Arc 1- ခ်စ္မိေနၿပီလား ? ချစ်မိနေပြီလား ? ( chapter - 5 )

295 48 0
                                    

Zawgyi
-------------
" ဝမ္ဝမ္ လမ္းခြဲက်ရေအာင္ "
ဘာ ?
" ဘာေၾကာင့္လဲ "
သူမေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္လိုက္မိလို႔မျဖစ္ေပ အနည္းဆံုးေတာ့ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ထိန္းထားရမယ္။သူမအတြင္းကေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အျပင္ဘက္မွာပါထြက္ေပၚလာမွာဆိုးတာေၾကာင့္ လက္သီးက်စ္က်စ္ဆုပ္ထားလိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္ ေဟာ္ဟန္မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ရွန္းဝမ္က သူမကိုယ္သူမၿပံဳးဖို႕အတင္းဖိအားေပးေနတာဘဲ။
" ကိုယ္ မင္းကိုမႀကိဳက္ဘူး ၊ ဘယ္တုန္းကမွမႀကိဳက္ခဲ့ဘူး"
" ကိုကိုက ကၽြန္မ ရွင့္ေက်ာက္ကပ္ကိုလိုအပ္ေနခဲ့လို႔သာ ရွင္နဲ႔တြဲခဲ့တာ "
ေဟာ္ထင္ ေဟာ္ဟန္ကိုရွန္းဝမ္နဲ႔ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွထပ္ၿပီးမပတ္သတ္ေစခ်င္ေတာ့။ သူမကိုကိုကသူမတစ္ေယာက္တည္းဘဲပိုင္ဆိုင္တာ။
" အခုကၽြန္မနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ ေက်ာက္ကပ္ရွာေတြ႕ၿပီ၊ ရွင့္ကိုထပ္ၿပီးမလိုအပ္ေတာ့ဘူး ၊ ကိုကိုလည္းအရမ္းအနစ္နာခံၿပီး ရွင့္နဲ႔တြဲစရာမလိုေတာ့ဘူး "
ေဟာ္ဟန္ကဂရုမစိုက္သည့္ပံုစံနဲ႔ရွိေနခဲ့သည္။
" သြားေတာ့မွာလား "
သူ ရွန္းဝမ္ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိေတာ့တဲ့လူလိုမ်ိဳးမတ္တပ္ရပ္လိုက္တာျမင္ေတာ့ သုညေတြဘယ္ႏွစ္လံုးေရးခဲ့မိမွန္းေတာင္သူ မမွတ္မိေတာ့တဲ့ခ်က္လက္မွတ္ကိုထုတ္ကာ ရွန္းဝမ္လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။
" ဒါမင္းအတြက္နစ္နာေၾကး ၊ အနာဂတ္မွာကိုယ္တို႔ ထပ္ၿပီးပတ္သတ္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး "
ရွန္းဝမ္ တခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး ငါး ေျခာက္ ခုႏွစ္....အာ ဂဏာန္းခုႏွစ္လံုးေတာင္ အရမ္းစိတ္လွုပ္ရွားတာဘဲ ၊ ယူလိုက္ရမလား ၊ 188 ဖရဲသီးသြားစားေနတာကိုအခြင့္အေကာင္းသူၿပီး တိတ္တိတ္ေလးယူထားလိုက္ရမလား ။
အခုေလးတင္ဖရဲသီးစားၿပီးျပန္လာတဲ့188ဟာ ဒီအေျခအေနကိုျမင္တဲ့အခါ
[ ဝမ္ဝမ္ေရ၊ ဒါအခြင့္ေရးေကာင္းဘဲ၊ ခ်က္လက္မွတ္ကိုသူ႔မ်က္ႏွာပစ္ေပါက္လိုက္၊ ပိုက္ဆံကိုအညစ္အေၾကးလိုသေဘာထားတဲ့မင္းရဲ႕ျဖဴစင္ၿပီးရိုးသားတဲ့ကာရိုက္တာကိုအသားေပးေဖာ္ျပလိုက္ေနာ္ ]
အာ...ဒါသံုးသန္းေလ ၊ 188ကသူမအေၾကာင္းအကုန္မသိေသးဘူးဘဲ၊ သူမအႀကိဳက္ဆံုးအရာကပိုက္ဆံေလ။
" ဒါဆို အရာအားလံုးက ရွင္ကၽြန္မကိုညာခဲ့တာေပါ့ေလ ေဟာ္ဟန္ "
" အင္း " ေဟာ္ဟန္ သူ႔ရင္ထဲက ထူးဆန္းတဲ့ခံစားခ်က္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖဖို႔ မတံု႔ဆိုင္းခဲ့ေခ်။
