CS 14

30 2 0
                                    

Wrrien's POV

"Putang-ina!"

"Can you please be quiet Wrrien?"

"What the hell are doing Sir Kristoff!? Could you please put me down? King-ina naman!" I shouted at him while he's carrying me like a sack of rice in the middle of the woods in this night. Sa pagkakaalam ko eh halos alas-dose na ng hating-gabi tapos para siyang tangang tangay tangay ako.

"Shut up Wrrien. You just cursed at me so many times and even if you shouted so loud? Walang makakarinig sayo dito."

"Eh ano bang problema mo? Alam mo bang pwede kitang kasuhan ng kidnapping? Tsaka pwede bang ibaba mo ako?Shit! Nahihilo na'ko."reklamo ko kasi kanina niya akong buhat buhat ng patiwarik. I've been looking backwards at kanina pang umiikot ang sikmura ko.

"Wait what? Are you serious!?"

"Yeah! Could you please! Sir nama-"I shouted. I was about say anything but then he put me down dahilan para makahinga ako ng maayos.Napa-upo na lang ako sa damuhan dahil sa bigat na nararamdaman ko. Rinig na rinig mula dito ang hampas ng malalakas na hangin ganun na din ang tunog ng mga alon sa dagat.

"Oh God. Are you okay?" he asked sabay lapit sakin. Tanging liwanag lang mula sa buwan ang nagsisilbing ilaw namin. Bahagya akong lumayo mula sa kanya at sinubukang tumayo subalit biglang umikot ang paningin ko.

"Stay there Wrrien." he whispered to my ears as he carry me on his arms. Nagpupumilit pa akong magpumiglas but I felt his grip, tightens.

"Sir.." I reacted.

"It's Kristoff. Wala ka sa trabaho, pwede bang kumalma ka muna?"

"Paano ako kakalma ha!? You just texted me that you're swimming at the sea and you got stung by something kaya pumunta agad ako sayo kasi PA mo'ko but when I got there? Okay ka naman pala then you pulled me and carry me upside down!?Oh shut up!" bulyaw ko sa harapan niya.

He didn't say anything but he just laughed at me sexily. At saan niya nakuha ang letseng confidence na yun.

"Sorry. I just want to show you something."

"This time?Dito talaga?Putang-ina!? Seryoso ka ba?" I asked angrily.

"Yeah so pwede bang huwag kang malikot? Sabi mo nahihilo ka? And could you please be quiet?" he whispered. Saglit akong natigilan dahil sa lapit ng mukha niya sa harapan ko. I could feel his breath and I even smell it. Sinong hindi mapapakali.

Kaharap ko na naman ang sinapiang boss ko. Shit lang.

"Let's go. Be comfortable, hindi kita ihuhulog." he added before he started walking.

"Where?"

"Huh?"

"I mean, san mo'ko dadalhin?" I asked out of nowhere. I just want to end the silence around us kasi natatakot ako.

"I just discovered a very special hidden place here and I want to share it with you." he replied.

"Bakit ako? You should bring Amber. Alam mo bang busy ako?" reklamo ko sa kanya. He paused for a little bit and looked at me for a sec bago siya magpatuloy sa paglalakad.

"You're not busy. I know your sched actually. And why would I bring Amber if the special person I want to be with, is you?"

*Silence*

Kailangan ko na yata siyang ipatingin sa doktor. Hindi na tama ang takbo ng utak niya.

"Bakit natahimik ka?" he asked again.

Chasing Stars (Chasing #2) - CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon