⚔TAMING THE LEGENDARY ASSASIN (S2)⚔
6years ago ..
I lost my family that been my whole world so suddenly...
My weakness is my emotions but this weakness also gives me strength to stand again....
Revenge is the only thing that keeps me going
Not unt...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 47 ☆War Of Change☆
••Kuting's POV••
I slowly opened my eyes and a bright light quickly hits me almost blinding my eyesight na agad kong kinatakip ng mata.
"Finally awake huh?" Agad akong napalingon sa pinang galingan ng boses at nakita si Raven na nakahalukipkip sa sulok na agad kong kinakilos ngunit agad kong nadama sakit ng buong katawan ko.
"Don't move yet, try to rest for awhile." Sabi ni Raven sabay lapit sakin at doon ko lang napansin na may swero rin ako na ngayo'y inaayos nya pagka ka-kabit.
"What happened?" Taka kong tanong dahil tanda ko pang nailigtas namin si Trisha pero wala nakong matandaan after that.
"Wait, where's Trish?!" Taranta kong tanong ng ilagay naman ni Raven hintuturo nya sa noo ko at nilagyan ng pwersa para itulak ako pahiga muli.
Agad kong tinapik kamay nya pagkahiga ko sabay deathglare pero parang wala lang sa kanya.
"She's unconscious but doing ok. Sila Chase at Karsen nagbabantay sa kabilang kwarto." Malamig na sabi nya sabay pamulsa.
"Ba't dito ka pa nag bantay? Ba't hindi nalang sa pamangkin mo?" Pang uusisa ko.
"I can't.. she might get scared if suddenly a stranger gonna be there specially after what happened." Napabuntong hininga naman ako dahil doon at natahimik.
Kumuha si Raven ng mauupuan and the looked on his face seems too cold as in parang giginawin ka pag tinitigan ka nya and worst nakatitig sya sakin ngayon kaya agad akong napahawak sa kumot ko at unti-unting tinatago mukha ko hanggang nasa bandang mata ko na ito.
"W-what?" Kabado kong tanong.
"You gonna die."
Literal na namilog mata ko dahil sa anunsyo nya na parang ng goodmorning lang yung tono pero walang kabuhay buhay.
"Wala ka talagang puso." Badtrip na sabi ko pero walang nag bago sa reaksyon nya.
"You have poison on your body just like Aristia."
"Oo alam ko!" Sabay irap na sabi ko at umupo na muli at dama ko na naman sakit ng mga organs ko na para bang may acid sa loob at tingin ko sa swero.
"Just lie down." Utos nya na muli kong kinabalik ng tingin sa kanya.
"Where's Aris?" I asked in serious tone sabay dekwatro naman ni Raven at nguso sa sulok na agad kong kinalingon roon at kung pwede lang lumuwa mata ko ay for sure nagulong nato sa sahig dahil nakita ko si Aris na walang malay sa sulok at may swero kung saan nadaloy ang dugo.
"What the..."
"We need to transfused some blood from you on him kaya ka nawalan ng malay since namahagi ka ng dugo sa isang yan."
