⚔Chapter 32⚔

238 12 0
                                    

⚔Chapter 32⚔
🗡Aristia Soleil🗡

••Aristia Rain POV••


Nagising ako sa isang malaking kwarto na hindi pamilyar sakin at nilibot ko ng tingin ang paligid ng makita ko si kuya Aris na tahimik na nagbabasa ng libro sa tabi ng bintana.

I just stared at him without making any sound but the more I looked at him reading his book on the corner while sipping his coffee ay si Vladdy ang nakikita ko kaya nag iwas agad ako ng tingin.

Sobrang sakit parin sakin na isipin na yung lalaking minahal ko ng sobra ay sya pa ang gagawa sakin nito.

It hurts knowing that the one that i love dearly, the one i thought was my end game, the one i would drop anything for in seconds and thought the one who gonna save me; turns out to be my enemy the one who will give me this most unbearable pain at mas masakit pa sa lahat ng dinanas ko noon.

I thought you're the one who gonna save me..

Nagkamali ako na hinayaan kita...

I clenched my fist at naramdamang may benda ito at takang tinitigan dahil hindi ko maalala kung bakit may bandages ako.

I just stared at my both hands wrapped with bandages at pakiramdam ko'y nangyari na ito dati ngunit hindi ko matandaan kung kailan.

"Aristia are you awake?" Kuya asked at agad lumapit sakin kaya bumangon nako at umupo.

"Where are we kuya?" I asked at hinawi ni kuya Aris buhok na tumatakip sa mata ko at pinagkatititigan ito sandali at ngumiti.

"We're in our Mom's Private Villa.. This is her private place before." Sagot nia kaya nilibot ko ulit ng tingin ang paligid dahil never nila ko sinama sa kung saan dati pag may pupuntahan sila pero hindi ako kailanman nagalit dahil naiintindihan ko na delikado ako sa iba dahil sa pag iiba rin ng kulay ng aking mata at sa hindi ko kayang pag kontrol sa aking emosyon.

They are trying to heal me all this years but now they are gone and I only have kuya Aris left to save me from the beast inside me.

They died because I trust those people and almost lost kuya Aris.

Kaya pala di nila ko pinapakausap kanila kuya dahil may tinatago na sila sakin.

I regret trusting them specially him .. I just gave my everything to him at ganun lang pala ang gagawin nia sakin at umaaktong parang wala syang ginawang kasalanan..

Agad ng landas ang luha saking mga mata dahil sa sakit at galit na nararamdaman ko ngayon sa kanila.

"Mom and dad are planning to take you here on your 18th birthday to give this place to you and let you have your freedom together with Vladimir but he betrayed our trust and joined our enemy." Malungkot na sabi ni kuya habang nakatingin saking mga mata at pinunasan ang mga luha mula rito

"Mom and Dad might be strict to you but believe me, they love you more than anything that's why they are doing their best to save you kahit na sobrang sakit sa kanilang makita kang nasasaktan.. They don't have any other choice twin.."

"You're the only one I have left Aristia.. I never want you to get hurt but you need to know the truth dahil ayokong saktan ka nila dahil sa wala kang maalala.." Mahinang sabi ni kuya at agad ko syang niyakap at ganun rin sya.

Kuya is always there to comfort me aside kay Vlad..

He's there by my side all the time eversince twing ginagamot ako nila mommy at dinadanas lahat ng sakit ay nandoon sya at nasasaktan akong makita syang nasasaktan ngayon..

"Kuya Aris you're not alone.. I will do my best to protect you just like how you, mom and dad protected me before so now its my time to do the same.." I whispered while caressing his back.

"I'm ready for all those experiments that you will needed Kuya Aris.." Kumawala si Kua Aris sa yakap sakin at nangingilid ang luhang tumingin sa mga mata ko.

"You know it won't be easy Aristia.. It might kill you after.."i cut his words by grabbing his hand.

"I'm already dying Kuya Aris. Did you forget??" I bitterly smiled.

"I'm doing this to protect you and I know you will do your best to save me too right??" I asked.

"Of course ... I will."

"I will save you Aristia... " he said at niyakap ako ng mahigpit at nanatili kaming ganun ng may mahagip ang mga mata ko.

"What's that for?" I asked sa nakita kong maraming emptied bottles na mga gamot at ilan syringes sa tabi ko.

Kumalas ng yakap sakin si kuya Aris at lumingon doon. "Ohh that? We need to used all of those to calm you down" sagot nia sabay lingon sakin.

"Did I become uncontrollable again Kuya?" I asked worriedly then he just smiled while caressing my cheek gently at umiling.

"No.. You're not and even If you are, as long as I'm here I will save you so don't worry about anything." Sagot nia at ngumiti lang ako ng tipid kay kuya Aris.

"I need to go somewhere.. Stay here for now Babalik ako agad. I will call some maids to assist you and tell them anything you want ok??" He said habang nakangiti at tumango lang ako bilang sagot at hinagkan ni kuya Aris ang noo ko bago tuluyan lumayo at ilan sandali pa ay lumabas na ng pinto.

I get up from my bed at parang sinusunog ang buo kong katawan ngunit hindi ko na to iniinda pa dahil parang nasanay nako na ganito mula pa noon.

Nagtungo ako sa pinto palabas sa veranda ng kwarto ko at nakita kong gabi na.

I opened the door going out at sariwang hangin ang bumungad sakin habang nakayapak akong nahakbang palabas.

I looked up on the night sky and gazed on the moon alone and raise my right hand as if that I'm trying to grab the moon but its unreachable and its too far beyond my reach..

I smiled bitterly..

"Vladdy...." I whispered as my tears roll down from my eyes while holding my star and moon pendant.

Taming The Legendary Assassin (Last Season)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon