𝗪𝗛𝗢?

အခန်း(၁၀)[Tears]

[Unicode]

                        အခန်း(၁၀) [Tears]

"လောကမှာလေ အရက်သမားတွေကရှိကိုရှိမနေသင့်တဲ့လူတွေ အဲ့လိုလူတွေရှိရင် မြေကြီးလေးတာပဲရှိတယ် ဘာကောင်းကျိုးမှကိုမရှိဘူး"

တစ်မနက်လုံးစာသင်ခန်းထဲတွင် တဗျစ်ဗျစ်တတောက်တောက်ပြောနေသောသျှင်း။ပုံမှန်ဆိုလျှင် သျှင်းရောသူပါမနက်ပိုင်းအတန်းချိန်တွေဆိုလျှင် မတက်တာများသည်။ကျောင်းစာကြည့်တိုက်တွင် သွားအိပ်နေသည်ဖြစ်စေ၊ကျောင်းနောက်ဖက်ရှိအုတ်နံရံပေါ်တွင် ဆေးလိပ်ထိုင်သောက်နေတာမျိုးလုပ်လေ့ရှိ​၏။ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်းဆန်းမနက်ပိုင်းအချိန်တက်ဖို့စဉ်းစားလိုက်ခါမှ စောစောစီးစီးပိုက်ဆံလာတောင်းသောအမူးသမားတစ်ယောက်ကြောင်​့ မနောပျက်ရလေ​၏။

"ဘုရားကလဲ အဲ့လိုလူတွေကိုကြည့်ကောင်းနေလားမသိဘူး အရှင်ကိုမထားသင့်တဲ့ဟာတွေ"

ဤသည်မှာသျှင်း​၏ထူးခြားချက်ပင်ဖြစ်သည်။ပေါင်းလာသည့်တောက်လျှောက်လုံး သျှင်းစိတ်ဆိုးဒေါသထွက်တာမကြုံဖူးသေး။ရန်ဖြစ်လျှင်တောင် ပြုံးပြီးဖြစ်တတ်သူပင်မဟုတ်လား။သို့သော် ထိုသူမှာလည်း ခြွင်းချက်ရှိပါ​၏။

အရက်သမားတွေဆိုလျှင် အကြောင်းအရင်းမရှိ နေရာမရွေး၊အချိန်မရွေး မုန်းတီးရွံရှာသူဖြစ်သည်။ထိုအရက်သမားများနှင့်ဆုံတာနဲ့ကို သျှင်းမြတ်ရိပ်စစ်မှာ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းရှိမီးတို့တောက်လောင်ရ​၏။

"သျှင်း မင်းကအရက်သမားကိုဘာလို့ဒီလောက်မုန်းတာလဲ"

မွန်း ခဏခဏမေးဖူးသောမေးခွန်းဖြစ်လေသည်။သို့သော်မည်သည့်အခါမှအဖြေမရှိ။သျှင်း အကြောင်းအရင်းကိုဘယ်တော့မှ မပြောလောက်ဟု သူရိပ်မိပါသည်။

"ကဲပါ ငါတို့သွားပျော်ကြရအောင်"

သျှင်းက အရက်ဘီယာကိုလုံးဝမထိသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။သို့သော် ဆေးလိပ်ကိုတော့ စွဲစွဲမက်မက်သောက်​၏။နီကိုဒင်းဓာတ်ကလည်း ဟီရိုအင်းလိုပဲ လူကိုရူးရူးမူးမူးဖြစ်စေသည်မဟုတ်လား။

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပျင်းရိဖွယ်ကောင်းလှသည့်တစ်နေ့တာကို ဘယ်လိုကုန်ဆုံးရမလဲမသိသောနေ့မျိုးများတွင် နှစ်ဦးသားအပျော်ဂေဟာများသို့သွားလေ့ရှိသည်။သူတို့မြို့ကလေးတွင် ဘယ်ခေတ်ကမှန်းမသိသည်​့ နတ်ဘုရားကျောင်းဆောင်များအများအပြားရှိသကဲ့သို့ ယောက်ျားမိန်းမအစုံရသည့် ပျော်တော်ဆက်ဂေဟာများလည်းရှိ​၏။သျှင်းရောမွန်းပါ စပြီးခင်မင်ရင်းနှီးကတည်းက နှစ်ဦးစလုံးဂေးဆိုသည်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်ဟဝန်ခံထားသည်ဖြစ်လို့ သူတို့သွားလျှင် ယောက်ျားလေးအပျော်ဂေဟာမျိုးကိုသာ သွားလေ့ရှိသည်။