⚔TAMING THE LEGENDARY ASSASIN (S2)⚔
6years ago ..
I lost my family that been my whole world so suddenly...
My weakness is my emotions but this weakness also gives me strength to stand again....
Revenge is the only thing that keeps me going
Not unt...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
••Grey Leisen's POV••
I woke up na masakit ang ulo pati narin buong katawan. I tried to adjust my vision dahil madilim yung paligid at tanging liwanag lang sa buwan ang nagsisilbing ilaw ng kwarto.
I rubbed my eyes then realized na wala ako sa kwarto ko kaya mabilis akong napa upo sa higaan habang hawak sa ulo ko dahil nasakit pa.
"You're finally awake."
Agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses at dama ko ang mabilis na pag kabog ng dibdib ko ng makita ko sya.
Am i dreaming?
"A-Aristia?" I called subconsciously while staring at her who's wearing a white polo shirt and her hair is tied up into a messy bun at naka taas pa ang isang paa sa upuan.
"How's your sleep?" She asked again sabay subo sa kutsara na may lamang ice cream habang isang kamay nya ay hawak ang garapon.
Agad nanlabo ang aking paningin dahil sa luha na nagbabadya.
"N-nananaginip ba ko?" Tanong ko kasabay ng patak ng luha ko habang nakatingin sa kanya na ngayo'y nagtataka sabay lapag nya ng kinakain sa kaharap nyang maliit na lamesa.
"You're not.." Sabi nya na mas naging dahilan ng pag landas ng luha sa mga mata ko
"What's up, Emperor? It's been a long time hasn't it?" Sabi ni Aristia at mabilis na akong napabangon.
I quickly enwrapped her in my arms pagkalapit.
"H-hey.." I heard at akma nya nakong ilalayo ng isandal ko na ang ulo ko sa balikat nya at doon umiyak habang nakaluhod unti sa harapan nya since nakaupo parin sya.
"Y-you're really here.. you're really alive.. tama nga yung kutob ko na ikaw yon... you're really here." I kept saying those words at dama kong natigilan sya.
"Please.. please kung panaginip lang to, wag nyo na kong gisingin..huwag nyo muna kong gisingin please lang.. I wanna stay here." nagsusumamong hiling ko habang naka yakap sa kanya.
I don't care what she thinks right now dahil hindi ko na maitago pa yung saya at takot na baka panaginip nga lang talaga to and just the thought na panaginip to ay sobrang sakit ng isipin na kailangan kong gumising rin anytime.
"Please.. i.. I wanna stay here.." I begged as I hugged her even tighter.
I heard her sighed at mas pumatak ang luha ko ng madama ko ang pag haplos nya sa likuran ko.
"Iyakin ka parin Grey?" Mahinang tanong nya't naiiling ngunit hindi nako makasagot pa dahil sa saya.
Her voice.. it's her voice that I've been longing to hear again for 7years.
