~Part 7~

2.9K 201 29
                                    

Unicode

"မင်လေး...မင်လေး...ခလေးလေးရေ ထတော့"

"ဟမ်....အွန်းးးးဝှားးး"

"ကို့ခလေးက အိပ်ချင်နေတုန်းလား"

"အွမ်း ဆက်အိပ်ဦးမယ်"

စောင်ကိုတစ်ခါပြန်ခေါင်မူးခြုံလိုက်တဲ့ဂျီမင်း

"ခလေးထတော့ နေဖင်ထိုးနေပြီ ပြီးတော့ မင်လေး အိမ်မပြန်ဘူးလား မပြန်ချင်လည်းရတယ်နော် ကိုယ်နဲ့တစ်ခါတည်းလက်မှတ်ထိုးပြီးမင်္ဂလာဆောင်လိုက်"

"အာ...ဟုတ်သား...ကိုကို!!!"

ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်မျက်နှာအောက်ဆိုက်လျက်

"အခုကျတော့ ကိုကိုတဲ့ ကိုယ်မင်လေးနားမှာအခုလိုထိုင်နေတာတော့မြင်ပါတယ်နော်?"

ဂျီမင်းလည်းထယ်ယောင်းမျက်နှာလေးကိုကိုင်ကာ

" ဦး....ချစ်တယ် အရမ်း...နော်"

"ကိုယ်တို့တွဲရအောင် ကိုယ်လည်းမင်လေးကိုအရမ်းချစ်တယ် ကိုယ်ဒုတိယလူအဖြစ်နဲ့လည်းနေလို့ရပါတယ်"

"ဦး ရယ် မင့်ကိုဆိုင်သူရှိနေတာတောင် အဲ့လောက်ချစ်လား"

"ချစ်တာပေါ့ ဦးရဲ့ မင်လေး ဖြစ်နေလို့ကိုချစ်တာ"

"ဟီးးး ဒါနဲ့ ဟို...မင့်မှာကိုကိုရှိနေသလို ဦးမှာရောရှိနေသေးလား"

"ကိုယ့်မှာဘာရည်းစားမှမရှိဘူး ဒီတိုင်းကောင်မလေးတေအများကြီးနဲ့အိပ်ဖူးတာပဲရှိတာ"

"ဟော်...မိုက်တယ်"

"မင်လေး မင်လေးကသဝန်တိုရမှာလေ"

"ဘာလို့တိုရမှာတုန်း မင်လေးလည်းမိန်းခလေးတေနဲ့တစ်ခါလောက်...."

စကားဖြတ်ပြောသွားသောထယ်ယောင်း

"တော်တိတ် မင့်မှာ ကိုကို ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့တင်တော်ရောပေါ့ ဘာကိုထပ်ထားချင်နေသေးတာတုန်း"

"ထားတာဟုတ်ဝူးလေ ဦးလို မိန်းခလေးများကြီးနဲ့အိပ်ဖူးချင်တာ"

"မရဘူး အဲ့လိုလုံးဝမရဘူး ဦး အဲ့လိုလုပ်တာကလည်းအရင်က အခုမဟုတ်တော့ဘူးမင်တစ်ယောက်ထဲပဲ ပြီးတော့ဦးသူများတေနဲ့လုပ်ရင် အာသာဖြေရုံပဲ မင် နဲ့ကျမှ ဦး ရဲ့တစ်ဘဝလုံးပါပုံအပ်ထားတာ"

🖤𝗦𝗜𝗡𝗕𝗢𝗨𝗡𝗗🗝️Where stories live. Discover now