CS 11

44 2 0
                                    

Wrrien's POV

"Kanina ka pang tulala diyan? Is there something bothering you?" Anya asked. Mabilis akong umiling at ibinaling na lang ang atensyon ko sa nagaganap na photoshoot.

"Kanina pa yan, after niyong mag-usap ni Kristoff."she added. I just looked at her then smiled. She's right and I'm now pretending that there's nothing happened. Na wala akong narinig. Napakadaldal kasi niya.

"Did he tell something to you?" she asked for the third time. I took a deep breath and make myself calm.

"Nah. Nagreklamo kasi siya na isang linggo na daw hindi nakakasulat si Cryrein. Sino bang hindi mapapakali diba?" I lied. Napahinga na lang ako ng maluwag nang mapansin kong naniniwala naman siya sa dahilan ko at hindi na magtanong pa.

What he just said to me is very unusual and I'm not used to it. Muntikan ko na nga siyang batukan kanina kung hindi lang siya tumakbo palayo.

"Okay. Eh asan siya ngayon? Sabi niya kasi kanina eh pabalik na din siya ng Manila bukas ng tanghali." she asked. Umupo ako malapit sa kanya sabay taas baba ng aking mga balikat.

"Ewan, hindi ko alam." pagtanggi ko pa.

"Hindi ka niya hinatid papunta dito?"

"Hindi." matipid kong tugon. I saw how confused she is, miski ako ganun din. Sino ba naman kasi yung mag-i-insist ng usapan tapos bigla kang tatakbuhan diba?

"As expected. He's not a gentleman. Ang hirap kayang ispellingin ng ugali niya but he's nice naman. Pagpasensyahan mo na lang." she added. Well, that part is not an issue for me because I'm used to it. Ang hindi lang okay sa'kin is he left me on a cliff.

He ran away with an unfinished statement and I hate it. Nadagdag pa sa isipin ko kahit hindi naman appropriate.

"That's fine with me. And I wouldn't sign the contract if I can't deal with him." I replied.

"Kaya ikaw ang unang pumasok sa utak ko eh nung mawalan siya ng PA. You have patience na hindi kayang pantayan ng iba." I just smiled at her but immediately crossed my arms.

"Nah. We both know na hindi yun ang reason. Inaasar mo kaya ako dun. You said, I have a crush on him." I told her.

"Wala ba nga ba?"

"Definitely none. Siya lang yung kilala ko sa showbiz kasi siya ang palaging nagti-take ng project under me kaya siya yung nasabi ko when you asked me but bruh? I didn't feel anything for him." depensa ko habang kasalukuyang pinapanood ang photoshoot. So far, maayos naman ang daloy at walang kahit anong problema.

"Kahit paghanga lang? Ano bang kamanhidan ang meron ka?" then she laughed.

"I don't know. Why don't you ask yourself?Napakadami mong manliligaw tapos nire-reject mo lang." giit ko. She will not become a model for no reason. Tanga lang yung current company namin kaya hindi nila nakikita yung potential. Sobrang tagal niya na sa production team at iba pang company ang naka-notice.

I thought she will argue with me but I saw her raised her middle finger and whispered to me "fact".

"Hindi ko sila type."

"Because Xander is your type." I said. That was a statement, not a question. Kahit saang anggulo ko tingnan, isa lang ang nakikita ko.

"What? Oh common Rei. What are you talking about? Hindi ah." tanggi niya pa but all I do is to chuckled and looked her na may halong pang-aasar.

Chasing Stars (Chasing #2) - CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon