Mind Set

Chapter 23

Ik scan nog de laatste producten. "15 euro alsjeblieft"

Ik zeg de klant nog gedag en verlaat dan mijn kassa. Ik doe mijn winkel vest uit en steek hem in m'n locker. Ik verlaat de winkel en ga naar mijn halte. Ik moet aan Amir denken.

Ik voel kriebels in mijn buik.

Hij kan nog een goede jongen zijn!

Na 20 minuten ben ik aangekomen. Ik doe de voordeur open en zie dat alles donker is. Ik doe mijn schoenen uit en ga naar boven. Ik zie hem niet dus hij is niet thuis.

Ik ga naar de woonkamer en neem mijn boekentas. Ik steek mijn oortjes in en begin te studeren. Ik hoor de voordeur opengaan. Ik kijk en zie Amir.

Vol verbazing zie ik dat hij rode ogen heeft. Het lijkt erop dat hij heeft gehuild.

"Is er iets?" vraag ik zacht. Zonder dat hij iets zegt komt hij naar me toe en knuffelt me. Hij rust zijn hoofd op mijn schouder.

Ik voel nog meer vlinders in mijn buik maar tegelijk ook bezorgdheid.

Ik hoor hem zachtjes snikken.

Na een 5tal minuten maakt hij zich los en kijkt me aan.

"Mijn moeder.. heeft kanker" zegt hij. Ik kijk hem ongeloofwaardig aan. "Zij wordt opgenomen in het ziekenhuis"

Ik ga weer zitten en kijk Amir geschokt aan.

"Er is toch nog kans dat ze gaat genez..."

Amir schudt met zijn hoofd. Hij draait zich om en versnelt zich naar boven.

Ik voel de tranen opkomen. Ik ruim mijn spullen op en ga op bank liggen. Ik neem mijn gsm erbij. Mijn schoonmoeder mskiena!

Ik stuur haar een bericht dat ik morgen langs kom. Zij antwoord gelijk met 'oke schat inou'

Ik ga naar boven en doe mijn abaya aan. Ik wikkel een hoofddoek en neem mijn gebedsmat. Ik hef mijn handen op en laat ze voorzichtig zakken.

"Allahu akbar"

Ik bid 2 rakaats en sluit het gebed door dua te doen. Ik veeg mijn tranen weg.

"Amir wil je iets eten?" vraag ik als ik hem op zijn bed zie slapen.

"Nee ik maak zelf wel een broodje straks" zegt hij. Je kan horen aan zijn stem dat hij pijn lijdt. Ik kijk naar de klok en zie dat het 23u is. Ik bid al ishaa en ga vervolgens naar de badkamer. Ik poets mijn tanden, smeer wat nachtcreme op en verlaat vervolgens de badkamer.

Ik ga naar mijn kamer en lig op het matras. Ik reciteer wat soera's en sluit mijn ogen met de moeder van Amir in mijn gedachte.

Na enkele uren lig ik nog steeds

Ik hoor Amir naar zijn kamer gaan. Ik sta op en ga naar zijn kamer. Zonder iets te zeggen ga ik naast hem liggen en omhels ik hem. Ik sluit mijn ogen en val binnen no time in droomland.

Perspectief Amir

Ik voel opeens hoe ik vanachter geknuffeld word. Ik kijk op en zie Noor die naast me kwam liggen.

Ik glimlach even, niet van haar verwacht.

Wel cute van der!

Ik moest opeens denken aan daarstraks.

Flashback

Ik ging naar mijn ouders. Mijn moeder lag op de bank. Zij zag er lijkbleek uit.

"Alles oké yema?" vraag ik.

"Hamdoulilah Amir inou"

"Je ziet er ziek uit"

Mijn moeder kijkt naar mijn vader. Ik zie hem moeilijk kijken.

"Is er iets?" vraag ik.

"Roep je zus" zegt mijn vader.

Nadat Amira beneden is gekomen zitten we met z'n 4 in de woonkamer.

"Ik wist nooit hoe ik dit moest vertellen maar jullie moeder heeft kanker" zegt mijn vader.

"WATT"

"Baba je liegt" zeg ik.

"Zou ik voor dit liegen?" zegt hij emotieloos.

Ik kijk mijn moeder aan en zie haar moeilijk kijken. Ik hoor mijn zus huilen en ze versnelt zich naar mijn moeder en knuffelt der.

Ik blijf als een standbeeld voor me uit kijken met grote ogen.

"Uhm ze kan toch gene.."

"Alles ligt natuurlijk in de handen van Allah maar de dokters zeiden dat ze agressieve kanker heeft"

Einde Flashback

Wie weet geneest mijn moeder wel inshAllah

Ik draai me om en zie hoe Noor als een roos slaapt. Wat een schatje, ze kwam gewoon naast me slapen.

Ik geef haar een kusje op de wang en kijk haar even aan. Dat ik mijn woede altijd op haar uit mskiena.

Ik voel spijt.

-

Ik word wakker door het horen van zingende vogels. Ik kijk hoe laat het is en zie 7u38. Ik sta op als ik geen Noor zie. Ik ga naar beneden en zie haar bidden.

Ik staar naar haar. Die zalmroze abaya staat haar met die witte hoofddoek.

Ik moet ook eens beginnen met bidden.

"Amir ik schrok" zegt ze lachend. Mijn liphoeken krullen zich naar boven als ik besef hoe mooi zij is.

Ik ga naar haar toe en duw haar naar mij.

"You're cute wist je dat?"

Ik zie haar wangen rood gloeien. Ik grinnik even.

"Ik ga eerst bidden en dan gaan we ergens ontbijten safe?" zeg ik en kijk diep in haar ogen aan.

Zij kijkt me verbaasd aan, haar liphoeken krullen zich naar boven.

"Safe!" antwoord ze en maakt zich los van de knuffel.

Ik versnel me naar de badkamer, doe de rituele wassing en zo bid ik vervolgens mijn gebed.

Voor het eerst na een lange tijd voel ik weer rust in mijn hart.