ညအေမွာင္ထုကိုေအးစက္ေသာေဆာင္းဦးအေငြ႕အသက္တို႔ကလႊမ္းၿခဳံထားၿပီးႏွင္းစက္တို႔ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်ေနသည္။ေဆာင္းဦးကာလမို႔ႏွင္းတို႔သည္ႏွင္းပြင့္အျဖစ္သို႔မ
ေျပာင္းလဲေသးေပ။
အေအးလည္းေပါ့၏။နန္းၿမိဳ႕၏အျပင္ဘက္ရွိအေဆာင္ေတာ္ေဟာင္းႀကီးသည္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာပစ္ထားခဲ့တာေၾကာင့္မွိုနံႏွင့္ဖုန္နံ႕တို႔ကိုတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္ေခါင္းထဲမူးေဝေဝျဖစ္လာ၏။
ၿပီးေတာ့ဒီညတြင္သူအိပ္မရေပ။အိပ္ယာထက္တြင္ဘယ္ညာလူးလိမ့္ေန႐ုံမွလြဲ၍မ်က္လုံးေတြအနည္းငယ္က်ိန္းစပ္လာသည္အထိတိုင္အိပ္လို႔မရေသးေပ။
လွဲေနရာမွတစ္ခ်က္လွိမ့္လိုက္ၿပီးထထိုင္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့သက္ျပင္းေမာကိုခ်သည္။တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။
ႏွင္းစက္တို႔ကလမိုက္ညတြင္ပင္တဖ်ာက္ေဖ်ာက္ႏွင့္စီးဆင္းေနၾကသည္။လမိုက္ညျဖစ္သည့္အျပင္လူမေနသည့္အေဆာင္မို႔မီးအလင္းကပါမရွိသျဖင့္ပိုၿပီးမဲေမွာင္တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့၏။
ေရွာင္းက်န႔္အနည္းငယ္ေမွာင္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကိုတစ္ဆုံးထိေငးေမာေနမိသည္။
"ေမွာင္မဲေနတာပဲ"
တစ္ကိုယ္တည္းပင္ေျပာလိုက္သည္။
"ေမွာင္ေနတာပဲဝမ္...မင္းမရွိတဲ့ဒီစံအိမ္ႀကီးကအလင္းေရာင္ရွိေနရင္မေတာက္ပနိုင္ပါလားေနာ္"
"ခမည္းေတာ္"
ဝမ္၏ေခၚသံကိုၾကားေနမိေသာ္လည္းတကယ္မဟုတ္မွန္းသိေန၏။တစ္ခါတစ္ခါဆိုလည္း႐ုတ္တရက္ဝမ့္ကိုျဖတ္ကနဲ
ျဖတ္ကနဲျမင္ျမင္လိုက္သလိုပါပဲ။
သူ႕အျမင္အာ႐ုံေတြ...သူ႕အၾကားအာ႐ုံေတြအားလုံးကိုဝမ္ကစိုးမိုးထားခဲ့ၿပီ။
ငါလည္းမင္းကိုေမြးစားမထားခဲ့မိရင္ေကာင္းမယ္ဝမ္။
ဒါဆိုငါလဲမင္းကို...အခုလိုရင္ခုန္မိမွာမဟုတ္ဘူး။
"သခင္ႀကီး...မအိပ္ေသးဘူးလား"
ေငးမွိုင္ေတြးေတာေနေသာေရွာင္းက်န႔္တုၾကည္၏ေခၚသံေၾကာင့္တုန႔္ကနဲျဖစ္သြားသည္။
YOU ARE READING
"ခမည္းေတာ္" (ခမည်းတော်)(Complated)
Romanceငါ့ကိုယ္ေပၚကလက္ေတြဖယ္လိုက္စမ္းဝမ္...ငါကမင္းရဲ႕ခမည္းေတာ္...မင္းမရိုင္းနဲ႔။ ခမည္းေတာ္၏ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္အမူအယာေတြေၾကာင့္ရိေပၚေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မည့္စိတ္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။ထို႔တိုင္ခမည္းေတာ္၏အျပစ္ကင္းစင္လွေသာအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ခ်စ္ျခင္း၏အခိုးအေငြ႕တစ္ခ်ိ...
