလိုက်ဖက်အောင် ရေတံခွန်အသေးလေးပါတဲ့ ရေကူးကန်တစ်ခုကို ပုံစံပြပြီး ဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အပ်လိုက်ကြသည်။ သင်္ကြန်ရက်အပြီး ဧပရယ်ရက်နှစ်ဆယ်ကျော်မှ ရေကူးကန်ပြီးမည်ဖြစ်သည်။
သင်္ကြန်ရက်လေးရက်အတွက် ဖေဖေမိတ်ဆွေ၏ဖိတ်ကြားချက်ဖြင့် ပြည်လမ်း အင်းလျားကန်အနီး air Bagan မဏ္ဍပ်မှာ မိသားစုအားလုံးရေကစားရန် VIP လက်မှတ် ရသည်။ ဖေဖေက သင်္ကြန်ရက်အတွင်း duty ဝင်ရမည်ဖြစ််ပြီး မေမေကလည်း ရေကစားမှာမဟုတ်တဲ့အတွက် တကယ်ရေကစားမည့်သူက အလင်းနဲ့ သူနဲ့နှစ်ယောက်တည်းသာဖြစ်သည်။ အလင်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ပိုသည်ကို စုထားနဲ့ အော်ကြီးတို့မောင်နှမကို ခေါ်ရအောင်ဟုပြောသည်။
"လက်မှတ်သုံးစောင်ပိုနေမယ့်အတူတူ သူတို့တွေရောခေါ်လိုက်ရအောင်လေ ငါတို့နှစ်ယောက်ထဲဆို ပျင်းစရာကြီး"
"ငါလည်း စဉ်းစားပြီးသားပါကွ သူငယ်ချင်းတွေ စာမေးပွဲပြီးကတည်းက သိပ်မှမဆုံဖြစ်သေးတာ"
စုထားတို့သုံးယောက်ကတော့ သူငယ်ချင်းတွေအတူတူ မဏ္ဍပ်ထိုင်ရမည်ဆိုသောကြောင့် ပျော်နေကြသည်။နေ့လည်စာအပါအဝင် ဘီယာနှင့်အကင်များလည်း မဏ္ဍပ်မှာရမည်ဆိုသောကြောင့် တက်ကြွနေကြသည်။ အကြိုနေ့တစ်ရက်မသွားဘဲ အကျနေ့မှစသွားဖြစ်ကြသည်။မေမေကြီးနဲ့မေမေကတော့သိတဲ့အတိုင်း ဘီယာတွေ အများကြီးမသောက်ဖို့နဲ့ စောစောပြန်လာဖို့မှာသည်။
"မင်းလည်း ညဏ်သာကိုဂရုစိုက်ဦး ဘီယာတွေအများကြီးမသောက်စေနဲ့ ဟိုတစ်ခါ ခရစ်စမတ်ပါတီညတုန်းကလိုမျိုးမဖြစ်စေနဲ့"
မေမေက သူ့အားဂရုစိုက်ရန် အလင်းကိုမှာနေသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ သား ညဏ်သာ့ကိုဂရုစိုက်ပါမယ်"
"အေး ပြောရင်ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ် အပြောတစ်မျိုးအလုပ်တစ်မျိုးမလုပ်နဲ့ "
အလင်းက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ခေါင်းငုံ့နေသည်။
"မေမေ သားကလေးမဟုတ်တော့ဘူး ပြောချင်ရင်သားကိုပဲပြော"
"သားကိုလည်းပြောတာပဲ သားကမေမေ့စကားဆိုသေချာနားမထောင်ဘူးလေ"
"တော်ပြီခက်ခက်ဝေ ကလေးတွေကိုမလွှတ်ချင်ရင်မလွှတ်နဲ့တော့"ဟုမေမေကြီးက ဝင်ပြောသည်။ မေမေက ဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ အခန်းထဲဝင်သွားသည်။ မေမေဘာကြောင့်အလင်းကို အိမ်သားတစ်ယောက်လို မကြည်ဖြူနိုင်ရတာလဲ။ သူစိတ်မကောင်းခြင်းများစွာဖြင့် နားမလည်နိုင်ဖြစ်ရသည်။
