HC 18

14 8 0
                                    

✿*:・゚𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 𝕰𝖎𝖌𝖍𝖙𝖊𝖊𝖓: 𝕿𝖍𝖊𝖎𝖗 𝕾𝖚𝖗𝖗𝖊𝖕𝖙𝖎𝖙𝖎𝖔𝖚𝖘 𝕬𝖋𝖋𝖊𝖈𝖙𝖎𝖔𝖓𝖘゚・:*✿

"What the heck are you saying earlier, Dioryn?" I almost ran out of breath earlier because we were so close to each other as he trapped me with his shadowy power.

Naalala ko pa ang kan'yang pagngisi kanina kaya saglit na nanindig ang balahibo ko. I have to admit, he's handsome and cool when he's always smirking.

Why, of all people, he's the one who makes me into a different person everytime we're together? Not to mention, even though my face has no reaction, inside my body even my heart flutters.

Kahapon pa ako todo-reklamo at pinapanindigan na dapat hindi ako makaramdam ng ganito sa kan'ya. I just don't see where my feelings for him are going. 'Di pa ako sigurado at kahit gusto ko siya ay may parte pa rin sa 'kin na hindi ko siya lubusang magtiwala.

I have a different kind of feeling that there will be a danger that's coming my way when I'm with him either. And I was thinking that it would torment me, and my friends too.

If something goes wrong with my friends in the end of the day, I will blame myself for letting it happen to them. It's my fault, anyway, because I'm the one whose behind all of it if that happens. I treasured ny friends the most because they're the ones whose beside me during my darkest and gloomiest times, especially when my parents died, they comforted me, all of them.

"You don't even heard it?" Paos niyang tanong habang nakatingin sa mga mata ko. Nakalulusaw ang paraan ng pagkakatingin niya sa 'kin.

Ako na lang ang nag-iwas ng tingin at huminga ng malalim bago nagsalita ng mahina para hindi mahalata sa ibang naririto na matagal na pala kaming naging ganito ang posisyon. Halos lahat sila ay nakatingin sa 'kin kaya gusto ko nang kumawala sa puder ng lalaking nahuli ako. "Just... nevermind, and let me go now."

Nang matapos kong sabihin ang apat na huling salita ay bigla na lamang nawala ang mala-aninong humawak sa 'kin sa palapulsuhan kaya nakahinga na ako ng maluwag. Sa pagkakahinga ko ng maluwag ay siyang pagpapalakpakan ng mga scholars na naririto na nakatingin sa 'min simula pa lamang ng aming labanan.

From my peripheral vision, for a moment, nahigit ko ang sariling hininga dahil ayan na naman si Dioryn, mataman na namang nakatingin sa 'kin katulad ng pagkakatingin niya sa 'kin kanina bago niya ako napakawalan.

Pakiramdam ko nag-iinit ang pisngi ko dahil sa paraan ng pagkakatingin niya sa 'kin. Well, I think it's normal for me to feel like that because I like him but it doesn't suit my personality to feel like that towards him. Hindi dapat siya ang makakapagpabago ng ugaling mayroon ako ngayon. Nasanay na ako sa ganito, 'yong walang mararamdaman na kahit anong kakaiba.

Huminga na lamang ako ng malalim at tinignan na lang ang direksiyon na kinaroroonan ng mga kaibigan ko. But, as soon as I landed my eyes on them, Ky caught my attention because I saw him looking at me intently. Parang nagtatagis ang bagang niya. I felt odd because of his sudden reaction. Parang nagseselos siya o ano na hindi ko matukoy.

Humiwalay naman kaagad siya ng tingin sa 'kin nang mapansin kong nakatingin din pala ako sa kan'ya. There's definitely something's wrong with him.

The evaluation went on smoothly. The last two scholars who are going to battle are Nayi and Javey. My mouth formed an 'o' shape because they're going to be rivals for this evaluation for the first time. Later on, I am literally smirking as I waited the battle. Interesting.

Ngayon ko lamang sila nakita na seryosong-seryoso sa ganitong bagay. Para pa ngang mas sanay na silang gamitin ang kanilang kapangyarihan kaysa sa 'kin, eh.

Horos University: School of Horoscope Abilities | ✓Where stories live. Discover now