Unicode
မိဘမဲ့ဂေဟာတစ်ခုတွင်
"အ့...ဟ့...Hyung မလုပ်ပါနဲ့ ကျတော်နာတယ် ဟင့်"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မင်းခံစားလို့ကောင်းနေတယ်မလား အားးရှီးးးးမင်းဖင်လေးက စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ"
"Hyungတော်ပါတော့...အီးးးဟီးးးး"
ဖြောင်းးးးးး
"တိတ်စမ်း တိုးတိုးနေ ငါ့ကိုပြဿနာတက်စေချင်နေတာလား"
"အဟင့်....ရပ်ပါတော့ ကျတော်အရမ်းနာနေပြီ"
"ဒါမယ့်ငါလုပ်လို့ကောင်းတုန်းလေ"
ဖက် ဖက် ဖောင်း....
ဖောင်း..ဖက်...ဖွက်.......
အ့...ဟ့....အင်းမ်းးးး...ဟ...အ...
"Sh*t ဘယ်နှစ်ခါလုပ်လုပ် မင်းဖင်လေးကကျပ်နေတာပဲ နေ့တိုင်းလိုးပေးမယ်"
"အဟင့် Hyung တော်ပါတော့"
သို့သော်တစ်ဖက်ကကောင်လေးမှမရပ်မနား ဆက်တိုက်သာ ...
ခနနေမှdickကိုအပေါက်လေးထဲမှထုတ်လိုက်ကာ သူ့အောက်မှာကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့မောဟိုက်နေတဲ့ကောင်ပေါက်လေးရဲ့ နားရွက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ကလိနေတယ်
"ကိုယ့်အသေးလေးမောသွားပြီ ဒီအကြောင်းတေကျောင်းအုပ်သွားတိုင်ရင် ကိုယ်ဘာလုပ်မလဲသိတယ်နော်"
"ဟု..ဟုတ် သိပါတယ်"
"ကိုယ်ပြန်ပြီ"
~~~~~~~
ဂျောင်ကုကမိဘမဲ့ကျောင်းကိုအသက်၉နှစ်လောက်ကရောက်လာတာ အမြဲထယ်ယောင်းဆိုတဲ့၁၆နှစ်အရွယ်ကောင်လေးရဲ့အနိုင်ကျင့်ခြင်းကိုခံရတယ် ။
ထယ်ယောင်းလည်းမကြာခင်မှာ သူ့မိဘတေက စီးပွားရေးအရမ်းအဆင်ပြေနေကြပြီမို့ပြန်လာခေါ်တယ်။
ဂျောင်ကုလေးစိတ်အေးရမလားမှတ်တယ် ခနခနမိဘမဲ့ကျောင်းကိုလာပြီး အနိုင်ကျင့်တယ်။ ဆရာမတေကျောင်းအုပ်ကြီးတေကလည်းဒီအကြောင်းမသိဘူးပေါ့ ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုကအရမ်းခင်ကြတယ်လို့တောင်ထင်နေကြတာ။
YOU ARE READING
🖤𝗦𝗜𝗡𝗕𝗢𝗨𝗡𝗗🗝️
Fanfiction𝑉𝑀𝐼𝑁𝐾𝑂𝑂𝐾✓ •အသေလောင်ရမယ့်Ficဖြစ်ပါတယ် •စကားလုံးရိုင်းရိုင်းတေကြမ်းကြမ်းတေမကြိုက်တဲ့သူတေ၊ •အမှောင်ကိုမှသာမန်အမှောင်ပဲကြိုက်ပြီးအရမ်းပွင့်လင်းတာမကြိုက်တဲ့သူတေ၊ •အမှောင်ဖတ်ရတာမကြိုက်တဲ့Soft Stanတေ နဲ့ 21+ဆိုပေမယ့်ရှင်တို့ဖတ်ကြမှာသိတယ်ဆိုတော့ကာ...
