VİRAHA (FİNAL)

Yaralı

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Gözümün önüne gelen anlarla olduğum yere çöktüm.

-Be. Bebeğim bu. Burada gitti. Yal. Yalvardım, be. Bebeğime dok. Dokunma dedim. Vur. Vurdu. Burada vurdu bebeğime. SE. SENİ BEKLEDİM. GEL YARDIM ET. KURTAR DİYE. SEN GELMEDİN. YİNE YALNIZ BIRAKTIN. UMRUNDA DEĞİLDİK DEĞİL Mİ ZATEN?

Yere çöküp elimi tutunca çekmeye kalktım ama izin vermedi.

-Ahu... lütfen bak bana...

-Bitti. Çok geç kaldım ama bitti. Bundan sonra seninle olmaz.

-Ha. Hayır. Olmaz. Bak yaşananlardan sonra biliyorum zor ama bunu isteme. Yapamam.

-Geçti. Artık herşeyin zamanı geçti. En başından beri hataydı. Senin söylediğin herşey laftaydı. Biz yollarımızı ben bunu fark ettiğimde ayırmalıydık. Belki de şu an bu halde olmazdık.

-Ol. Olmaz.

-YETER . OLMAZ DEMEYİ KES. ON GÜN ON GÜN GEÇTİ, SENİ İLK DEFA GÖRÜYORUM. SEN İYİ GÜNDE DE KÖTÜ GÜNDE DE BENİ YALNIZ BIRAKTIN.

-B. Ben geldim. Sizinkiler izin vermedi. Yemin ederimm kapıdan bir dakika bile ayrılmadım.

-Artık umrumda değil ne yaptığın. Bitti. Senin Selçuk ile konuştuğun gün, herşeyi duyduğum o gün bitirmeliydim. Bitirseydim şu an oğlum olması gereken yerde olurdu. Annesinin yanında olurdu, o soğuk toprağın altında değil.

-A...

-SENİN YÜZÜNDEN. BENİM OĞLUM SENİN YÜZÜNDEN ÖLDÜ. SANA BİN KERE DEDİM KORKUYORUM BİR ŞEY OLACAK DİYE. AMA SEN OYUNUNU YARI DA BIRAKIP BENİMLE EVİNE GELDİN DİYE KAVGA ETTİN. SONRA DA ÇEKİP GİTTİN. O CEHENNEMİN DİBİNE GİTMESEYDİN O HIRSIZLA KARŞI KARŞIYA KALMAYACAKTIM. BEN ŞU KÖŞE DE ACI İÇİNDE KIVRANMAYACAKTIM. O KÖŞE DE DAİIKALARCA GERİ DÖNMEN İÇİN DUA ETTİM. BELKİ HİSSEDER DE GELİR DİYE. AMA NE OLDU. GELMEDİN. HER ZAMAN YAPTIĞINI YAPIP GELMEDİN. HİÇ ŞAŞIRMADIM BİLİYOR MUSUN?

Karşımda yere çökmüş ağlıyordu. Ama bitmişti. Herşeyi affederdim ama aramızda melek oğlum vardı. Yapamazdım.

-Zamanında ağlamama dayanamayıp taa Kayseri 'den kalkıp İstanbul 'a gelip "Biliyorum şaşkınsın ama böyle olmak zorundaydı. Baktım uzağında duramıyorum. Yanında olmaya, yanında durmaya geldim. " diyen sen, ben burada açılar içinde kıvranırken ruhun duymadı. Ne oldu sana? Benim sevdiğim, nişanlıyken el üstünde tutan adama ne yaptın? Ne yaptın da biz bu haldeyiz.... Eskisi gibi, ikinci yabancı olalım. Ben seninle hiç karşılaşmadım. O askeriyeye hiç adım atmadım... Herkes eski hayatına dönsün.

-H. Hayır, bırakmam.

-Neden?

-...

-Susma cevap ver. NEDEN? SEN DEĞİL MİYDİN, BEKARLIK GÜNLERİNİ ÖZLEYEN. ESKİ HAYATINA DÖNMEK İÇİN FIRSAT AYAĞINA GELDİ. SENİN SORUMLULUĞUNU ALABİLECEĞİN BİR ÇOCUĞUN, NE DE BİR KARIN OLACAK... Eskisi gibi arkadaşlarınla buluşup, ev de seni bekleyen biri olmadığı için gönlünce eğlenebilirsin. Başına aldığın bütün belalardan birkaç saatte kurtuldun. Ne mutlu sana.

-Olmaz. İsteme bunu benden. Pişmanım. Ne desen hakkın. Ama olmaz. Bize bir şans ver.

-Ben o şansı sana defalarca verdim. Sen her seferinde elinin tersi ile ittin.  Bak ihtimallerden dolayı ne haldeyim.

-...

-Bak bana. Bak!!! Bak üstüm neden ıslak. Oğlumun içmesi gereken süt boşa akıp gidiyor. Senin yüzünden. AMA BİTTİ. SENİ BİR DAHA GÖRMEK İSTEMİYORUM. Oğlumun odasından birkaç şey alıp gideceğim. Sakın ama sakın karşıma bir daha çıkma. Bu saatten sonra benim için ölüden bir farkın yok.