သင်္ကြန်သုံးရက်လုံး air Bagan မဏ္ဍပ်မှာထိုင်ပြီးရေပက်ကြသည်။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်ဆုံပြီးရေကစားရသည်မှာ ပျော်စရာကောင်းပါသည်။ သင်္ကြန်ရေစိုစိုမှာ ဘီယာလေးသောက်လိုက် အကင်စားလိုက် နိုင်ငံကျော်အဆိုတော်တွရဲ့ သီချင်းသံစဉ်တွေနဲ့အတူကလိုက် လှုပ်လိုက် ရေတွေပက်လိုက်ပေါ့။ အပျော်ဆုံးက အလင်းဖြစ်မည်ထင်သည်။ ရန်ကုန်သင်္ကြန်နှင့်အတူ အဆိုတော်တွေရဲ့ live show ကိုအခုမှမြင်ဖူးတာမို့ဖြစ်သည်။ font Emoji မျက်နှာအဝိုင်းလေးတွေပါတဲ့ စပို့စ်ရှပ်အဝါနဲ့ အောက်က အဖြူရောင် adidas ဘောင်းဘီအတိုကိုဝတ်ထာပြီး ရှူးအနက်စီးထားသောအလင်းမှာ မင်းသားလေးတစ်ယောက်လို ချောမောလွန်းနေသည်။ နေကာမျက်မှန်အနက်တပ်ထားပြီး ရှာထိုးဦးထုပ်အနက်ကို ပြောင်းပြန်ဆောင်းထားသည်။ ရေစိုခံအိတ်ထဲဖုန်းထည့်ပြီး လည်မှာဆွဲထားသည်။ ရေစိုစိုမှာ ပျော်ရွှင်မြူးထူးစွာခုန်နေတဲ့ပုံက သူ့ရင်ကိုအပျော်တွေကူးစေပါသည်။
စုထားက အလင်းဘေးနားကပ်နေတာသိသာလွန်းနေသည်။ စုထားသည် အလင်းအိမ်ကိုရောက်လာပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပင် ညဏ်သာ့အပေါ်ဆက်ဆံရေးတွေ ပြောင်းလာခဲ့သည်။ စာမေးပွဲပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း ပိုပြီးသိသာလာခဲ့သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက တွယ်လာတဲ့သံယောဇဉ်ဟာ အမြစ်တွယ်ခိုင်မာနေပြီဟု ထင်မှတ်ထားခဲ့တာ။ သူ့အပေါ်မှာ အရင်ထားခဲ့တဲ့ကမေတ္တာတရာတွေ အလင်းဆီရောက်သွားကြကုန်ပြီထင်ပါသည်။ အလင်းကို ဘီယာတွေအကင်တွေယူပေး အအေးတွေယူပေး ဂရုစိုက်နေတာ။ selfie 🤳 တွေတွဲရိုက်လိုက် အလင်းတစ်ယောက်တည်းကိုရိုက်လိုက်နဲ့ သူပဲရိုက်နိုင်လွန်း။
"စုထားနော် ငါတို့ကိုလဲဂရုစိုက်ပါဦး"
ဆူညံနေသော songs box အသံတွေကြားမှာ မကြား ကြားအောင် သူပြောတော့ စုထား ရှက်နေပြီး "ဟဲ့ ညဏ်သာ နင့်ကိုလဲ ငါလိုတာ ယူပေးတာပဲလေ အလင်းတစ်ယောက်တည်း ဂရုစိုက်တာမှ မဟုတ်တာ အားလုံးတူတူပဲလေ"ဟု ပြောသည်။
"နင် အလင်းနားကပ်နေတာ အသိသာကြီးနော်"
"တော်ပြီနော် ကောင်စုတ် ရှက်စရာတွေလာမပြောနဲ့"
