Mind Set

Chapter 14

PERSPECTIEF NOOR

Ik eet gulzig van mijn croissant. Amir komt naar me toe en neemt een koffie koek.

Ik zie dat hij een rode joggingpak aan had. Matcht een beetje met mijn rode hoodie

Alleen ik denk zo HAHAHHA

Na het ontbijten gingen we heel de dag samen buiten chillen.

-

Het is ondertussen terug tijd om te vertrekken naar huis. Ik wacht in de auto en zo gaan we weer richting België.

Ik voel me vele beter. Voelt echt goed om even naar een ander land te gaan, weg van alles en iedereen.

Tijdens het rit heb ik nog een beetje gepraat met Amir. We beginnen close te zijn met elkaar. We stoppen opeens in een afgelegen plek. Ik kijk Amir raar aan.

"Stap uit en je komt achter stuur"

"Hoezo?" vraag ik.

"wel van je vader moest ik je auto leren rijden" zegt hij met een glimlach.

Ik lach even maar stem toch toe. Ik stap uit en neem plaats bij de zitplaats van de bestuurder. Ik hou de stuur vast met mijn 2 handen.

"Daar zie ik een fout"

Verbaasd kijk ik hem aan.

"Om gemakkelijker te sturen kan je beter je handen hier zetten" zegt hij en zet mijn 2 handen op de juiste plek.

Na nog wat lessen van Amir rijd ik rechtdoor. Opeens remt de auto waardoor ik schrik. "HAHAHAH ye Noor" hoor ik Amir lachen.

"je moet je koppelingspedaal langzaam los laten" zegt hij. Ik verdrink in zijn lach en lach met hem mee. Zo leert hij me nog auto rijden.

Na een uur verwisselen we van plek en gaan we echt richting België.

"Blijf je bij mij of ga je naar je ouders" hoor ik hem vragen. Ik kijk hem even aan. "Ik blijf" zeg ik. Hij glimlacht even.

Ik leun met mijn hoofd tegen het raam en sluit mijn ogen.

-

Ik voel dat ik word opgetild. Ik schrik wakker en zie dat het Amir is. Hij kijkt me aan en laat me voorzichtig los.

"We zijn al thuis aangekomen" zegt hij.

Ik kijk hoe laat het is en zie dat het 4u in de ochtend is. Eenmaal binnen versnel ik me naar boven en neem ik mijn deken. Ik lig op de matras en val binnen no time in slaap.

TRIINNG TRIING

Ken je dat, je sluit even je ogen en gelijk hoor je je alarm. Ookal heb je nog 3 uren geslapen.

Ik zet mijn alarm uit. Ik doe mijn ochtend routine en ga vervolgens rustig naar de slaapkamer van Amir. Mijn boekentas ligt nog op die kleerkast rememberr.

Ik doe flits aan via mijn gsm en neem een stoel. Pff die boekentas ligt te ver ik kan er niet bij.

"Noor wat doe je?" hoor ik Amir slapend vragen.

"Uhm mijn boekentas ligt daar nog" zeg ik wijzend naar de kledingkast. 

Hij uit een zucht en staat op.

"Ja je hebt hem daar gedropt"

"Ssshtt niet graaf doen of ik pak hem niet"

Hij geeft mij mijn boekentas.

"Hoe laat begin je?" vraagt hij.

"8u25"

"Ik breng je wel naar school"