Mind Set

Chapter 30

Ik neem de pen over van Amir. Ik kijk naar het papier en teken mijn handtekeing naast die van Amir. Ik kijk naast mij en zie hoe Amir trots naar mij kijkt.

"Bij deze noem ik jullie tot man en vrouw" hoor ik de burgemeester zeggen.

"JOEWJOEWJOEEWW"

Ik draai me om en glimlach. De zaal is gevuld met mijn ouders en wat famillie van Amir.

Amir komt mijn richting en heft mijn hoofd met zijn vinger. Verbaasd kijk ik even.

Hij drukt zijn zachte lippen op mijn voorhoofd. Ik kijk weer op en glimlach.

"Nu ben ik officieel je man hehehe" zegt hij lachend.

Ik lach even.

We gingen weer naar buiten. Ik hou mijn witte takshita omhoog voordat ik val. Ik kan echt niet met hakken lopen. HAHAHA

Ik zie mijn moeder emotioneel worden. Ik ga naar haar toe en geef haar een knuffel.

"Benti je ziet er prachtig uit, nooit gedacht dat ik je zo jong zou zien trouwen"

"Nouu jij en papa wouden dit toch hahaha" zeg ik lachend.

"uiteindelijk hou ik van Amir"

"Zo wil ik het horen" zegt mijn moeder en knijpt in mijn wang.

Ik krijg een brok in mijn keel om het feit dat ik morgen afscheid zou moeten nemen van mijn ouders.

Daarom dat we nu niet echt een trouwfeest houden. Gewoon feestje met dichtbijzijnde famillieleden.

Een groep mannen beginnen marokkaanse muziek te spelen met hun instrumenten en iedereen danst.

Ik neem de handen van Amir vast en begin te dansen. Ik lach en geniet!

-

De dag dat mijn ouders naar Marokko gaan is aangebroken. Ik geef ze beide een knuffel en laat wat tranen los.

"Benti zorg goed voor jezelf" zegt mijn moeder huilend. Ik omhels haar stevig.

"Ik zal een oplossing vinden in sha Allah" hoor ik mijn vader zeggen.

"Amir zorg goed voor mijn meisje"

"Zal ik doen gherie"

Ik veeg mijn tranen weg en zie hoe ze de luchthaven binnen lopen. Ze draaien zich nog om en zwaaien.

Ik zwaai terug en begin weer te huilen. Ik voel hoe Amir me duwt tegen zijn borst kas. "Komt goed, Noortjee de eerst volgende schoolvakantie gaan we hen bezoeken"

Ik omhels hem en sluit even mijn ogen.

Het besef dat ik nu niemand heb buiten Amir en zijn gezin geeft me een brok gevoel.

Ik veeg mijn tranen weer weg en we stappen in de auto. Ik kijk uit de raam en zie hoe we weg rijden. Het begint hard te regenen.

"ga je straks naar school?"

Ik kijk hoe laat het is en zie dat het 4 uur 's ochtends is. Ik uit een zucht en knik maar wat.

-

Met mijn bagage vol keer ik terug naar het huis dat ik deel met Amir.

Mijn huis

Ik rol de bagage naar de voordeur. Ik bel aan en Amir doet de deur binnen no time open.

Met grote ogen kijkt hij naar de bagage. "waarom heb je mij niet geroepen dan kon ik.."

"Hoeft niet" onderbreek ik hem met een glimlach.

Ik rol mijn bagage naar binnen en gelijk neemt Amir het over.

"Welcome back to homezz" zegt hij en sleurt me naar de woonkamer. De woonkamer zit vol met versieringen.

"Ohnn zo lieff" zeg ik en spring op Amir.

Hij drukt me tegen zich aan en drukt een heleboel kusjes op mijn wang. Ik krijg vlinders in mijn buik en kijk Amir verbaasd aan.

"A wij zitten in een halal relatiee je kan niets zeggen" zegt hij lachend.

Mijn liphoeken krullen zich naar boven en ik voel mijn hoofd rood worden.

"Ik ga mijn spullen uitpakken."  Ik maak me los van hem en ga naar boven met mijn bagage. Tot ik opeens een bericht krijg. Het is van Salma.

Dus jij gaat echt met mijn vriend?

Ik uit een zucht en verwijder die melding.

Ik doe mijn bagage open en zie dat ik opeens word opgebeld.

Mama <3

Blij kijk ik naar mijn scherm en open de videochat. Zo klets ik nog wat bij met mijn ouders. Ik voel me meer opgelucht als ik hun blij zie.

Na te lang hebben gekletst ben ik al klaar met uitpakken.

Dat ging snel

"Noor inou" hoor ik Amir van beneden zeggen. Ik draai me om en antwoord met "ja"

"gaan we even een avond wandeling maken"

Ik kijk uit het raam en zie dat de zon al onder is. Lekker gezellig!

"Yess"

Ik versnel me naar beneden en doe mijn slippers aan. Zo verlaten we het huis en gingen we onze benen even strekken.

"Noor het spijt me oprecht van alles wat ik deed tegen je wat niet oké is" zegt hij.

Ik knik maar even.

"Ik ben gestopt met de onderwereld." zegt hij en kijkt me aan. Met grote ogen kijk ik hem trots aan.

"Ik ga geen opleiding doen maar ben onderweg naar de sportwereld" zegt hij.

"Welke sport" vraag ik.

"ballet" antwoord hij.

Ik kijk hem raar aan maar antwoord alsnog. "Okey goed"

Als hij maar weg is van de onderwereld.