အလင်းကတော့ စင်ပေါ်ကနေပြီး အောက်ကရေပက်ခံကားတွေပါ် ပိုက်နှင့်ထိုးနေသည်။ သင်္ကြန်ပြီးနှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့မှာတော့ စုထားအိမ်မှာ နှစ်ဆန်းအလှူလုပ်သည်။ ဖေဖေနားရက်မို့ မိသားစုစုံစုံလင်လင်နဲ့ စုထားအိမ်လာကြသည်။ ဘုန်ကြီးနေ့ဆွမ်းကပ်တာမို့ မေမေကြိီးရော ဖေဖေရောမေမေပါ တရားနာကြသည်။ စုထားက သူတို့ကို့ သပ်သပ်ဧည့်ခံသည်။ အော်ကြီးတို့မောင်နှမပါရောက်လာကြသည်။ ကြက်ဆီထမင်း သီးစုံရေခဲမုန့် ကိတ် အအေး နှင့် အသီးမျိုးစုံ ဧည့်ခံသည်။ အလင်းက ကြက်ဆီထမင်းကြိုက်သောကြောင့် အလှူမှာ ကြက်ဆီထမင်းကျွေးရန် စုထားက သူမ၏အမေကိုပြောသည်ကို နောက်မှ သူသိခဲ့ရသည်။ စုထားရဲ့မေမေကလည်း အလင်းကို စတွေ့ကတည်းက ရုပ်ကလေးချောလို့ဆိုပြီး ချစ်ခင်နေလိုက်တာ ငယ်ငယ်ကတည်းကသမီးနဲ့အတူတူကြီးပြင်းလာတဲ့သူ့ကိုမှ အားမနာ။ သူ့ရင်ထဲမှာ ခံစားချက်တွေမကောင်း။ အလင်းကိုမနာလိုတာလား ဒါမှမဟုတ် အလင်းကို သူ့ဆီကခေါ်သွားမှာစိုးတာလား။ ပူလောင်သောရင်က ဧပရယ်နွေနှင့်အပြိုင်ဖြစ်သည်။ မခံစားနိုင်တဲ့အဆုံး ဘယ်သူ့ကိုမှနုတ်မဆက်ဘဲ တစ်ယောက်တည်း ရုတ်တရက် ထပြန်လာခဲ့သည်။ အလင်းက ဖုန်းဆက်မေးသောအခါ ဗိုက်နာလာလို့ဟု မုသားသုံးခဲ့သည်။
အိမ်ရောက်ပြီး မိမိအခန်းထဲမှာပဲ game ဆော့နေတော့မည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။ Mixer လေးက အမှီးကလေးလှုပ်ကာ ဘေးနားလာတော့ ကောက်ချီပြီး ပွတ်သပ်ချော့မြူနေလိုက်သည်။ Mixer လေးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားပြီး စားပွဲမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ laptop wallpaper ထဲက သူနဲ့အလင်းရဲ့ selfie ပုံလေးမှာ နှစ်ယောက်စလုံး လွတ်လပ်ပေါ့ပါးတဲ့အပြုံးလေးတွေနဲ့။ လဖက်စိုက်ခင်းတွေကြား ပြေးလွှားဆော့ရင်းရိုက်ထားတာ။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ဆိုတာ လေတိုက်လို့သစ်ရွက်လှုပ်ရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားတဲ့အရွယ်တဲ့။ အသက်၁၇ နှစ်အရွယ် ဆယ်ကျော်သက် ကောင်ကလေး သူကတော့ လေတိုက်လို့ သစ်ရွက်လှုပ်တာ အလကားနေရင်းစိတ်မလှုပ်ရှားပါ။ ဒါပေမယ့် အလင်းရဲ့အပြုံးလေးတွေတွေ့ရင်တော့စိတ်ထဲမှာ နွေးထွေးပြီး လှုပ်ရှားသွားရတာဝန်ခံပါသည်။ ကလေးတစ်ယောက်လို အပြစ်ကင်းပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အလင်းရဲ့အပြုံးတွေဟာ သူ့အိပ်မက်ထဲထိ လာလာနှောက်ယှက်သည်။ အလင်းအိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့အခန်းတံခါးလာခေါက်သည်။ Mixer လေးကို ပွေ့ချီကာ စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံး ငြိမ်အောင်ထားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"မင်းက ချက်ချင်းကြီးနုတ်တောင်မဆက်ဘူး ပြန်သွားတာ စုထားနဲ့ငါလိုက်ရှာနေသေးတယ်"
အလင်းက အခန်းထဲဝင်လာသည်။
"ငါပြောပြီးပြီလေ ဗိုက်နာလာလို့ဆိုတာ "
Game ပြန်ဆော့နေရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ပြန်မယ့်အကြောင်းတော့ပြောသင့်တာပေါ့ကွာ"
"မင်းနဲ့စုထား အကြည်စိုက်နေတာပျက်မှာစိုးလို့ ငါက စေတနာနဲ့ပါ"
"မဟုတ်တာကွာ ငါတို့မနေ့ကမဏ္ဍပ်မှာ ရေကစားတဲ့အကြောင်းပြောနေတာပါ "
အလင်းက သူ့ပုခုံးလေးကို အသာဖက်ရင်း နှဖူးလေးကို လာနမ်းသည်။
"မင်းရေမချိုးရသေးဘူးမဟုတ်လား အတူတူချိုးရအောင်လေ ငါနောက်ကျောကိုဂျီး (ချေး)တွန်းပေမယ်"
အလင်းရဲ့အနမ်းတစ်ချက်အောက်မှာ စိတ်ညစ်တာတွေပျောက်ကွယ်သွားရပါသည်။ သူ အလင်းကို စိတ်မစိုးရက်တော့။ စုထားနဲ့အလင်းကို သူအထင်လွဲတာပဲဖြစ်မှာပါဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဖြေသိမ့်လိုက်သည်။
"ရေချိုးမယ်ဆိုလည်း တံခါး လော့ချလိုက်ဦး"
ရေပန်းအောက် အတူတူရေချိုးနေရင်း နုတ်ခမ်းနှစ်ခုရဲ့အနမ်းတွေမှတဆင့် အသွေးသားတို့၏ဆန္ဒကိုပါ အလိုလိုက်မိပြန်ပါသည်။ အလင်းက ရေချိုးခန်းနံရံမှာကျောမှီရင်း သူကအလင်းညီလေးကို ပလွေပေးတော့ အလင်းရဲ့ မခံမရပ်နိုင်တဲ့ ညည်းသံတွေက ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ အလင်းရဲ့ညီလေးကိုစုတ်ပြီး သူ့ဘာသာသူလည်းထုနေလိုက်သည်။
"ကောင်းလိုက်တာ ညဏ်သာရာ ငါအရမ်းကောင်းနေပြီ"
အလင်းရဲ့ဒစ်ကို တစ်ဆုံးအထိ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေသည်။ ဒစ်ကိုစုတ်တဲ့အသံ ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်နှင့်အတူ အလင်းထံမှ ညည်းသံတွေပိုကျယ်လာသည်။
"အား ........ အင်း.........အား.... မရတော့ဘူးညဏ်သာ ငါဖင်ထဲထည့်ချင်နေပြီ"
အသက်ဆယ်ခုနှစ်နှစ်အရွယ် ဒစ်တဲ့လား။ ဒစ်မှာ အရမ်းတောင်နေသဖြင့် ငှက်ပျောဖူးသဏ္ဌန် အကြီးကြီးဖြစ်နေသည်။ အမွှေးတွေက ဒစ်ပတ်ပတ်လည်မှာ ရေနှင့်အတူ အိတွဲကျနေသည်။ အလင်းရဲ့ချစ်စဖွယ်မျက်နှာနုနုလေးမှာလည်း တဏှာရာဂကြောင့် နီရဲနေသည်။