ထင္ထင္ကမနက္ျဖန္ခြဲစိတ္ရေတာ့မွာ။ ဝမ္ဝမ္ေၾကာင့္စိတ္ထိခိုက္သြားလို႔မျဖစ္ဘူး။
ရွန္းဝမ္မ်က္လႊာခ်လိုက္ၿပီး သူမလက္ထဲကခ်က္လက္မွတ္ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္လိုက္သည္။ ဒါကဂဏာန္းခုနစ္လံုးေတာင္မွရွိတာ၊ သူမတကယ့္ကိုေတာင့္မခံႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဟာ္ဟန္မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ သူမကဝမ္းနည္းေနတာျဖစ္သည္။
" ေကာင္းၿပီေလ ၊ လမ္းခြဲၾကတာေပါ့ "
ရွန္းဝမ္ ေခါင္းေမာ့ကာေျပာလိုက္သည္။
" ေဟာ္ဟန္ ဒီနားလာၿပီး ကၽြန္မရဲ႕ေနာက္ဆံုးဆႏၵကိုျဖည့္္စည္းေပးႏိုင္မလား "
ေဟာ္ဟန္ ေဟာ္ထင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ေဟာ္ထင္ဟာ အခုခ်ိန္ကစၿပီးသူမကိုကိုကသူမအပိုင္ျဖစ္လာမွာေၾကာင့္ ဒီလိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ႏႈတ္ဆက္တာေလာက္ကိုစိတ္ထဲထားမေနေပ။
ေဟာ္ဟန္ ရွန္းဝမ္ဆီသြားကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ကိုယ့္ကိုဘာလုပ္ေစခ်င္တာလဲ ၊ ထင္ထင္ကိုမထိခိုက္သေရြ႕အဲ့ဒါကအရမ္းၾကီးမ်ားလြန္းမေနရင္ ကိုယ္မင္းကိုဘာမဆိုျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ "
" ရွင္နည္းနည္းေလာက္ေအာက္ငံု႔ေပးလို႔ရမလား "
ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ
" ရွင့္ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီးစကားေျပာရတာနည္းနည္းပင္ပန္းလို႔ "
ေဟာ္ဟန္ သူမ ေျပာသလိုေအာက္ငံု႔ေပးလိုက္သည္္။ သူ ရွန္းဝမ္ေတာင္းဆိုလာမွာကိုေစာင့္ေနတုန္း ေလျပင္းျပင္းကသူ႔မ်က္ႏွာကိုတိုက္ခတ္လာသည္။ သူ လံုးဝမတံု႔ျပန္လိုက္ႏိုင္ခင္မွာ ရွန္းဝမ္သူ႔ကိုပါးရိုက္လိုက္တယ္။ သူမ်က္လံုးျပဴးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ရွန္းဝမ္ သူ႔ကိုထပ္ၿပီးပါးရိုက္ျပန္တယ္။
ရွန္းဝမ္ တစ္စဆီျဖစ္ေနတဲ့ ခ်က္လက္မွတ္ကိုသူ့ေခါင္းေပၚတင္ၿပီးျပင္းျပင္းထန္ထန္ဖိပြတ္လိုက္သည္။ သူမသြားႀကိတ္ရင္းသူ႔ဆံပင္ကိုဆြဲကာ သူ႔ေခါင္းကိုလႈပ္ရမ္းပစ္လိုက္သည္။
" ကၽြန္မ ရွင့္ကိုအရမ္းခ်စ္္တာေတာင္မွ ရွင္ကလမ္းခြဲခ်င္ေသးတယ္ ၊ ကၽြန္မအရမ္းေဒါသထြက္တယ္ "
[ ၾကက္ေသေသေနတဲ့188 : ဝမ္ဝမ္.. မင္း...မင္း... ] [ အခ်စ္ဆိုတာ ရန္ျဖစ္တာနဲ႔ဆက္ႏြယ္ေနတာ ၊ ရန္မျဖစ္ၾကဘူးဆိုရင္ မခ်စ္လို႔ဘဲ ]
188 : ဒါက.. အဲ့ဒီလိုလား ၊ ဖူးေရာင္လာတဲ႔ ေဟာ္ဟန္မ်က္ႏွာကိုျမင္တဲ့အခါ ရွန္းဝမ္ရိုက္ခ်က္ကဘယ္ေလာက္ေတာင္ျပင္းလဲဆိုတာ188သိသြားခဲ့သည္။ ပါးရိုက္သံကေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္သည္။
" ဘာလို႔ ကိုကိုကို ရိုက္တာလဲ ရွန္းဝမ္ "
ေဟာ္ထင္ ကုတင္ေပၚကထၿပီးေအာ္လိုက္သည္။
ေဟာ္ဟန္ကိုရွန္းဝမ္ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ေဟာ္ဟန္ကသူမကိုဆိုးရြားတဲ့အမူအရာနဲ႔ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
