Mind Set

Chapter 31

Ik krijg een zachte tikje op mijn voorhoofd.

"ga je me dat echt toelaten HAHAHAA ik ben ingeschreven voor voetbal" zegt hij lachend.

Vol verbazing kijk ik naar Amir.

"Ben jij goed in voetbal dan?"

"Mijn trainer vind van wel hahaha"

Ik kijk hem met trots aan. "Volgende keer kom ik is kijken naar je training" zeg ik.

"Saaff"

Na lang hebben gepraat zijn we weer aangekomen in ons huis. Ik doe mijn avond routine en ga naar de woonkamer waar ik Amir tref.

Ik ga naast hem zitten en ga wat op mijn gsm. Opeens voel ik een arm van Amir over mijn schouders. Zo leun ik met mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Ik ben oprecht blij dat je terug bent gekomen"  zegt hij en kijkt me diep in mijn ogen. Mijn liphoeken krullen zich naar boven.

Wij kijken gezellig tv. Voordat ik het weet sluit ik zachtjes mijn ogen en val in een onrustige slaap.

-

"Goed open je boek op pagina 179" hoor ik mijn leerkracht zeggen. Ik kijk wat uit de raam en begin te denken.

Ik mis mijn ouders.

"Jullie weten ook dat de examens er aankomt, dus begin jullie maar voor te bereiden"

De bel onderbreekt de leerkracht en snel pak ik in. Het is middag. Ik verlaat de lokaal tot ik tegengehouden word door Salma.

"Wat is er" vraag ik rustig.

"Jij bent met Amir he"

Zonder erop te reageren wil ik weg gaan maar word tegengehouden door haar vriendin.

"Naar waar ga je? Wij zijn nog niet klaar met jou" zegt zij en staart me vies aan.

"Salma ik heb hier geen tijd voor"

Ze doet haar brik energie drank open. No way dat ze die weer gaat overgieten op mij.

Ik word vastgenomen door haar meeloper. Salma komt langzaam naar mij en houd de energie drank omhoog.

Ik laat de meeloper struikelen door mijn voeten. Zo ontwijk ik nog net Salma en komt de energie drank op haar vriendin.

"AAAAA SALMAA" hoor ik haar roepen.

Ik zie Salma vervolgens struikelen op haar vriendin. Ik pak de energie drank die ondertussen op de grond ligt.

Lachend kijk ik naar Salma.

Ze kijkt me wanhopig aan.

"Best giet maar die energie drank, ik verdien dit" zegt ze en kijkt naar de grond.

Ik schud mijn hoofd en lach het uit.

"Ik ga me niet verlagen naar jullie niveau" zeg ik.

Ik hoor dat ik gebeld word. Ik pak mijn gsm en zie dat het mijn moeder is. Ik neem op en verlaat de gang.

Perspectief Amir

Ik word wakker gebeld door mijn vader. Ik neem op en hoor hem gelijk schreeuwen.

"A would a hram, JIJ BENT EEN DEALER OFWA?" roept hij.

Ik sta op en kijk met een frons.

"Nee?" antwoord ik snel.

"NIET LIEGE A MISLUKT KIND"

"Ik ben weg van de onderwereld"

"Denk je dat dat zo gemakkelijk gaat?"

"Baba saff ik ben weg vandaar"

"Zorg dat jij en je vrouwtje verdwijnen van jullie woning want er is oorlog tussen verschillende panden"

Ik kijk met grote ogen.

Hoe weet hij dit allemaal?

"Hoezo"

Hij uit een agressieve zucht.

"zorg dat je veilig bent zeg ik je, voor andere panden ben je niet weg van de onderwereld" is nog het laatst wat mijn vader zegt voordat hij ophangt.

Ik bel gelijk mijn vriend op.

"Ewa Amir" hoor ik hem zeggen.

"Is er oorlog?"

"Wat is dat nou.."

"Tussen de panden" onderbreek ik hem

"Ja maar jij hoeft je er niet druk over te maken toch, je bent weg"

"Putain.." zucht ik uit.

"Hoe weet je dat"

"Mijn vader belde me op en werd boos op me, hij zei dat ik me nu zehma moet verstoppen omdat ik niet vergeten ben van de onderwereld"

"Je vader? Wat is zijn naam"

"Mohamed bni .."

"EJH BRO hij is de grootste maffia baas van de buurt a sah" hoor ik hem zeggen.

Mijn ogen worden groot. awillie

"Hij heeft ons uitgedaagd" zegt hij.

shittt

"Praat met hem als zoon-vader en probeer goed te praten over je oude pand ofs"

"SAAF ik wil hier niets mee te maken hebben, das allemaal stress"

"Je vader heeft gelijk, dat je weg bent van de onderwereld wilt niet zeggen dat ze je zijn vergeten..."

"Lmohim ik ga ophange, ik heb nog werk te doen" zegt hij ernog bij.

Ik hang op en gooi mijn gsm aan de kant. Ik rust mijn hoofd op mijn beide handen.

Wat moet ik nu doen? Ik wil Noor niet weer teleurstellen!

Ik sta op en doe mijn ochtend routine. Ik besloot om naar mijn vader te gaan. Ik stap mijn merrie in en rijd richting mijn ouders.

Met een beetje stress klop ik aan de deur.

Mijn vader doet de deur open en van zodra hij mij ziet, gunt hij mij een vieze blik. Hij gaat naar de woonkamer en ik volg hem.

"Dus hoe ben je erachter gekomen.."

"Zwijg a amshoum, je hebt me zwaar teleurgesteld" zegt hij boos.

"Jij bent degene die zelf in de onderwereld zit" zeg ik boos terug. Hij kijkt me geschokt aan. "Ik weet wat ik doe en doe dit voor mijn gezin"

"Je bent fout bezig baba"

"HAHAHA ga jij mij vertellen wat ik moet doen, shouf jij a shmetta JIJ ZAT AL DIE TIJD ZELF IN DE ONDERWERELD"

Ik voel de woede naar boven komen maar hou me in.

Hey, ik zou het enorm waarderen als jullie zouden stemmen op mijn verhaal. Zo kan ik zien of mensen wel mijn verhaal leuk vinden aangezien ik merk dat ik veel lezers heb. 

Shoutout btw naar de lezers die elke deel stemmen. Jullie maken mij oprecht blij :)

X schrijfster