အလင်းက ရေပန်းကိုပိတ်လိုက်ပြီး ဒစ်ထိပ်ကိုတံတွေးဆွတ်လိုက်သည်။ သူထိုင်နေရာမှထ လိုက်သည်။
"မင်း နံရံပေါ်လက်တင်လိုက်"
သူ တစ်ဖက်သို့လှည့်ကာ နံရံပေါ်လက်နှစ်ဖက်တင်လိုက်သည်။ အလင်းက ပွင့်အာပြီးပန်းသွေးရောင်ရဲနေသောဒစ်ကိုကိုင်ကာ ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့ခရေထဲသို့ ကော့ထည့်သည်။ ပထမ မဝင်သေးပေ။ သူ ကိုယ်ကို ရှေ့နည်းနည်းကိုင်းပေးလိုက်သည်။ အလင်းက ဘယ်လက်ကို ခါးမှာကိုင်ပြီး ညာလက်ကိုပုခုံးမှာကိုင်လိုက်သည်။ ခြေဖျားထောက်ကာ ဒစ်ကိုကော့ပြီး တစ်ချက်စောင့်လိုက်သည်။
"အ "
ဖင်ထဲပူပြီး စူးသွားသည်။ ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အလင်းက သူ့ကိုယ်ကိုကိုင်ကာ အသားကုန်ကျုံးပါတော့သည်။ အလင်းက ကျုံးနေရင်း သူ့ညီလေးကို ညာလက်ဖြင့်ဖမ်းဆွဲပြီး ထုပေးပြန်ပါသည်။ အလင်းက သူ့ကိုဟန်ချက်ညီညီလုပ်နေရင်း ထုပေးနေသဖြင့် ခံစားချက်တွေ ထိန်းမရတော့သလိုဖြစ်လာသည်။
"အလင်း ငါထွက်တော့မယ်"
"အေး ငါလည်းထွက်တော့မယ်"
အလင်း ဆယ်ချက်လောက် ထပ်ဆောင့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူကရှေ့ကထွက် အလင်းကသူ့ဖင်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး နောက်မှာအထွက် သုတ်ရည်နံ့တွေလွှမ်းခြုံသွားသည်။ ရေပန်း ပြန်ဖွင့်ပြီး ဆပ်ပြာတိုက်တော့ peach 🍑 မက်မွန်သီး ဆပ်ပြာခရမ်င်အနံ့က သုတ်ရည်နံ့တွေကိုဖုံးသွားပါတော့သည်။
"အလင်း လာမယ့်၂၃ရက်နေ့က မင်းမွေးနေ့နော် မင်းဘာလက်ဆောင်လိုချင်လဲ"
"ငါဘာမှမလိုပါဘူးကွာ ငါမင်းတို့မိသားစုကြောင့် အားလုံးပြည့်စုံနေတာပဲမဟုတ်လား"
"မဟုတ်ဘူးလေကွာ မွေးနေ့အမှတ်တရတော့ ငါပေးချင်တာပေါ့"
"မင်းငါ့အပေါ် ဂရုစိုက်တာတွေနဲ့ပဲရပါပြီ ညဏ်သာရာ"
အလင်းက body sponge 🧽 ထဲကို မက်မွန်သီးဆပ်ပြာရည်ညှစ်ထည့်ပြီး သူ့နောက်ကျောကို ပွတ်ပေးသည်။
"အဲ့နေ့က ရေကူးကန်ပြီးမှာနော် မင်းမွေးနေ့နဲ့ရေကူးကန်ဖွင့်ပွဲဆုံသွားတာပေါ့ ဟုတ်ပြီ မင်းမွေ့နေ့ကို ရေကူးကန်မှာလုပ်ရမယ်"
"မွေးနေ့မလုပ်တော့ဘူးလေကွာ "
"မလုပ်လို့ရမယ်ထင်နေလား ရေကူးကန်မှာကိတ်ခွဲမယ် ကိတ်ခွဲပြီးရင်ရေကူးကန်ထဲ ဆင်းကြမယ်"
ရေချိုးခန်းထဲတွင် အလင်းကြိုက်သော မက်မွန်သီးဆပ်ပြာအနံ့မွှေးကြိုင်နေပါတော့သည်။