သူမေျခလွမ္းအနည္းငယ္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ကာ
" ကၽြန္မသူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္၊ သူကရွင့္အတြက္ကၽြန္မနဲ႔လမ္းခြဲခ်င္ေနတာေလ၊ လမ္းခြဲစကားၾကားၿပီး သူ႔အေပၚထားတဲ့ကၽြန္မအခ်စ္ကိုပိုက္ဆံနဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္တာျမင္တဲ့အခါ မတတ္ႏိုင္ဘူး ကၽြန္မအရမ္းေဒါသထြက္မိတယ္။ ကၽြန္မ သူ႔ကိုရိုက္ႏွက္ပစ္ခ်င္တယ္ "
ရွန္ဝမ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး
" ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုရိုက္ၿပီးေနာက္မွကၽြန္မသိလိုက္တယ္၊ သူ႔ကိုရိုက္ရတာ...ကၽြန္မရင္နာတယ္ "
188 : ေပါက္ကရေတြ !
" ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္....."
ေဟာ္ထင္ ေျပာခ်င္တာမေျပာရေသးခင္ ရွန္းဝမ္ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။
" သူက ကၽြန္မနဲ႔အတူရွိရမွာထက္စာရင္ ရိုက္ႏွက္ခံရမွာကိုပိုသေဘာက်မွန္း ကၽြန္မသိသြားၿပီ၊ သူကၽြန္မကိုမခ်စ္ေတာ့တာေသခ်ာသြားၿပီဘဲ၊ ေကာင္းၿပီ ကၽြန္မသြားေတာ့မယ္ " ေဟာ္ဟန္ဟာေၾကာင္ေနၿပီး ေဒါသထြက္ေနခဲ့သည္။ ရွန္းဝမ္ ေနာက္လွည့္ကာထြက္သြားလိုက္ၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့လူႏွစ္ေယာက္ဟာ သူမရဲ႕အားနည္းတဲ့ေက်ာျပင္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္။
သူမ ေဆးရံုခန္းထဲကထြက္လာေတာ့အျပင္မွာေစာင့္ေနတဲ့ရင္ေမေခ်ာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူမ ရင္ေမေခ်ာင္ကိုေျပးၿပီးဖက္လိုက္တယ္။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" Miss.ရင္ ေဟာ္ဟန္ကလမ္းခြဲၾကမယ္တဲ့ ၊ ကၽြန္မႏွစ္သိမ့္မႈလိုတယ္၊ ရွင့္ကိုဖက္ထားလို႔ရမလားဟင္ "
"ရတာေပါ့" မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဖက္ထားႏိုင္တယ္။
ရင္ေမေခ်ာင္ ရွန္းဝမ္ရဲ႕ေက်ာေလးကိုညင္သာစြာပုတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမစိတ္ထဲမွာေတာ့ မေတာ္တဆျမင္လိုက္ရတဲ့ ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္ကိုေလးႀကိမ္ပါးရိုက္လိုက္တဲ့ျမင္ကြင္းကစိုးမိုးေနခဲ့သည္။ ရွန္ဝမ္ ေဆးရံုခန္းထဲကထြက္လာၿပီး သူမကိုေျပးဖက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက အၿပံဳးေဖ်ာ့ဖ်ာ့ဟာရွန္းဝမ္ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားမွာရွိေနခဲ့တယ္။
အရင္တေခါက္က အျမင္မွားတာဆိုရင္ ဒီတေခါက္ကေရာ ၊ ရွန္းဝမ္က ထူးဆန္းတယ္လို႔ သူမအၿမဲခံစားေနရတာ ၊ ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္နဲ႔အတူရွိေနတာကို သူမျမင္တဲ့အခါတိုင္း ရွန္းဝမ္ရဲ႕အျပဳအမူေတြကသူမကို ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္ကိုမႀကိဳက္ေလာက္ဘူးဆိုတဲ႔ မေရမရာခံစားခ်က္မ်ိဳးခံစားမိေစတယ္။ သူမ ဒီလိုစဥ္းစားမိတဲ့အခါ ထူးထူးျခားျခားေပ်ာ္သြားမိသည္။
