ကျမလီလီနဲ့အတူရှိနေတဲ့အချန်တိုင်းကိုရပ်ထားချင်တယ်
ဒါပေမယ့် ဘယ်လို့အချိန်တွေကဆက်ပြီးတော့ပဲရွေ့နေရတာလဲ....
" ကျတော် နယ်ပြောင်းရတော့မယ်ဂျန် "
သူမ ကင်ဂျိုအင်စကားအဆုံး သောက်နေတဲ့ကော်ဖီခွက် လေးထက်မှမျက်လုံးလေးပင့်ကြည့်လာတယ်
" sryပါ ကျတော်အဲ့ကိစ္စကြောင့် အစီစဉ်မရှိဘဲ ဂျန့်ကိုရုံးချိန် ကြီးလှမ်းခေါ်လိုက်မိတယ် "
" ကိစ္စမရှိပါဘူး "
ကင်ဂျိုအင်မျက်နှာကသိသိသာသာညိုးငယ်နေတာကိုဂျန် သတိထားမိလိုက်သည်
" ဂျန့်ကိုအခုလိုခနခနမတွေ့ရတော့ဘူး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ "
သူမကခနတော့ငြိမ်သွားတယ် ကင်ဂျိုအင်ဖို့စကားလုံးတွေရှာဖွေနေပုံရတယ်
" ရာထူးတိုးသွားတာပဲဟာ အကောင်းဘက်ကပဲတွေးပါ "
" နောက်ပြီး ဒီတခါ၂နှစ်လောက်ကြာမှာဂျန် ကျတော်တော့
ဂျန့်ကိုအများကြီးသတိရနေမိတော့မှာပဲ "
သူ့ကိုခပ်တည်တည်ကြီးပဲစိုက်ကြည့်နေမြဲဖြစ်တဲ့ဂျန့်ကို
စကားတခွန်းပြောတိုင်း မနဲဂရုစိုက်ရတယ် အမှားပါသွားမှာလဲကြောက်တယ် ရယ်ကျဲကျဲနဲ့လဲပြောရတယ် အကြည့် စူးစူးတွေမခံနိုင်လို့ခနခနလဲမျက်လွှာချရတယ် ဒါ့ကြောင့် ကင်ဂျိုအင် ဂျန်နဲ့စကားပြောတိုင်းအမြဲထစ်ငေါ့လေ့ရှိသည်
" ဒါဆို ကျတော်တို့လက်ထပ်ဖြစ်ဖို့ကကြာပြန်ဦးမယ်နဲ့တူပါတယ် "
ထူးဆန်းစွာ သူမက လက်ထပ်မယ်အကြောင်းပြောတိုင်း
ချက်ချင်းတုံ့ပြန်တယ်
" မဟုတ်လဲ ကျမတို့လက်ထပ်ဖြစ်ကြသေးမှာမှမဟုတ်တာ
ရှင်ဘာတွေစိုးရိမ်နေတာလဲ မဟုတ်မှလွဲရော ရှင်မစောင့်
နိုင်တော့ဘူးလား "
" စောင့်တာကကျတော့ရဲ့အလုပ်လိုဖြစ်နေပါပြီဂျန် ကျတော့မှာလုပ်စရာဆိုလို့ စောင့်စရာတခုပဲရှိခဲ့တာ
ရှေ့ရှောက်လဲကျတော်မစောင့်နိုင်စရာမရှိပါဘူးဂျန်
ကျတော်ဂျန်အဆင်သင့်ဖြစ်မယ့်အချိန်ကိုစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်နေဆဲပါ "
YOU ARE READING
They belong each other
FanfictionJenlisa ( mini series ) Dear Jenlisa lovers, hope you chill and relax by reading this fanfiction. Have fun <3
