When Summer Ends (Four Season Series #1)

WSE-Kabanata 40

Kabanata 40

Eternal

Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay sabay-sabay kaming pumasok sa function room. Halos sa buong oras ng programa ay sila ang kasama ko, sumasama makipag-interact sa ibang bisita na kakilala ng pamilya nila.

Magtatakip-silim na ng matapos ang event pero nanatili ako dahil kailangan ko pang samahan ang ibang mga bisita na mag-stay over sa hotel ngayong gabi para ihatid sa kanilang room. Nagpaiwan si Zachary upang sabay kaming uuwi. Samantalang ang pamilya niya ay mauuna nang aalis at babalik sa condo niya para doon magpalipas ng gabi.

"Uuwi rin ba kayo sa condo mo, Zachary? Or... you'll stay over in Leighrah's place?"

Nagkatinginan kami ni Zach sa tanong ni Tito Machris.

"Is it okay for you if we'll go home in my place tonight?"

Tipid akong ngumiti at tumango para sabihing okay lang sa akin kung sa condo niya kami uuwi ngayong gabi.

"No problem. Para makasama ko rin sila lolo't lola bago sila umuwi."

"Okay. Umuna na kami kung ganun," paalam ni Tito.

"Sige po. Mag-iingat po kayo." Ako ang sumagot.

Zachary and I went back inside the hotel. Hinatid ko siya sa opisina ko bago umakyat sa mga rooms para bisitahin ang mga VIP guests. Nang matapos sa ginagawa ay sumakay ako sa elevator para bumaba na at tinawagan si Zach.

It was exhausting day yet overall it was awe-inspiring and laid-back that this special day we organized for months ended successfully.

Sa gabi ding iyon ay isinagawa ang Christmas lighting ceremony ng Sonoflope. Habang pinagmamasdan ang buhay na buhay, nagkikislapan at nagsasayawang mga Christmas lights pati ang mga dekorasyong nakapalibot sa napakalaking Christmas tree, doon ko lang tuluyan naramdaman ang simoy ng pasko. Maaliwalas, masaya at nakakalugod sa paningin at pakiramdam.

"Let me take your pictures."

Inagaw ni Zachary ang cellphone kong hawak, nakapa-ere, kinukuhanan ng videos ang paligid.

I handed it without constraints and let him took pictures of me with the Christmas lights in my background. With the rapidly flashing lights from my phone, possibly he took more pictures. Natawa ako ng sumayaw ako at umikot palapit sa kanya at nilapit ang mukha sa lens ng backcam, kunwari hahalik. Nakangiti siyang nilipat ang tingin mula sa screen ng phone upang tingnan ako sa harap niya.

I tiptoed to reach his lips and kissed him. He was amazed looking at me when I stepped back.

"What's that for?"

"That's my way of saying thank you." I muttered.

He chuckled, unbelievable.

"Oh, wow! Your unpredictable sweet moves always surprises me."

Nakangisi siyang nakatitig sa'kin. Kinagat ko ang ibabang labi upang itago ang ngiti. I took his hand with my cellphone and pulled him near me to take pictures of us.

"Picture tayo," I said.

Hindi naman siya kumontra, bagkus ay pinulupot pa niya ang kamay sa bewang ko at pumwesto sa likod ko.

After that, I also took of him solo pictures then minutes later we went home in his condo.

Be with his own family again in one home gives me a nostalgic feeling. Especially now that I can freely talk to them comfortably and lightsome about the past. This was the chance I've been waiting for...