Mind Set

Chapter 37

Ik leg mijn pen neer en kijk elke blad na en zie dat alles goed is ingevuld. Ik schuif mijn stoel naar achter en sta recht op. Zo geef ik mijn laatste examen af. Ik pak mijn spullen en verlaat de lokaal met een groot glimlach.

Mijn laatste examen ging vlot ondanks dat ik enkel de dag ervoor heb gestudeerd. De laatste examen zijn altijd het moeilijkst omdat je motivatie gewoonweg opgeraakt.

Ik begin een misselijk gevoel te krijgen. Hierdoor versnel ik naar de wc en probeer over te geven. Ik uit een zucht. Als er iets is wat ik haat is het overgeven. Ik hoor dat mijn gsm rinkelt. Ik kijk en zie 'Hobbi'

Ik swipe met mijn vinger om op te nemen en leg mijn gsm aan mijn oor.

"Hey" zeg ik.

"En hoe was je laatste examens"

"Goedgoedd, nu heb ik meer tijd voor jou" antwoord ik.

"eindelijk" grinnikt hij.

"Mohim ik ben binnen 10 minuten voor je schoolpoort, dan kunnen we iets leuks doen"

"Saaf"

Ik steek mijn gsm weer in mijn tas en kijk naar de spiegel. Ik zie er wat bleek uit en voel me duizelig.

Ik was mijn gezicht en handen. Opeens komen Selma en Dunya de wc's binnen.

Hier heb ik dus geen zin in!

Ik gun hun geen blik en wil naar buiten gaan. "Noor wacht even" hoor ik Selma. Ik draai me om en kijk hun aan.

"Het spijt ons van hoe we tegen je deden"

Ik knik even. "Het is jullie vergeven" zeg ik nog laatst voordat ik de deur sluit.

Eenmaal buiten aangekomen wacht ik voor de poort. Wanneer ik Amir zie stap ik in.

Ik ga naast Amir zitten en geef hem een kus op zijn lippen van vreugde. "jij ziet er blij uit" zegt hij verbaasd. "Examens zijn gedaan voor mijj" antwoord ik blij.

"Nu je eindelijk tijd hebt wil ik je straks ergens meenemen" zegt Amir. Ik kijk hem vragend aan. "hmm het is een verassing"

Ik knik van dat ik het begrijp en glimlach even.

-

"Je hebt zo'n geluk dat je klaar bent met examens"

Ik kijk naar Amira en zie hoe zij zit te zagen achter haar boeken. "Amira nog even strijden!" zeg ik tegen haar.

Ik ga naast haar zitten en bekijk haar samenvattingen.

"Hmm ik kan je hierbij wel helpen"

"Neee jij mag lekker genieten op de bank, dit zal mij wel lukken" zegt zij en wijst naar de bank.

"Saaaf, als je iets niet snapt vraag aan mij dan" zeg ik en gun Amira een serieuze blik.

Er word opeens aangebeld. Ik versnel me naar de voordeur en doe hem open.

Met grote ogen kijk ik hun aan.

"Heey"

"Hoe?" vraag ik en blijf verbaasd kijken naar de 2 dames die voor mij staan. Zoveel vragen die nu in mijn hoofd waaien.

Selma en Dunya

"Mogen we binnen komen?" vraagt Dunya blij.

"Meisjes ik.. heb hier geen zin in"

"Noor we weten dat we verkeerd zaten, we willen het uitpraten" zegt Selma.

"Vandaag komt dat niet goed ui.."

"Wie is daar Noor?" Amira onderbreekt me en komt naast me staan. Ze kijkt met spitse ogen naar de dames.

"Selma? Noor?" vraagt ze. Aan haar toon te horen is ze blij om hun te zien.

"Amiraaa? Omg!"

"Kom kom binnen" zegt Amira en opent de deur wijd open. Met de snelheid van het licht versnellen ze zich naar de woonkamer. Wetend dat ze niet voor mij komen.

Ze doen ook nog eens zo verdacht.

Ik uit een zucht en sluit de voordeur. Ik neem plaats in de woonkamer. "Oww jaa je bent d'r schoonzus" hoor ik Selma nog zeggen.

"Hoe wisten jullie waar ik woon?" Ik onderbreek hun gesprek en vragend aan.

"Uhm we zijn vriendinnen toch, we weten elkaars adressen" zegt Dunya lachend en kijkt Amira aan.

"Wat is dat voor een apart vraag Noor?" zegt Amira.

"Uhm maar als wij jullie storen dan gaan we wel weer he" Selma legt haar hand op Amira's knie en kijkt haar wanhopig aan. Ik rol met mijn ogen als ik niet tegen deze toneelstuk kan.

Ik wou hierop antwoorden maar Amira was me voor.

"Nee tuurlijk niet, nou jaa ik moet nog studeren voor mijn examens maar dat kan ook straks"

"Ow jaa je hebt nog examens"

Ik verdwijn van hun gesprek en neem mijn gsm erbij.

"Noor, zou ik iets mogen drinken?"

Ik sta gelijk op en giet een glas water. Ik begin vanbinnen te koken dat ze gewoon hier binnen zijn geraakt. Ik probeer mezelf te kalmeren en denk na hoe ik dit gedoe kan oplossen.

Ik ga naar de woonkamer en bied het glas water aan Dunya.

"Ik denk dat jullie beter ons kunnen laten, want ik ga zometeen weg en Amira moet studeren."

Dunya spuugt het water op de grond. Met grote ogen kijk ik naar hoe nat de vloer is. Amira kijkt geschrokken toe.

"Wat heb jij mij gegeven?!!" schreeuwt Dunya tegen mij.

"Waarom spuug jij?" vraag ik.

"Selma deze chick geeft me gewoon iets ergs denk ik"

Selma gunt mij een vies blik en kijkt dan bezorgd naar Amira. Waarna Amira mij vragend aankijkt.

"Verlaat deze huis aub" zeg ik en wijs naar de voordeur. Ik kan elk moment uitbarsten. Iedereen tegen mij?

"Amira vertel je schoonzus dat ze mijn vriendin niet moet vergiftigen"

"SELMA GENOEG" Ik verhef mijn stem zonder na te denken.

Zij kijkt me verbaasd aan.