" မင္းေဟာ္ဟန္ကိုႀကိဳက္တုန္းပဲလား ရွန္းဝမ္ "
" အြန္း "
ရွန္းဝမ္ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားဘဲေျဖလိုက္သည္။
" သူ ကၽြန္မကိုမႀကိဳက္တာကို မုန္းတယ္၊ ကၽြန္မအရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ "
ရင္ေမေခ်ာင္ မ်က္ခံုးပင့္လိုက္မိသည္။ သူမကဝမ္းနည္ေနတာလား ၊ ေပ်ာ္ေနပံုရတာကို ၊ ေလးႀကိမ္ဘဲရိုက္ခဲ့တာအရမ္းနည္းေနလို႔ေနာင္တရေနပံုေတာင္ရတယ္၊ ေဟာ္ဟန္ကိုေနာက္ထပ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထပ္ၿပီးရိုက္ခ်င္ေနေသးသလိုဘဲ။
ရင္ေမေခ်ာင္ ၿပံဳးလိုက္မိေပမယ့္ ရွန္းဝမ္ရဲ႕ေရာဂါကိုသတိရသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမအၿပံဳးေတြေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ၿပီးေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္္သည္။
ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္ကိုႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္ဘူးျဖစ္ေစ အဲ့ဒါက ရွန္းဝမ္မၾကာခင္ေသေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အမွန္တရားကိုေတာ့မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပ ။
" ေဟာ္ဟန္ကဘာေတြမ်ားေကာင္းေနလို႔လဲ "
ရင္ေမေခ်ာင္ ေဟာ္ဟန္အေၾကာင္းေျပာတဲ့အခါ အရင္တုန္းကလိုေဒါသမထြက္မိေတာ့။
" အဲ့လိုေကာင္မ်ိဳးက မင္းႀကိဳက္ဖို႔မတန္ဘူး "
" ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္မသူ႔ကိုႀကိဳက္တယ္ေလ "
ဒါအမွန္ဘဲ သူ႔ကိုရိုက္ရတာကို သူမႀကိဳက္တယ္။
" ေကာင္းၿပီ ေကာင္းၿပီ မင္းေပ်ာ္ရင္ၿပီးတာပါဘဲ "
ရင္ေမေခ်ာင္ သူမနဲ႔ၿပိဳင္ျငင္းမေနေတာ့။
" မင္းဘယ္သြားခ်င္လဲ၊ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" ကၽြန္မ ဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူး၊ အိမ္ဘဲျပန္ခ်င္တယ္ ၊ ကၽြန္မ ဝမ္းနည္းေနတယ္ "
ဂဏာန္းခုနစ္လံုးခ်က္လက္မွတ္မွမရွိေတာ့တာ သူမရင္နာတယ္ ။
ရင္ေမေခ်ာင္ ေနာင္တေတြနဲ႔အတူ ရွန္းဝမ္ကိုအိမ္ျပန္ေခၚလာခဲ့တယ္ ။ သူမ ရွန္းဝမ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွန္းဝမ္ရဲ႕ဘဝကအဆံုးသတ္ခါနီးေနၿပီ။ ရွန္းဝမ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးဘယ္အရာက ထူးဆန္းေနသည္ျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးေတာ့။ ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အတြင္းသူမ သတိထားၾကည့္ရမယ္၊ ရွန္းဝမ္ ေဟာ္ဟန္ကိုမႀကိဳက္တာေသခ်ာသြားရင္ ေဟာ္မိသားစုဘက္ကိုသူမဆက္ၿပီးညင္သာေနစရာမလိုေတာ့။

ႏွိပ္စက္ခံဇာတ္လိုက္မေလးႏွင့္ ဗီလိန္အလွေလး ( Mm Translation ) ( GL / Yuri )Where stories live. Discover now