Soulstone Academy

Chapter Two: Ukiyo

Author's Note: Magu-update ako kasi nagulat ako may gumawa ng cover nito tapos maganda din naman 'yong pagsalubong niyo kaya heto ang chapter twoo!! Special case lang 'to ha :3 Friday-Sunday na talaga update pramis!

¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤

Alas tres ng hapon na kami nakaalis ni Flair dahil isang oras niya pa akong kinumbinsi na huwag magsuot ng pulang damit. Since my wardrobe doesn't have any decent clothes, she shared her spring outfits with me. Sa unang pagkakataon ay nagmukha tuloy akong mahinhin at mabait na dalaga.

"Come on, Ven. Tamang-tama lang ang flower pin na 'to. Bagay naman sa'yo ang mga bulaklak e." nakangiti niyang saad.

Kasalukuyan kaming nasa carriage papunta sa Alora. Kagaya ng utos ni Dad kanina, bibili kami ng mga damit na magagamit ko sa Ukiyo. I'm still going to bring my own clothes. Bahala siya sa buhay niya.

"Mapagkakamalan tayong kambal nito."

Flair laughed, the sound causing the flowers inside the carriage to bloom. Nagliwanag rin ang soulstone sa dibdib niya. It glowed a soft pink hue, the appearance of spring. At mas lalo siyang gumanda dahil doon. Iniwas ko ang tingin at pinanood ang dinaanang kahoy.

Our family is prideful. Isa lang kami sa mga common lords noon ngunit ambisosyo ang aking ama. He trained his children so that they could be useful. Ang panganay ay ipinasok sa Academy dahil sa angking talino at ang ikalawa ay ipinakasal dahil sa angking ganda. The marriage and connection my older sisters established made way for us to rise to the High Lords. Pinamaster niya sa makarismang bunso ang social skills para ito ang magmana ng negosyo, at ang ikatlong anak na walang kapangyarihan ay pinag-aral para marunong makipaglaban.

I don't know why I have a black soulstone when both my parents are Soulbearers. Nakuha ni Ate Ellis ang mind abilities ni Dad. She can store any information in her mind without limitations at first glance. Flair got her ability from Mom and she can give life to any plants. Kaya rin naging maganda ang negosyo namin dahil sa kaniya. Theron can enter and influence someone's thoughts. And then there's me, the literal black sheep of the family.

Bumaba kami sa gitna ng Alora kung saan naglinyahan ang mga damitan. Maraming tao na nagpapasyal ngunit madalas sila'y kumakain na ngayon. Kahit saan kami pumunta ay nararamdaman ko ang mga mata sa'min. I can't fault them for that. Not when my sister blooms every flower that she passes by. Kulang na lang ay magkabulaklak na ang dinadaanan niya.

"Flair Veretia!"

Napahinto kaming dalawa nang marinig ang matinis at nakakairitang boses. Tumakbo papunta sa'min si Aleia, isa sa mga kaibigan ni Flair noon. She beamed at us, her dress swaying as she came to a full stop.

"Aleia!" nakangiting bati ni Flair. "It's been a long time."

"Oo nga. Ikaw lang at hindi mo kasama ang asawa mo?" tanong niya na inilingan ni ate. "Nako, namiss talaga kita, Flair-!"

"I don't remember you feeling that the other day. Sabi mo pa nga na makapal at isnobera si Ate, 'di ba." putol ko sa isang bored na boses.

Aleia snapped her eyes towards mine, narrowing them into a glare. Blanko kong sinagot ang titig niya. Totoo naman ang sinabi ko. Nang maglayas ako sa bahay noong isang araw, narinig ko siyang nakipagchismis sa isang kaibigan na napakalandi at makapal daw ang mukha ni Ate. Big words para sa isang pinaglihi sa plastic na kagaya niya.

"Raven." tawag niya sa pangalan ko na may pilit na ngiti. "What's the black sheep doing here?"

"Infecting other people with my rebel streak, I guess."

Flair's hand covered my wrist and she pushed me behind her. Naroroon pa rin ang ngiti sa mukha niya.

"Maghahanap kami ng masusuot niya dahil pupunta na siya sa Ukiyo." mahinahong sagot ng aking kapatid.