VİRAHA (FİNAL)

Kader

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Ne zaman gelirsiniz?

-Belli değil. Hiçbirimizin izni birbirine tutmuyor. Ayarlamaya çalışıyoruz güzelim benim.

-Sizi çok özledim. Telefon da konuşuyoruz ama yetmiyor. Afff , ben de gelemiyorum.

-Sümüklü savcı.

-Sensin sümüklü.

-Ağlama güzelim benim. İşlerimizi ayarladığımız gibi geleceğiz.

-Gelin ama. Tamam mı?

-Tamam güzelim.

-Masal 'ı, Buğra 'yı benim yerime bol bol öpün.

-Uyansınlar bi.

Bizimkilerle biraz daha konuşup telefonu kapattım.

Hergün konuşmamıza rağmen onları çok özlüyordum. Masal doğduğunda İstanbul 'a gittiğim için de izin falan da alamıyordum. Onlarda izinlerini denk getiremiyorlerdi.

Salondaki koltuğa uzanıp gözlerimi kapattım. Açtım ama bugün ki olay yeri incelemesinden sonra midemin kaldıracağını düşünmüyordum.

Zaten yorgundum. Olduğum yerde uyusam hiçbir şey olmazdı.

UFUK 'DAN

-Hadi oğlum, baban geldi.

-Geldim annem.

Yerimden kalkıp mutfağa geçmiştim. Babam her zaman ki yerinde otururken annem de yemekleri dolduruyordu. Anneme yardım edip yerime oturmuştum.

-Doğan aradı mı bugün sizi?

-Sabah aramıştı beni. Konuştuk. Vizelerden sonra ayarlayabilirse gelecekmiş.

-Hadi inşaallah. Tam biriniz geldi diye mutlu olurken, bu sefer de diğeri gidiyor.

-Anne, Allah aşkına yine başa sarmayalım.

-İyi, tamam. Bir şey demedim.

Sessizce yemeğimizi yemiştik. Bizimkiler televizyonun önüne kurulurken telefonumu alıp boş koltuğa geçtim. Vural ağabeyden mesaj vardı. Mesajına cevap verip, onu arayarak ayaklanıp odaya geçtim.

Birkaç çalıştan sonra telefonu açınca kısaca muhabbet etmiştik.

-Nasıl gidiyor tedavi?

-Bilmem. Daha bir faydasını görmedim. Hâlâ aynı rüyalar, aynı sesler, iki saatlik uyku.

-Daha yolun başındasın koçum. Bismillah iki hafta oldu, daha yeni.  Zamanla herşey daha iyi olacak Allah'ın izniyle.

-Bilmiyorum... Bir psikoloğa gitmek istiyorum bir gitmemek istiyorum.

-Neden lan?

-Herşey yoluna girince... Ne bileyim o ağlama sesini falan duymamaya başlayıp hayatıma devam edemeyeceğim gibime geliyor. Yardım almayı hak etmiyorum gibime geliyor.

-Saçmalama lan. Kaç defa konuştuk bu konuyu seninle.

-Biliyorum ama böyle düşünmeme engel olamıyor.

-Aslanım biz ne konuştuk? O gece sen evde olsaydın bile o olay gerçekleşecekti ya da başka bir şekilde olacaktı. Yaşananların önüne geçmezsin. Her seferinde başka bir hikaye söylüyorum. Bu sefer başka bir tane anlatacağım. İyi dinle. Kayseri-Kuşadası seferinde Konya yakınlarında akaryakıt tankeriyle çarpışan yolcu  otobüsünün alevler içinde cayır cayır yandıktan sonra geride kalan korkunç görüntüsü hafızalardan kolay kolay silinecek gibi değil. O korkunç kazada otobüsteki 48 kişiyle birlikte Türk milletinin yüreği alev alev yanmıştı ama yanmayanlar da vardı! Otobüsün metal kısımları bile yanıp kavrulurken “Dünyada ölümden başkası yalan” yazılı bir kağıt parçasının yanmaması tam bir ibret-i âlemdi.